Het commerciële communicatie beleid van de Commissie Erik Vollebregt
Inleiding l paradox: er was wetgeving voordat er beleid was
Geschiedenis van het beleid van de Commissie l Pogingen het oneerlijke mededingingsrecht te harmoniseren dateren van de zestiger jaren l 1970: richtlijn afschaffing maatregelen van gelijke werking l 1984: richtlijn misleidende reclame l 1996: Groenboek Commerciële Communicatie l 1997: richtlijn vergelijkende reclame l 1998: Follow-up op het Groenboek l 2001: ontwerp-verordening verkoopbevorderende acties
Basis voor het beleid en wetgeving l artikelen 14 (2) en 95 EG-Verdrag: bevoegdheden gericht op het verwezenlijken van de interne markt l andere artikelen voor zover niet interne markt
Beleidsinstrumenten l Initiatiefrecht voor wetgeving (art. 95) l Beleidsdocumenten (Groenboeken en Communicaties) l Handhaving van interne markt bepalingen (artt. 28, 43 en 49)
Beleid uit Groenboek l Nieuw elan voor unificerende werking van grensoverschrijdende commerciële informatie l Ruimte voor beleid bepaald door: – subsidiariteitsbeginsel – beïnvloeding interstatelijke handel l Horizontaal en flankerend beleid – cultuur, intellectuele eigendom, volksgezondheid, audiovisueel, mededinging
Ontwikkeling van bepaalde beleidsthema’s in de tussentijd l “empowerment” van de consument l wederzijdse erkenning in ongeharmoniseerde gebieden l mechanisme van ‘home country control’ in harmonisatierichtlijnen l van ‘open’ harmonisatierichtlijnen naar op specifieke gebieden gerichte verordeningen l overlaten van oneerlijke mededinging aan de mededingingsautoriteiten
Nieuwe beleidsinstrumenten l Methodologie voor beoordeling evenredigheid l Expert group
Voordelen van het beleid l Er gebeurt iets l Verhoogde transparantie l “Vrijheid-neutrale” wijze van beoordelen van een inbreuk
Tekortkomingen van het beleid l Harmonisatie leidt tot lappendeken waarbij de rechtszekerheid ver te zoeken is l Wederzijdse erkenning door uitzonderingen nog steeds een mijnenveld l Klagen bij de Commissie geen reëel alternatief l Commissie legt zichzelf niet de verplichting op evenredigheidsmethode te gebruiken l Evenredigheidsmethode biedt geen ‘benchmark’
Waarheen? l Precisie-regulering door middel van verordeningen om ‘ouderwetse’ regels op te ruimen l Wederzijdse erkenning in brede richtlijnen om te zorgen dat een wijze van communicatie (internet, TV) kan functioneren l Wederzijdse erkenning buiten geharmoniseerde gebieden