Het lichaam in therapie Keuzesessie Het lichaam in afzondering en fixatie

In deze workshop Zorg voor ongedwongenheid Lichaam in therapie? Verschillende perspectieven Uitspraken casus

Zorg voor ongedwongenheid 2009 Preventieve maatregelen die we wensen te nemen om afzondering en/of fixatie te voorkomen.

Zorg voor ongedwongenheid Waarom? De cijfers Ingrijpende/traumatische gebeurtenis Fysieke gevolgen Beperkte therapeutische waarde Stimulans vanuit de overheid

Zorg voor ongedwongenheid Hoe?

Zorg voor ongedwongenheid Operationele doelstellingen Preventie van agressie (vroegsignalering) Aangepast therapie- en activiteitenaanbod Gebruiken van beleidsinformatie Cultuurverandering Voorzien in comfortrooms Nabespreking De therapeutische relatie als uitgangspunt Aandacht voor het verhaal van de patiënt en de zorgverlener

Zorg voor ongedwongenheid Tegelijkertijd… Is het belangrijk te accepteren dat afzondering in bepaalde situaties onvermijdelijk is.

Lichaam in therapie? Titel studiedag: ‘Het lichaam in therapie’ De keuzesessie: ‘Het lichaam in afzondering en fixatie’

Is een lichaam in afzondering en fixatie in therapie? Lichaam in therapie? Is een lichaam in afzondering en fixatie in therapie?

Wat betekent ‘in therapie’ Lichaam in therapie? Wat betekent ‘in therapie’ Therapie (van het Grieks θεραπεία) of behandeling is: een onderdeel van de (reguliere of alternatieve) geneeskunde dat zich bezighoudt met behandeling of genezing van ziekten of de verlichting van symptomen (in deze betekenis heeft het geen meervoud)

Moeten wij die vraag beantwoorden? Lichaam in therapie? Moeten wij die vraag beantwoorden? Nee

Verschillende perspectieven Hoe kijkt de patiënt en respectievelijk de zorgverlener naar de toepassing van dwangmaatregelen? Wat is zijn of haar beleving?

Verschillende perspectieven Het toepassen van afzondering en/of fixatie kan bij een patiënt een eerder opgelopen trauma terug oproepen met de gevoelens daar rond. Frueh et al. (2005)

Verschillende perspectieven Er bestaat een reëel gevaar dat patiënten getraumatiseerd worden. Arbeitskreis zur Prävention von Gewalt und Zwang in der Psychiatrie, 2004

Verschillende perspectieven Het afzonderen en fixeren is een ingrijpend gebeuren, dat de patiënten ervaren als een gebruik van overmacht, en daarom als vernederend en dikwijls als straf. Ze voelen zich niet begrepen en weerloos. Het afzonderen kan leiden tot wrok en vijandigheid, woede en afkeer, angst en agressie. Abma, Widdershoven & Lendemeijer, 2005)

Verschillende perspectieven Er is ook een positieve beleving mogelijk, vooral na de afzondering. In het bijzonder na een goed verloop. Hiervoor is er echter een context nodig van zorg en verantwoordelijkheid, met de daarbij horende communicatie en bejegening. Abma et al., 2005

Verschillende perspectieven De toepassing van afzonderen en/of fixeren wordt algemeen genomen gepercipieerd als een aanvaardbare behandelstrategie en een gelegitimeerde en effectieve interventie. Mosley (2005)

Verschillende perspectieven Uit een onderzoek blijkt dat hulpverleners de toepassing van afzondering en fixatie in 98 percent van de gevallen aangewezen en nodig vonden. (Frueh et al, 2005)

Verschillende perspectieven De hulpverleners bevinden zich in een situatie van hoge nood en onmacht terwijl het afzonderen en/of fixeren een doelmatig therapeutisch middel is. (Abma et al., 2005)

Verschillende perspectieven de patiënt - de hulpverlener behandelingsperpectief belevingsperspectief

Verschillende perspectieven Het behandelingsperpectief de zorgverlener  de patiënt 

Verschillende perspectieven Het belevingsperpectief de zorgverlener  de patiënt 

Aandacht voor het verhaal van de patiënt en de hulpverlener Uitspraken Aandacht voor het verhaal van de patiënt en de hulpverlener

Uitspraken “Ik werd opgenomen na een zelfmoordpoging en werd meteen naar de isoleerkamer gebracht en vastgebonden.”

Uitspraken “Ik had ruzie met een medepatiënt, maar dat was als grap bedoeld.” “De verpleging geloofde mij niet en bracht mij naar de cel.”

Uitspraken “De patiënt was verbaal erg dreigend en weinig coöperatief.” “Bovendien stonden we toen maar met de minimumbezetting.”

Uitspraken “Ondanks het feit dat ik moest meegaan naar de iso, wat ik helemaal niet wou, had ik toch de indruk dat de verplegers naar mij luisterden en rekening hielden met wat ik zei.” “Zo vroeg ik om me niet aan te raken, wat men dan ook niet deed.”

Uitspraken “Ik voelde me heel klein, ik moest me uitkleden en de verpleging stond ernaar te kijken.”

Uitspraken “We hadden de politie opgebeld voor hulp. “ “Met vijftien hebben we de patiënt overmeesterd, de politie was hierbij zeer agressief.” “Ik vraag me af of we dit wel goed hebben gedaan, is dit hulpverlening?”

Uitspraken “Tijdens de afzondering vertelde ik de patiënt voortdurend wat er ging gebeuren.” “Het verliep vlot en gestructureerd met zoveel als mogelijk respect voor de privacy van de patiënt.”

Uitspraken “Op het moment dat je het heel moeilijk hebt word je helemaal alleen gelaten.”

Uitspraken “Het is misschien wel goed dat je even alleen bent, dan kan je nadenken over wat er is gebeurd.”

Een klein experiment

Casus

Think outside the box... Dank voor uw aandacht.