Les 5 voor 30 juli 2016

“De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft; Hij heeft Mij gezonden om aan armen het Evangelie te verkondigen, om te genezen die gebroken van hart zijn, om aan gevangenen vrijlating te prediken en aan blinden het gezichtsvermogen, om verslagenen weg te zenden in vrijheid, om het jaar van het welbehagen van de Heere te prediken.” (Lukas 4:18-19) Jezus deed meer dan voor ons allen te sterven. Hij toonde ook door Zijn handelingen de liefde van de Vader. Zijn missie was ook om te onderwijzen, te genezen, en te dienen ten behoeve van degenen in nood. Hij vermeed opzettelijk de laatste zin in Jesaja 61:2 (“en de dag van wraak van onze God…”). Jezus kwam niet om wraak te nemen op de Romeinen zoals het volk verwachtte. Dat deel van Zijn missie wordt bewaard tot aan Zijn Wederkomst. Jezus beschreef duidelijk op welke wijze Hij Zijn missie zou volbrengen door het voorlezen van Jesaja 61:1-2 in de synagoge te Nazareth.

“U mag geen wraak nemen of een wrok koesteren tegen uw volksgenoten, maar u moet uw naaste liefhebben als uzelf. Ik ben de HEERE.” (Leviticus 19:18) Diverse malen zei Jezus dat het liefhebben van God en onze naasten de basis is van de Wet. Dit moet onze doelstelling zijn van elke daad in ons leven (Mattheüs 22:36-40). Wie is mijn naaste? Om het uit te leggen vertelde Jezus het verhaal van een ernstig gewonde man en drie mogelijke “naasten” (Lukas 10:29-37). Wij leren van dat verhaal dat wij de naaste moeten zijn van een ieder die in nood verkeert indien wij hen kunnen helpen om die nood of pijn te verhelpen. Wij moeten altijd gewillig zijn om dat te doen, zelfs als dat een offer vereist of ongemak brengt voor ons zelf.

“U bent het zout van de aarde; maar als het zout zijn smaak verloren heeft, waarmee zal het gezouten worden? Het deugt nergens meer voor dan om weggeworpen en door de mensen vertrapt te worden.” (Mattheüs 5:13) De zending van Gods zonen en dochters is “het zout der aarde” te zijn. Het zout is alleen dan bruikbaar wanneer het vermengd wordt met ander voedsel. Het kan het ofwel behoeden tegen afbraak of haar smaak bevorderen. Zout is effectief terwijl het haar speciale identiteit behoudt; dat is, het vermogen om de smaak te verbeteren. Indien Christenen niet een betere smaak toevoegen aan de mensen om hen heen (dat is, hun naaste lief te hebben), dan hebben zij niets goeds om bij te dragen (Deuteronomium 12:30). Wij moeten bij onze gemeenschap betrokken zijn om het te verbeteren. Wij zijn geroepen om transformerende agenten te zijn die in het leven van andere mensen positieve veranderingen teweeg zullen brengen. Op deze manier geven we hen tevens het allerbelangrijkste in het leven: redding in Jezus.

“En wie oogst, ontvangt loon en verzamelt vrucht voor het eeuwige leven, opdat zich samen verblijden zowel wie zaait als wie oogst. ” (Johannes 4:36) Jezus vergeleek de zending van de Kerk met het landbouwproces. Wat zijn de fasen van dat proces? Het land voorbereiden: Wij moeten de gemeenschap waar wij het Evangelie willen prediken analyseren. Wij zouden moeten nadenken over hoe wij de “stenen” en de “dorens” kunnen verwijderen die de oogst kunnen verhinderen (Mattheüs 13:3-8). Het zaad zaaien: Zorgdragen voor de noden van de gemeenschap. Het evangelie prediken in seminars, Bijbel Studieklassen leiden en kleine groepen beginnen. Zorg dragen voor de gezaaide velden: Bidden om de Heilige Geest en volharden in zendingsactiviteiten. De oogst binnenhalen: Evangelisatie campagnes of andere activiteiten om de mensen te bewegen het besluit te nemen om Christus te accepteren.

“‘De ene zaait, de ander maait.’ [Johannes 4:37.] De Heiland sprak deze woorden in het vooruitzicht van het uitzenden van Zijn discipelen. Door geheel Judea, had Christus de zaden van waarheid gezaaid. Duidelijk en helder had Hij het verlossingsplan uiteengezet; want de waarheid verzwakte nooit van Zijn lippen. Het aardse werk van de grote Leraar zou spoedig ten einde komen. De discipelen moesten volgen, maaien waar Hij had gezaaid, opdat beiden, de Zaaier en de maaiers zich samen mochten verblijden.” E.G. White (Gospel Workers - “Sowing and Reaping” blz. 409))

“Voorzie u niet van goud of zilver of kopergeld in uw gordels, of van een reiszak voor onderweg of twee stel onderkleren of sandalen of een staf. Want de arbeider is zijn voedsel waard.” (Mattheüs 10:9-10) Hoe konden de apostelen voltijds het Evangelie prediken als zij niet in hun eigen onderhoud konden voorzien? Jezus verwachtte dat het Evangelie diegenen zou ondersteunen die de roeping hadden aanvaard. En het gebeurde daadwerkelijk zo. Wij kunnen naar onze gemeenschap uitreiken door het volgen van de leringen van Jezus en de wijze waarop Hij op deze aarde leefde Een van de beste manieren om een kerk te planten is om een bediening te starten die eerst naar de noden van de gemeenschap omziet. Als die bediening loopt, sticht dan een gemeente. Heb interesse in de noden van uw gemeenschap en begin een project dat in die noden voorziet.

“We moeten allen getuigen van Jezus worden. Maatschappelijke invloed, geheiligd door de genade van Christus, moet gebruikt worden tot het winnen van zielen voor de Heiland. Laat de wereld zien dat wij niet zelfzuchtig in beslag genomen worden door onze eigen belangen, maar dat wij ernaar verlangen dat anderen zullen delen in onze zegeningen en voorrechten. Laat allen die belijden Christus gevonden te hebben, dienen zoals Hij dat deed voor het welzijn van de mensen.” E.G. White ‘De Wens der Eeuwen’ hfdst. 15 – (Op het bruiloftsfeest, blz. 120)