DIE DERDE SENDING REIS Les 10 vir 8 September 2018

Paulus het tydens sy derde sendingreis baie probleme ondervind Paulus het tydens sy derde sendingreis baie probleme ondervind. Geld, towery, heidendom en politiek kan egter nie die Evangelie stop wanneer die boodskapper bereid is om sy lewe "vir die Naam van die Here Jesus" te gee nie. (Handelinge 21:13) Galasië en Frígië. Hand. 18:23-28 Apollos Éfese. Handelinge 19 Johannes se dissiples Wonderwerke Diana van die Efesiërs Macedonië, Archaia en Troas. Hand. 20:1-12 Eútichus Van Assos tot Miléte. Handelinge 20:13-38 Ontmoet die ouderlinge Van Kos na Tirus en Cesaréa. Hand. 21:1-14 Die waarskuwing van die Heilige Gees

APOLLOS “En ‘n sekere Jood met die naam van Apollos, wat in Alexandríë gebore was, ‘n welsprekende man, het in Éfese aangekom; en hy was magtig in die Skrifte.” (Handelinge 18:24) Die eerste 1,500 myl van Paulus se derde sendingreis word in een sin behandel. Hy het oor die streek Galásië en Frigië na Éfese gegaan en al die kerke versterk. Apollos was 'n welsprekende prediker in Efese voordat Paulus aangekom het. Hy was 'n dissipel van Johannes die Doper en hy het gepreek dat Jesus die Messias was. Priscilla en Aquila het hom meer oor die evangelie geleer. Toe het hulle aan hom aanbevelingsbriewe gegee om in Korinthe te werk. Moenie wag totdat jy alles van Jesus weet voordat jy oor Hom praat nie. Praat oor wat jy reeds weet.

JOHANNES SE DISSIPLES “en hulle gevra: 'Het julle die Heilige Gees ontvang toe julle gelowig geword het?' En hulle antwoord hom: 'Ons het nie eens gehoor dat daar ‘n Heilige Gees is nie.’” (Handelinge 19:2) In Efese het Paulus 12 manne ontmoet wat dissipels van Johannes die Doper was. Toe Paulus hulle van Jesus vertel, wou hulle in sy naam gedoop word. Dan het hulle die Heilige Gees ontvang, in tale gepraat en geprofeteer. Hulle was nie so welsprekend soos Apollos nie, maar hulle het ook oor Jesus gepraat. Hulle het meer doeltreffend geword in hul sendingwerk nadat hulle meer oor die Evangelie geleer het. Aan die ander kant het die Jode Paulus se boodskap verwerp. Paulus het die heidene twee jaar lank in die skool van Tyrannus geleer.

WONDERWERKE “En God het buitengewone kragte deur die hande van Paulus gedoen.” (Handelinge 19:11) Was mense genees omdat hulle Paulus se klere aangeraak het? Dit klink soos ‘n bygeloof, nie waar nie? Dit het werklik gebeur, en selfs demone is op daardie manier uitgedryf. God het metodes gebruik wat hulle kon verstaan omdat hulle die waarheid nie ten volle geken het nie. Hulle het hul duur towerkunsboeke vrywillig verbrand. Dit bewys dat hulle hul bygelowe verwerp het en die waarheid omhels het. Die roem van Paulus se genesende wonderwerke het versprei. Sommige Joodse eksorsiste het probeer om demone uit te dryf "deur die Jesus wat Paulus preek." In hierdie geval het God nie die wonderwerk laat gebeur nie.

DIANA VAN DIE EFESIËRS “En toe hulle dit hoor, is hulle met woede vervul en het geskreeu en gesê: ‘Groot is die Diana van die Efésiërs!’” (Handelinge 19:28) Paulus het 'n offergawe van die gemeentes in Macedonië en Acháje vir die kerk in Jerusalem ontvang. Hy het besluit om dit self af te lewer. Daardie offergawe het getoon dat die nuwe multikulturele kerke die Joodse gemeenskap van gelowiges ondersteun het. Voordat Paulus Efese verlaat, probeer Demetrius hom stil te hou deur 'n ernstige twis te veroorsaak. Demetrius gebruik godsdiens as 'n verskoning om sy ekonomiese motief te dek.

“En op die eerste dag van die week, toe die dissipels vergader het om brood te breek, het Paulus hulle toegespreek, omdat hy die volgende dag sou vertrek en hy het sy rede gerek tot middernag toe.” (Handelinge 20:7) EÚTICHUS Sommige broers uit verskillende kerke het met Paulus gereis om die offergawe aan Jerusalem te lewer. Hulle het vir sewe dae in Troas gebly. Die dag voor hulle vertrek het die dissipels bymekaar gekom om saam te eet. Eútichus het aan die slaap geraak, uit die venster geval en gesterf. Paulus het hom deur goddelike genade tot lewe gebring. Die byeenkoms eindig met dagbreek. Paulus het afskeid geneem en sy reis oor land voortgesit. Sy metgeselle het per boot na Assos gereis.

En op die eerste dag van die week, toe die dissipels vergader het om brood te breek, het Paulus hulle toegespreek, omdat hy die volgende dag sou vertrek en hy het sy rede gerek tot middernag toe.” (Handelinge 20:7) Sommige mense sê dat Paulus geleer het dat die heidene op Sondag moet vergader omdat Lukas genoem het dat hulle op die eerste dag van die week vergader het. Nietemin, dit was 'n spesiale byeenkoms omdat Paulus die volgende dag vertrek het nadat hy sewe dae in Troas gebly het. 'n Ruk gelede het die Jode die boodskap verwerp en die heidene het Paulus gevra om hulle eenkant te leer (Handelinge 13:42-48) Op daardie geleentheid het Paulus nie Sondag nie, maar Saterdag, vergader. As Paulus die Christene wou hê om Sondag bymekaar te kom, sou hy dit ook op daardie oomblik gedoen het.

ONTMOET DIE OUDERLINGE “En van Miléte het hy gestuur na Éfese en die ouderlinge van die gemeente laat roep.” (Handelinge 20:17) Paulus was bekommerd oor wat in Jerusalem kon gebeur, daarom wou hy met die ouderlinge van Efese ontmoet. Hy was bang hy sal hulle nie meer sien nie. Hy het hulle herinner aan hoe hy geleef het terwyl hy by hulle gebly het. Hy het hulle verseker dat hy nie bang was om vir die Evangelie te ly nie. Hy het hulle aangemoedig om vir die kudde waarvoor hulle verantwoordelik was te sorg. Hy het hulle gewaarsku teen valse leraars wat soos wolwe tussen hulle sou voorkom. Dit was 'n afskeidstoespraak: "En daar het ‘n groot geween ontstaan van almal, en hulle het Paulus om die hals geval en hom gesoen." (Handelinge 20:37)

DIE WAARSKUWING VAN DIE HEILIGE GEES “Maar Paulus het geantwoord: 'Wat doen julle dat julle ween en my hart week maak? Want ek is bereid nie alleen om gebind te word nie, maar ook om in Jerusalem te sterwe vir die Naam van die Here Jesus.’” (Handelinge 21:13) Die Heilige Gees het 'n paar broers in Tirus gebruik om Paulus te waarsku oor die lyding wat hy in Jerusalem sou ervaar. Hulle het in Filippus se huis in Cesaréa gebly en hulle het 'n profetiese boodskap van Agabus ontvang. Agabus het sy hande en voete met Paulus se gordel vasgebind. Hy het verduidelik dat die Jode die band se eienaar sou bind en hom aan die heidene sou oorhandig. Paulus se metgeselle het hom probeer oortuig dat hy nie na Jerusalem moes gaan nie. Paulus het egter geglo dat die Evangelie en die eenheid van die Kerk belangriker was as sy eie veiligheid of persoonlike belange.

“Paulus se hart was vol met 'n diep, blywende sin van sy verantwoordelikheid; en hy het in noue gemeenskap met Hom gewerk wat die fontein van geregtigheid, barmhartigheid en waarheid is. Hy het aan die kruis van Christus vasgehou as sy enigste waarborg van sukses. Die liefde van die Verlosser was die ewige motief wat hom in sy konflik met die self en in sy stryd teen die bose gehandhaaf het. Soos in die diens van Christus het hy vorentoe gedruk teen die onvriendelikheid van die wêreld en die teenkanting van sy vyande.” E.G.W. (Gospel Workers, p. 61)