DE EENHEID VAN HET GELOOF Les 3 voor 15 juli 2017

Eenheid nastreven. Galaten 2: 1-3. Valse broeders. Galaten 2: 4-5. Menigten van heidenen traden toe tot de kerk en dat was een grote zegen. Zich echter ook een aantal problemen met zich mee. De joden begrepen dat ze de tradities van hun ouders zouden moeten behouden. Paulus was van mening dat ze de heidenen niet moesten dwingen om zich daaraan te houden. De Judaïsten onderwezen ‘redding door de werken der wet’, terwijl Paulus ‘redding alleen door geloof’ leerde. De confrontatie van deze twee leerstellingen bedreigde de eenheid van de pasgeboren Kerk. Eenheid nastreven. Galaten 2: 1-3. Valse broeders. Galaten 2: 4-5. Eenheid in verscheidenheid. Galaten 2: 6-10. Confrontatie in Antiochië. Galaten 2: 11-13. Geconfronteerd met confrontatie. Galaten 2: 14.

STREVEN NAAR EENHEID Galaten 2: 1-3 “Daarna ging ik, na verloop van veertien jaar, weer naar Jeruzalem, samen met Barnabas, en ik nam ook Titus mee. Ik ging op grond van een openbaring, en ik legde hun het Evangelie voor dat ik verkondig onder de heidenen; en afzonderlijk aan hen die in aanzien waren, opdat ik niet misschien tevergeefs zou lopen of gelopen hebben.” (Galaten 2:1-2) De Judaïsten die in Antiochië kwamen, veroorzaakten een ernstig geschil tegen Paulus en Barnabas (Handelingen 15: 1). Toen onthulde God hen dat Paulus, Barnabas en een aantal heidense gelovigen naar Jeruzalem zouden moeten reizen om deze discussie met de apostelen en de ouderlingen te bespreken (Handelingen 15: 2). Die vergadering was aanvankelijk besloten. Niettemin begonnen een aantal Judaïserende Farizeeën een publiekelijke discussie (Handelingen 15: 4-5). Na een lange beraadslaging steunde de kerk Paulus en werd eenheid voor enige tijd hersteld (Handelingen 15: 6-35).

Galaten 2: 4-5 VALSE BROEDERS (1) “En dat ter wille van de binnengedrongen valse broeders die waren binnengeslopen om onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, te bespioneren, om ons tot slaven te maken. Voor hen zijn wij ook geen moment in onderdanigheid opzij gegaan, opdat de waarheid van het Evangelie bij u zou blijven.” (Galaten 2:4-5) Paulus verzette zich tegen de valse broers die erop aandrongen dat de heidenen gedwongen moesten worden om zich te laten besnijden (Handelingen 15: 1). Besnijdenis was een rite, door God ingesteld, hoe kon het verkeerd zijn? Uiterlijke besnijdenis was een symbool van de besnijdenis van het hart (Deut. 10:16, 30: 6, Jer. 4: 4, Rom. 2:29). Het vertegenwoordigt het wegnemen van ons vertrouwen in onszelf en in plaats daarvan een trouwe afhankelijkheid van God. Een rite tot een vereiste maken voor redding is het ontkennen van de verlossende kracht van het offer van Christus. Er is niets dat we kunnen doen om verlossing te verkrijgen. Redding is een vrije gave van Jezus.

“De joden hadden zich steeds op de hun “De joden hadden zich steeds op de hun door God gegeven godsdienst beroemd. Velen van hen die zich tot het geloof van Christus hadden bekeerd, meenden zeker dat, omdat God eens duidelijk de Hebreeuwse godsdienst had aangegeven, het onmogelijk was dat Hij een verandering in een van de voorschriften ervan zou rechtvaardigen. Zij stonden erop dat de joodse wetten en ceremonieën met de gebruiken van de christelijke religie zouden worden verenigd. Zij onderkenden maar traag dat alle heilige offeranden slechts een afschaduwing waren van de dood van de Zoon van God, in waarin schaduw en werkelijkheid elkaar ontmoetten, en waarna de rituele gebruiken en plechtigheden van de Mozaïsche inzettingen niet langer bindend waren.” E.G. White (De Handelingen der Apostelen (voorheen: Van Jeruzalem tot Romen), hoofdstuk. 19, “Jood en Heiden” blz. 189 (ned. blz. 141)

VALSE BROEDERS (2) Wat betekent "vrijheid in Christus? Galaten 2: 4-5 “En dat ter wille van de binnengedrongen valse broeders die waren binnengeslopen om onze vrijheid, die wij in Christus Jezus hebben, te bespioneren, om ons tot slaven te maken. Voor hen zijn wij ook geen moment in onderdanigheid opzij gegaan, opdat de waarheid van het Evangelie bij u zou blijven.” (Galaten 2:4-5) De leer van de valse broeders beoogde de "vrijheid die wij in Christus Jezus hebben" te verruilen voor slavernij. Wat betekent "vrijheid in Christus? Iedereen is een slaaf, omdat wij slaven zijn van de zonde (Johannes 8: 33-34; Romeinen 6:17). Vrijheid voor de christen is de gelegenheid om een leven van ongehinderde toewijding aan God te leiden. Het omvat de vrijheid van slavernij inzake de verlangens van onze zondige natuur, vrijheid van de veroordeling van de wet, en vrijheid van de macht van de dood.

EENHEID IN VERSCHEIDENHEID Galaten 2: 6-10 “Want Hij Die door Petrus werkte met het oog op het apostelschap onder de besnedenen, werkte ook door mij met het oog op de heidenen.” (Galaten 2:8) Zoals Paulus verklaarde, is er maar één Evangelie (Galaten 1: 6-9). Niet iedereen ontvangt het echter op dezelfde manier. De joodse bekeerlingen hadden een sterke bijbelse fundering, zodat ze Jezus als de Messias konden accepteren omdat Hij alles vervulde wat in het Woord was geopenbaard. Dat werk was aan Petrus toevertrouwd. De heidenen moesten op andere wijze worden bereikt. Paulus was bereid om diegenen te bereiken die de waarheid niet eerder kenden. Het werk onder de heidenen werd aan hem toevertrouwd. Paulus, Petrus en andere apostelen gebruiken verschillende stijlen, maar de boodschap was hetzelfde

CONFRONTATIE IN ANTIOCHIË Galatians 2:11-13 “Want voordat er enkelen uit de kring van Jakobus gekomen waren, at hij samen met de heidenen; maar toen zij kwamen, trok hij zich terug en zonderde zich af uit vrees voor hen die van de besnijdenis waren.” (Galaten 2:12) God toonde Petrus een visioen, toen stopte hij ermee, de heidenen als onrein te beschouwen en begon met hen om te gaan (Handelingen 10). Daarom leefde Petrus dapper bij de heidenen toen hij de kerk in Antiochië bezocht. Niettemin, toen sommige Joden uit Jeruzalem kwamen, stopte hij met zich onder de heidenen te mengen om die Joden te behagen. Zijn hypocriete houding beïnvloedde de andere Joden in de kerk Als zijn houding aanhield, zou de kerk zwaar verdeeld zijn geweest

DE CONFRONTATIE AANGAAN Galaten 2:14 “Maar toen ik zag dat zij niet juist wandelden, overeenkomstig de waarheid van het Evangelie, zei ik tegen Petrus in het bijzijn van allen: ‘Als u die een Jood bent, naar heidens gebruik leeft en niet naar Joods gebruik, waarom dwingt u dan de heidenen op de Joodse manier te leven?’” (Galaten 2:14) Dat Petrus met Joden uit Jeruzalem at was niet het hoofdprobleem, maar dat hij zich opzettelijk van de heidenen afscheidde en hen niet toestond om met de Joden te eten. Zijn handelswijze deed de vraag rijzen: ‘waren de heidenen tweederangs Christenen?’ De meest gevoelige heidenen dachten dat ze Joden moesten worden om Christen te zijn (de leer van de valse broeders accepterend). Paulus z’n confrontatie was noodzakelijk en duidelijk. Het antwoord van Petrus is niet in de Bijbel opgetekend, maar het is duidelijk dat hij de oproep van Paulus accepteerde en zijn houding veranderde. De eenheid van de Kerk en het Evangelie overwonnen.

“'Valse leraren hadden leerstellingen tot de Galaten gebracht die tegen het evangelie van Christus waren. Paulus probeerde deze fouten te openbaren en te corrigeren. Hij verlangde sterk dat de valse leraren van de kerk zouden kunnen worden gescheiden, maar hun invloed had zo veel gelovigen aangegrepen dat het gevaarlijk leek om actie tegen hen te ondernemen. Er was gevaar om strijd en verdeeldheid te veroorzaken, die de geestelijke belangen van de kerk zouden beschadigen. Hij streefde er daarom naar om zijn broeders op het hart te drukken dat het belangrijk is om elkaar in liefde te helpen ... Zij moeten in voortdurend gebed de leiding van de Heilige Geest zoeken, die hen tot liefde en eenheid zou leiden." E.G. White (Testimonies for the Church, deel. 5, hoofdstuk “Christian Unity”, 25, pag. 243)