In raden of commissies van een kerkelijke gemeente, als er conflicten dreigen

 Vertel aan één ander van de groep wat je / uw verwachtingen waren toen u met deze taak begon en wat je / uw teleurstellingen nu zijn.  Draai de rollen dan om.  In de grote groep vertel je / vertelt u dan de verwachtingen en teleurstellingen van je / uw gesprekspartner.  kunnen wij elkaar begrijpen en elkaars standpunt weergeven?

 We moeten gewoon meer praten met elkaar.  Er wordt wel gepraat, maar er wordt niet geluisterd.  Een beetje meer liefde van Christus en de problemen zijn opgelost.  Als dingen mis dreigen te gaan in de gemeente moet je juist op je standpunt blijven staan.  Miscommunicatie heeft met karakters van mensen te maken.

 Wat gaat er volgens u soms fout in de communicatie tussen u / jullie als werkers in de kerk?  Hoe is dat gekomen, denkt u?  Hoe zou er volgens u gecommuniceerd moeten worden?  Wat moet er gedaan worden om dat te bereiken?

 Spreuken 15:1,  Spreuken18:13,  Rom. 12:15,  Ef. 4:29-32,  Ef. 5: 17-21,  2 Tim. 1:7  Wat zijn de leerpunten hieruit?

 Emotionele conflicten (levensovertuiging, persoonlijke identiteit in het geding)  Rationele conflicten (over zaken, manieren waarop, doelen)  Emotionele zijn lastiger dan rationele.  Wordt de conflictstof toegedekt? (veenbrand)  Escaleert het conflict? (openlijke ruzies)

 U kunt tegen de ander ingaan  strijd  U kunt tegen uzelf ingaan  zelfverloochening / u terugtrekken  U kunt communiceren  het gesprek aangaan  Strijd is duidelijk maar lost niets op  U terugtrekken is onduidelijk en lost ook niets op  Het gesprek is de enige maar moeilijkste weg

 Probleem oplossen (‘we zijn er echt uit!’)  Forceren (doordrukken van één visie)  Compromis zoeken (ieder krijgt iets)  Ontlopen (zo lang mogelijk toneelspelen)  Toegeven (de minste zijn, over je heen laten lopen)  Als je overtuiging (waarheid) belangrijker is dan de relaties (eenheid) neig je naar forceren

 U mag er zijn en eerlijk aansluiten bij wat u denkt of voelt  Wees enkelvoudig in uw boodschappen  Lees geen gedachten (en stem uw gedrag daar niet op af)  Verplaats u in de ander; vráág naar diens gedachten en gevoelens  Spreek positief tot / over de ander

 Inhoud (uw mening over…)  U zelf (u laat iets van uw karakter zien)  Relatie (u laat merken hoe u over de ander denkt)  Appel (u wilt iets bereiken)  Hoe eerlijker en hartelijker deze communicatie is, des te eerder is een probleem opgelost of een compromis gevonden

 spreek dan voor u zelf (ik-boodschap),  spreek over feiten  én over uw beleving bij de feiten  val een ander niet aan als persoon (‘jij bent…’)  maar spreek hem aan op het gedrag of zijn woorden (‘jij deed… / jij zei…’)  en generaliseer niet (‘altijd ben jij…’)

 Luister naar feiten én naar gevoelens  Let op de non verbale uitstraling  toon dat u luistert door af en toe in eigen woorden weer te geven wat de ander zegt  toon het luisteren zelf ook non-verbaal (houding, blik, geïnteresseerd zijn)

◦ Minderwaardigheidsgevoelens ◦ Eigenwijsheid ◦ Gespannenheid / stress ◦ Vermoeidheid / slaapgebrek ◦ Alleen over feiten praten en de gevoelens negeren ◦ In het eigen denkkader vast blijven zitten ◦ Slecht luisteren (geen echte interesse tonen)

 Als u zich verplaatst in de ander, vervolgens samen oploopt, voelt de ander zich begrepen en krijgt hij zin om met u verder te gaan. Communicatie is immers niet alleen mededelingen doen, maar ook iets delen: blijdschap, vreugde, visie, inzicht, overtuiging, hoop.

 Welke van de bijbelse gegevens is in deze bijeenkomst voor jou / u méér gaan spreken?  Waarvoor gaan we, nu de bijeenkomst afgelopen is, danken en bidden?  Wat heeft dat voor consequenties voor je / uw gedrag hierna?