Beroepsgeheim en cliëntperspectief Enkele stellingen

Het beroepsgeheim is een deel van het wettelijk kader waarbinnen een cliënt ons vertrouwen kan schenken. Zonder dit vertrouwen is hulpverlening onmogelijk.

Hulpverlening is nooit gratis. De cliënt betaalt wel degelijk, o. a Hulpverlening is nooit gratis. De cliënt betaalt wel degelijk, o.a. met privacy. Duidelijkheid over hoe er met cliëntgegevens wordt omgegaan maakt dat al ten minste dit deel van de prijs duidelijk is.

Privacy is een belangrijk deel is van de “prijs” van hulpverlening Privacy is een belangrijk deel is van de “prijs” van hulpverlening. Dus moeten we als organisatie met cliënten onderhandelen over deze prijs. D.w.z. cliënten laten meedenken over hoe we met cliëntinformatie omgaan.

Omgaan met cliëntinformatie is een wezenlijk deel van onze job Omgaan met cliëntinformatie is een wezenlijk deel van onze job. Het moet dan ook ruim z’n plaats krijgen binnen supervisie en intervisie.

Ik houd over mijn cliënten een dossier bij Ik houd over mijn cliënten een dossier bij. Maar de echt wezenlijke zaken noteer ik in mijn schriftje ‘persoonlijke bedenkingen’.

Gedeeld beroepsgeheim is belangrijk maar hoever gaat dit: Mijn team Gedeeld beroepsgeheim is belangrijk maar hoever gaat dit: Mijn team? Mijn organisatie? Mijn sector?

Als we niet oppassen doen we niets anders meer dan toestemmingen vragen en noteren.

De cliënt moet de mogelijkheid hebben om zelf iets in het dossier te schrijven.

Behalve in uitzonderlijke gevallen, moet de cliënt inzagerecht hebben in zijn dossier. De hulpverlener moet dit uitdrukkelijk meedelen.

Dossiers mogen niet doorgegeven worden zonder de cliënt hiervoor toestemming te vragen.

De doelstelling van het opmaken en bijhouden van een dossier, en de inhoud ervan, moeten vooraf met de cliënt besproken worden.

Ook over mondelinge informatieoverdracht moeten cliënt en hulpverlener afspraken maken.

Er worden afspraken gemaakt over wat er gebeurt met het dossier indien het hulpverleningsproces ten einde is.

De hulpverlener informeert de cliënt over alles (ook mondelinge info) wat hij doorgeeft aan derden, zowel binnen als buiten de dienst. De cliënt moet betrokken worden bij het bepalen welke informatie mag doorgegeven worden en aan wie.

Wanneer cliënten documenten moeten tekenen, bijvoorbeeld om toestemming te geven om hun dossier door te geven, moeten zij ruim de tijd krijgen om deze goed te lezen, evt. aan iemand advies te vragen, of mee naar huis te nemen.

Bij doorverwijzing of ontslag krijgen cliënten een kopie van hun dossier mee.