KINDERS VAN DIE BELOFTE Les 10 vir 9 Desember 2017

PAULUS SE LAS MOSES PAULUS “Ek spreek die waarheid in Christus, ek lieg nie my gewete getuig saam met my in die Heilige Gees dat dit vir my ‘n groot droefheid is en ‘n onophoudelike smart vir my hart.” (Romeine 9:1,2) Soos Moses was Paulus bereid om sy eie verlossing prys te gee om die volk van Israel te red. MOSES PAULUS “Vergewe tog hulle sonde. As dit nie kan nie, moet U my naam maar uitvee uit die boek wat U geskrywe het.” (Exodus 32:32) “oor my broers, my eie volksgenote. Ek sou self vervloek wou wees, afgesny van Christus, as dit tot hulle voordeel kon wees.” (Romeine 9:2-3) God het nie van hierdie "uitruilings" aanvaar nie, aangesien “Maar die Here het hom geantwoord: “Nee, Ek sal hulle wat teen My gesondig het, se name uit my boek uitvee.” (Exodus 32:33)

KEURING VAN ‘N SPESIALE VOLK Waarom was Paulus so bekommerd oor die volk van Israel? Was hulle 'n spesiale volk? (Romeine 9:4-5) Die aanneming. Die glorie. Die verbonde. Die wet word gegee. Die diens van God. Die beloftes. Die aartsvaders. Die Messias. Die volk van Israel was 'n spesiale volk omdat hulle groot voorregte gehad het. Die grootste van alles was die geboorteplek van die Messias: Jesus Christus.

KEURING VAN ‘N SPESIALE VOLK Waarom het God die volk van Israel gekies? Hy het Set uit Adam se nageslag gekies (Genesis 4:25-26) Hy het Noag uit Set se nageslag gekies (Genesis 6:8) Hy het Sem uit Noag se nageslag gekies (Genesis 9:26-27) Hy het Abraham uit Sem se nageslag gekies (Genesis 12:1-3) Hy het Isak uit Abraham se nageslag gekies (Romeine 9:7) Hy het Jacob uit Isak se nageslag gekies (Romeine 9:10-13) Wanneer Paulus oor Isak en Jakob praat, verklaar hy dat daar niks spesiaal aan hulle was toe God hulle gekies het om deel van Sy volk te wees. [“ Want toe die kinders nog nie gebore was en nog geen goed of kwaad gedoen het nie dat die voorneme van God volgens die verkiesing kon bly staan, nie uit die werke nie, maar uit Hom wat roep.” (Romeine 9:11)]. God het hulle gekies omdat HY dit wou doen.

  “Beide Isak en Ismael was seuns van Abraham volgens die vlees; maar die beloftes is aan Isak en sy nageslag gegee. Ismael is uitgesluit, maar dit het nie beteken dat hy en sy nageslag nie verlos kon word nie; God het Isak se nageslag gekies om Sy sendelinge in die wêreld te wees. Hulle moes die beginsels van God se koninkryk aan die nasies openbaar, sodat elkeen tot die Here getrek kan word. God behou die reg voor om verantwoordelikhede aan mense en nasies toe te ken” SDA Bible Commentary, op Romeine 9:7

KEURING VAN ‘N SPESIALE VOLK Die volk van Israel het die Messias verwerp, sodoende het hulle nie hul doel bereik nie. Het God 'n fout gemaak deur hulle te kies? “MAAR ek sê dit nie asof die woord van God verval het nie; want hulle is nie almal Israel wat uit Israel is nie. Ook nie omdat hulle Abraham se nageslag is, is hulle almal kinders nie; maar: in Isak sal jou nageslag genoem word. Dit wil sê, nie hulle is kinders van God wat die kinders van die vlees is nie, maar die kinders van die belofte word gereken as die nageslag.” (Romeine 9:6-8) God maak nooit 'n fout nie. Alhoewel die fisiese afstammelinge van Abraham misluk het, is hulle doel voortgesit met die nageslag volgens die belofte: die geestelike Israel (en ons is deel daarvan)

KEURING VAN MENSE “Want die Skrif sê aan Farao: Juis hiervoor het Ek jou laat optree, dat Ek in jou my krag kan toon en dat my Naam verkondig kan word op die hele aarde. So is Hy dan barmhartig oor wie Hy wil en Hy verhard wie Hy wil.” (Romeine 9:17-18) “Wat sal ons dan sê? Is daar miskien onreg by God? Nee, stellig nie! Want aan Moses sê Hy: Ek sal barmhartig wees oor wie Ek barmhartig wil wees en My ontferm oor wie Ek My wil ontferm. So hang dit dan nie af van die een wat wil of van die een wat loop nie, maar van God wat barmhartig is.” (Romeine 9:14-16) God verhard sommige mense en bewys genade aan ander. Is Hy onregverdig? Die Skrif toon soms dat God iets doen wat Hy eintlik nie voorkom nie. Die verharding van Farao word soms getoon asof deur homself veroorsaak (Exodus 8:15, 32) en soms deur God veroorsaak (Exodus 4:21) word. God ken vooraf al die besluite van almal, sodat Hy hul lot kan aankondig: “Jakob het Ek liefgehad en Esau het Ek gehaat.” (Romeine 9:13).

GOD SE SPESIALE KEUSE “Maar tog, o mens, wie is jy wat teen God antwoord? Die maaksel kan tog nie vir die maker sê: Waarom het u my so gemaak nie? Of het die pottebakker nie mag oor die klei, om uit dieselfde klomp die een voorwerp tot eer en die ander tot oneer te maak nie? En as God, al wil Hy sy toorn bewys en sy mag bekend maak, tog met groot lankmoedigheid die voorwerpe van toorn wat vir die verderf toeberei is, verdra het, juis om bekend te maak die rykdom van sy heerlikheid oor die voorwerpe van barmhartigheid wat Hy voorberei het tot heerlikheid, ons naamlik wat Hy geroep het, nie alleen uit die Jode nie, maar ook uit die heidene?” (Romeine 9:20-24)

GOD SE SPESIALE KEUSE God behou die reg voor om sekere mense vir spesiale take te kies. By voorbeld, hy het konings en profete gekies. Hy het geestelike gawes uitgedeel soos Hy wil, volgens die werke van elke lid van Sy Kerk. (1 Korinthiërs 12:11). God het jou vir 'n spesiale werk gekies; Miskien is dit iets groot of dalk is iets minder belangrik voor mense. Dit is vir ons 'n raaisel. “‘My gedagtes is nie julle gedagtes nie, en julle optrede nie soos Myne nie,’ sê die Here; ‘soos die hemel hoër is as die aarde, so is my optrede verhewe bo julle optrede en my gedagtes bo julle gedagtes.’” (Jesaja 55:8-9)

WIE KIES GOD? “Soos Hy ook in Hoséa sê: ‘Ek sal die wat nie my volk is nie, my volk noem; en haar wat nie bemin is nie, beminde; en in die plek waar aan hulle gesê is: Julle is nie my volk nie! — daar sal hulle genoem word kinders van die lewende God.’ En Jesaja roep oor Israel uit: ‘Al is die getal van die kinders van Israel soos die sand van die see, net die oorblyfsel sal gered word.’” (Romeine 9:25-27) Israel was die uitverkore volk, maar hulle het God verwerp. Toe het God daardie keuse uitgebrei na diegene wat nie hulle volk was nie: die heidene. Die keuse is oorgedra na die "geestelike Israel”.

WATTER SOORT MENSE KIES GOD VIR VERLOSSING? “Wat sal ons dan sê? Dat die heidene, wat die geregtigheid nie nagejaag het nie, die geregtigheid verkry het, naamlik die geregtigheid wat uit die geloof is; terwyl Israel, wat die wet van die geregtigheid nagejaag het, die wet van die geregtigheid nie bereik het nie. Waarom? Omdat dit nie uit die geloof was nie, maar net asof dit uit die werke van die wet was; want hulle het hul gestamp teen die steen van aanstoot.” (Romeine 9:30-32) God kies diegene wat aanvaar dat “geregtigheid deur geloof is” om gered te word, en Hy verwerp diegene wat geregtigheid soek "deur werke.”

WATTER SOORT MENSE KIES GOD VIR VERLOSSING? “Soos geskrywe is: ‘Kyk, Ek lê in Sion ’n steen van aanstoot en ’n rots van struikeling; en elkeen wat in Hom glo, sal nie beskaam word nie.’” (Romeine 9:33) “Maar Jesus het hulle aangekyk en gesê: ‘Wat beteken hierdie Skrifwoord dan: ‘Die klip wat deur die bouers afgekeur is, juis hy het die belangrikste klip in die gebou geword?’ Elkeen wat op hierdie klip val, sal verpletter word; elkeen op wie hy val, sal hy vermorsel.’” (Lukas 20:17-18) Dieselfde "steen" (Jesus) bring redding en veroordeling. Diegene wat Jesus verwerp soos die Joodse volk Hom verwerp het, is "verpletter.” Diegene wat gebroke op Jesus se voete val, sal nie beskaam wees nie, maar sal gered word. Is jou hart deur Jesus se liefde gebreek? Het jy besluit om jou lewe in sy hande te verlaat?

“Vir diegene wat glo, is Christus ’n vaste fondament “Vir diegene wat glo, is Christus ’n vaste fondament. Dit is hulle wat op die Rots val en verpletter word. Oorgawe aan, en geloof in Christus word hier voorgestel. Om op die Rots te val en verbreek te word, beteken dat ons al ons eiegeregtigheid moet opgee, en met die nederigheid van ’n kind na Christus moet gaan, boetvaardig oor ons sondes en gelowende in Sy vergewende liefde. En so is dit dan ook deur geloof en gehoorsaamheid dat ons op Christus bou as ons fondament. Op hierdie lewende steen mag Jode sowel as heidene bou. Dit is die enigste fondament waarop ons in veiligheid kan bou. Dit is breed genoeg vir almal, en sterk genoeg om die gewig en laste van die hele wêreld te dra. En deur verbintenis met Christus, die lewende steen, word almal wat op hierdie fondament bou, lewende stene” E.G.W. (The Desire of Ages, cp. 65, p. 599)