Verzipping van de thuislozen?
1. Stadslucht maakt vrij Voor ’80: Thuisloosheid onder de noemer ‘Daklozen’ Vanaf ’80: De VDVO (Vereniging der Vlaamse Onthaalhuizen) vindt dat ze de ‘thuisloosheid’ hebben ontdekt. Private en publieke opvanginitiatieven: Wederaanpassing en disciplinering van dakloze landlopers en bedelaars. Half open regime = Arbeid binnen de muren was de remedie voor een minimale resocialisatie (in open lucht) => Stadslucht maakt vrij! De VDVO wil het gesloten circuit openbreken
2. De open zee van een CAW 1 e fusiegolf (’95): Verplichte cesuur plaatsten tussen de ambulante en de residentiële werkvormen. Thuislozenzorg voelt dit aan als wantrouwen! De cesuur werd uiteindelijk opgeheven en de zorg voor thuislozen kon zich in de CAW’s geleidelijk van residentiële naar de ambulante werkvormen verspreiden. Ontankering = Een proces dat start met woon- en relatieproblemen die tijdig gekeerd moeten worden om chronische thuisloosheid te voorkomen. => vraag naar hulpverlening!
3. Verschaling is verschraling De zorg voor de thuislozen moest geleidelijk wijken voor de ruimere aandacht voor minder kwetsbare groepen. En de thuislozenzorg is geen speerpunt meer in het bereik van de meest kwetsbare mensen. =>Die zorg verschraalde: nieuwe opdrachten voor breder publiek met dezelfde middelen
Uiteindelijk was er geen afbouw van de thuislozenzorg, maar een rijker aanbod voor het publiek die gemakkelijk van de ene naar de andere hulpverlening konden gaan. (vb: van een vluchthuis naar scheidingsbemiddeling) => Verscheidenheid nam toe Besluit: Nieuwe samenspel van diverse zorgvormen: meer toegankelijke en duurzame zorg, ook voor thuislozen. Organisatievergroting en gerichte reconversie van werkvormen zorgen voor diversiteit binnen de organisatie. (Het lukt in de meeste CAW’s)
4. De heilzame groep Soms: Weigering van de moeilijkste groep (vb: iemand die naar alcohol ruikt) => Dat leidt tot rudimentaire => Dat leidt tot rudimentairebed-bad-brood-opvang zonder groepsbegeleiding.
Die mensen terug proberen te herankeren in de samenleving => Een groepsaanbod dat: ° Sociale vaardigheden versterkt ° Lotgenoten laat ontmoeten ° Lotgenoten laat ontmoeten ° Mensen een sociaal netwerk laat uitbouwen in de omgeving (Dat hoef niet residentieel te gebeuren!) ° Mensen een sociaal netwerk laat uitbouwen in de omgeving (Dat hoef niet residentieel te gebeuren!)
5. De betere klant Straathoekwerk, begeleid wonen, zorgwonen,… moest de grootste aandacht krijgen. ‘Meest kwetsbare thuislozen’: Chronische thuisloze mensen die in de grootstad trachten te overleven. Waarom kiezen voor meest kwetsbare groep? => in groep kunnen zij leren communiceren, leren praten en luisteren.
Ze hoeven niet meer geweigerd te worden als lastige klanten => Als wonen niet meer betaalbaar is voor onze mensen, laat thuislozen en welzijnswerkers dan samen burgerlijk ongehoorzaam zijn (we kunnen ethisch toch niet aanvaarden dat mensen op straat sterven?!)
6. Wil je het kort houden? Men wil geen tijdslimiet op de begeleiding, maar men wil ook niet opdraaien voor het falen van andere sectoren. Er is behoefte aan langdurige begeleiding. (Samenwerking met andere sectoren!)
7. Inclusief subsidiebeeld De verantwoordelijkheid moet gedeeld worden met andere voorzieningen uit andere sectoren. CAW’s zijn niet geëquipeerd om alle gaten te vullen of om nieuwe voorzieningen uit de grond te blijven stampen => goede afspraken! + selectieve opname van de andere sectoren goed blijven opvolgen. De meest kwetsbare mensen vanuit andere sectoren worden aan ‘de maatschappij’ overgelaten. De kwetsbare thuislozen kunnen dat niet aan zonder blijvende steun.
Besluit: CAW’s hebben een identiteitsprobleem: Meer dan scheidingsbemiddeling is er in en om de CAW’s actiebereidheid nodig om samen werk te maken van een goede zorg voor de meest kwetsbare thuislozen!