BEZORGD OM ZORG?! Zorgdagen Basisonderwijs -- voorbeelden van goede praktijk -- Dirk Gombeir & Ruben Vanderlinde Gent, 10 maart 2004 netwerk Nascholing en Educatieve Dienstverlening Stichting Lodewijk de Raet

Zorgcoördinatie op 3 niveaus De leerlingen: Het optimaliseren van de leerkansen via leerling- en klasgroepgerichte interventies  handelingsplannen, taalbeleid, leerproblemen, klasinteractie, … De leerkrachten: Het d.m.v. collegiale coaching ondersteunen van het handelen van leerkrachten  belang van intervisie en supervisie De organisatie: De coördinatie van zorginitiatieven en zorgnetwerking in en om de school  visie op zorg uitwerken en implementeren

Nascholing op 3 niveaus Jaartraject ‘Samen sleutelen aan een zorgzame school’ Een schooleigen visie op zorg Implementatie van zorgbeleid Consultatief coachen Zorgzaam omgaan met leerlingen Gezinsgericht werken Groepsdynamica in de klas Werken met handelingsplannen Voorwaardenscheppend taalbeleid enkel voor zorgcoördinatoren deze modules staan open voor zorgteams

Wat merken wij? De deelnemers: - enorme “gretigheid” om opdracht in z’n totaliteit te verkennen - tekort aan tijd om geleerde te kunnen implementeren - besef dat er nog heel wat kan en moet gebeuren op gebied van zorg in de school De nascholers: - werken met een “vaste planning” in functie van onze nascholers - omslag van aanbod- naar vraaggestuurd kan enkel in de vorm van nazorg Hoe omgaan met beperkingen? - intakeformulier - elektronische leeromgeving

De eerste zes maanden voorbij … Welke vragen leven bij de zorgcoördinatoren? Welke bekommernissen leven bij hen? Tegen welke struikelblokken lopen zij onderweg allemaal aan? Wat willen wij zij de Minister van Onderwijs in het oor fluisteren?

Vanuit welk perspectief handelt de zorgcoördinator? De schoolcontext: - hoge verwachtingen ten aanzien van de zorgcoördinator - onterechte vooronderstelling dat een zorgcoördinator ‘pasklare’ antwoorden zal formuleren De zorgcoördinator: - aanwezigheid zorgcultuur op school versus ‘papieren job’ - geen verarming: d.i. als je het contact verliest met de kinderen, maar veleer grotere sturing vanuit het team

Wat leren we hieruit ? Zorgcoördinatie dient te gebeuren vanuit een juist en weloverwogen perspectief NIET gewoon meer van wat we al kennen, maar WEL in het teken van –Uittekenen van een zorgbeleid –Gedeelde verantwoordelijkheid –Concrete en haalbare doelstellingen

De zorgcoördinator als katalysator die … … nieuwe ideeën en denksporen aanreikt … het team methodisch en procesmatig ondersteunt … met de nodige relealiteitszin kan nuanceren, relativeren en motiveren … aldus in staat is het breedst mogelijke draagvlak te creëren in en rond de school, op de diverse zorgniveaus

Nood aan een juiste context Zeer verschillende achtergronden: leraren, CLB-medewerker, psycholoog, logopedisten,... Ook zorgcoördinatoren zijn nog “zoekende” en “lerende” Hebben nood aan “handvatten” voor het creëren van een zo breed mogelijk draagvlak

Nieuwe, andere uitdagingen Als zorgcoördinator werk je met volwassenen  de ‘andere kant’ vergt andere methodieken en inzichten De samenwerkig met externe deskundigen is geen evidentie Besef dat tijd nodig is om naar behoren opdracht invulling te geven als ‘verbindend persoon’ Besef dat ruimte nodig is voor overleg, uitwisselen van ervaringen, begrippenkader vormen, uitzetten van leerlijnen, …

Enkele slotoverwegingen … - gevaar dat zorgcoördinator “veel hooi op de vork” dient te nemen - gevaar dat zorgcoördinator alle mogelijke taken en rollen op zich dient te nemen - gevaar voor het “woorden wekken en voorbeelden trekken”, al te straffe tabak of te gekruide gerechten kunnen ook afschrikken - pleidooi voor lange termijn perspectief, zorgbeleid moet groeien en gennuanceerd verrijkt kunnen worden - pleidooi voor duidelijk mandaat, ook zorgcoördinator moet kans krijgen te groeien - er bestaan geen ideale praktijkvoorbeelden, iedere school moet oplossingen uitwerken voor de eigen ervaren noden