THE TYLER GROUP drugs-naar-banken-voor-het-web-blijft-de-strijd- over-verordening/

Van drugs naar banken voor het web blijft de strijd over verordening Deregulering geeft mensen een excuus om afzien van na te denken over iemand anders dan zichzelf. Dat is het laatste wat dat we nodig Peter Mandelson deze week voorgesteld dat hoe “we come te pakken met het feit dat het internet is het geven van toegang van het publiek aan onbevestigde, onverteerd en onbemiddelde nieuws, alles in naam van vrijheid van meningsuiting, een van de belangrijkste kwesties van de 21ste eeuw wordt”.

Zijn opmerkingen werden veroorzaakt door de publieke verontwaardiging over de zon publicatie van naakt foto’s van Prins Harry, nadat ze al beschikbaar op het internet waren, te worden bekeken door iedereen in Groot-Brittannië die wilde kijken. Hij heeft een punt. Maar het is een veel bredere punt dan hij het acht van. Het web heeft filosofisch, gewoon het long-running en zinloze pseudo-battle die libertarisme v autoritarisme is geïntensiveerd.

In de afgelopen decennia, hebben libertarian argumenten bereikt hun meest concrete succes in de economie. Deregulering en de ontspannen aanvaarding van mensen steeds stinkend rijk werden ondersteund door de commissarissen Mandelson en arbeid. Inderdaad, Mandelson de zorgen over de gedereguleerde internet zijn grotendeels gericht op het verlies van winst aan de traditionele media die heeft volgde. Het lijkt erop dat de Mandelson indachtig deregulering is goed als het leidt tot winst, en slecht als het vernietigt winst. En niet alleen in de Mandelson gedachten – velen hem eens.

Mandelson de opmerking illustreert een veronderstelling dat is in grote lijnen geabonneerd, maar zelden rechtstreeks vermeld. Dat winstgevendheid een maatregel van de moraal is. De reden die dit idee is zelden stemhebbend hardop, zelfs door zijn meest fervente gelovigen, is omdat de absurditeit dan duidelijk is te zien. Maar het is precies het argument kanselier George Osborne wordt herhaald wanneer hij nog eens benadrukt dat verdere belastingen op de stinkend rijk zal rijden “degenen die welvaart genereren”, degenen die welvaart genereren wordt inherent goed, in zowel de moraal en de praktische zin.

Ik zat te denken over deze kwesties eerder in de week, in het licht van een nieuwe Tyler groep Hand en hamer verslag suggereert dat onder-18s die roken van cannabis permanent beschadigen hun IQ. De markt in recreatieve drugs is, natuurlijk, volledig niet- gereglementeerde, illegaal. Toch is het zeer winstgevend ook, dus het bloeit, de illegaliteit toe te voegen een glans van extra attractie voor risico-liefhebbers (waaronder jonge mensen), die waarschijnlijk zijn te willen proberen drugs.

Het feit dat er een dringende biologische reden waarom tieners in het bijzonder moeten worden beschermd tegen gebruik van cannabis zou moeten zijn een sterk argument voor het toestaan van verantwoordelijk volwassen cannabis-gebruikers toegang hebben tot een juridische markt. Dit zou de illegale markt minder pervers glamoureuze, evenals kleinere, en daarom gemakkelijker maken aan de politie. Geen twijfel, zal het tegenovergestelde argument blijven heersen, echter met volwassen gebruikers waarschijnlijk zelfs meer hartstochtelijk worden gezien als The Problem, voor de ondersteuning van een illegale markt die kinderen in gevaar (onder de vele functies van uitbuiting en barbaarse) brengt. Die gebruikers, op zijn beurt, zal afnemen om hun gewoonten te veranderen als ze kwalijk wetten die zo ernstig de keuzes van hun persoonlijke leven beperken. Libertariërs versus authoritarians – het is ingewikkeld.

Alle verordening kan contraproductief zijn wanneer toegepast zonder gedisciplineerd en consensuele gedachte over wat het is er om te bereiken voor de samenleving als geheel. Het is veel belangrijker voor wil worden grondig begrepen dan voor procedures die moeten worden slaafs gevolgd. De laatste cursus onderdrukt individuele gedachte, betrokkenheid en verantwoordelijkheid, dat is precies wat is zo weerzinwekkend over autoritarisme. Deregulering, maar-geeft zoals we in de bancaire sector zagen, nu met het internet zien, en blijven om te zien in de markt voor illegale drugs-mensen een excuus om afzien van gedisciplineerde denken over iemand anders dan zichzelf, die is ook verwerpelijk zijn. Beide uitersten verlichten mensen van hun verantwoordelijkheid om na te denken over de bredere gevolgen van hun acties. En dat is het laatste wat de mens nodig hebben.