Gezondheid! Hoe dan? Hans Krosse, sept 2008

De Volkskrant van woensdag 27 aug 2008 “Overheid kan soms echt beter niks doen” Verregaande bemoeienis met het gedrag van burgers verzandt nogal eens in “beleidshomeopathie” Aldus professor Frans Leeuw van de universiteit van Maastricht. Hij is onlangs benoemd tot hoogleraar recht, openbaar bestuur en sociaal wetenschappelijk onderzoek.

Conclusies uit een presentatie van Hans van Oers RIVM (jan 2007)  Nog steeds veel te winnen met gezond gedrag, maar nog steeds niet eenvoudig  Veel gebeurd, maar preventieaanbevelingen vorige VTV gelden nog steeds: Duurzame organisatie en financiering; Inbedden in programma’s, voor maximaal effect en vergroten politieke haalbaarheid; Systematische evaluatie en implementatie.

Conclusies uit een presentatie van Dirk Ruwaard VWS (jan 2007) Openbare gezondheidszorg: Hoe houden we het volk gezond? (IGZ,2005)  Kwaliteit van de GGD’en is verbeterd  Lokaal beleid kan beter: Beter voorbereiden op gezondheidsbedreigingen Beter zicht krijgen op gezondheidstoestand en risicogroepen Meer aandacht voor uitvoering en effectiever beleid

Aandachtspunten voor een lokaal/regionaal gezondheidsprogramma  Het definiëren (ontwerpen) van het uitvoeringsproces met de partners/partijen (de keten) is minstens zo belangrijk als de inhoud/aanbod. Stel je als gemeente(n) de vraag of de zg regierol voor de gemeente de meest geëigende rol is.  Wat is de relatie (overlapping?) met andere programma’s/gemeentelijke activiteiten?

Vervolg aandachtspunten  Opdracht is het bouwen en onderhouden van de gezondheidsketen ter verbetering van de gezondheidsstatus van de bevolking zoveel mogelijk gebruikmakend van de bestaande infrastructuur.  De keten bestaat uit verschillende partijen die ieder hun toegevoegde waarden hebben. Nodig ook alleen partijen uit die werkelijk een toegevoegde waarde hebben (geredeneerd vanuit kind/jeugd/volwassene/ouder: klantwaarde

Sturing op de gezondheidsketen  Bij het ontwerpen van een gezondheidsprogramma binnen een keten hoort ook het beleggen van verantwoordelijkheden en bevoegdheden; zowel politiek bestuurlijk als ambtelijk.  Op welke manier en in welke vorm en frequentie vindt er rapportage plaats? Het is niet vanzelfsprekend dat de P&C systematiek van de reguliere gemeentelijke activiteiten zich ook leent voor een dergelijk programma.  Ontwerp een toegesneden verantwoordingsprotocol.

Vervolg sturing op de gezondheidsketen  Heb oog voor de afzonderlijke rol van de gemeenteraad (gemeenteraden bij een regionaal programma) en maak dat ook onderwerp van het te ontwerpen programma  Evalueer tijdig en bouw aanpassing in ook binnen het politiek bestuurlijke domein.

Voorbeeld : Een obesitasprogramma voor de jeugd.  Aandachtspunten: Niet onnodig medicaliseren, aansluiten bij het dagelijks doen en laten van het kind, geleidelijke verantwoordelijkheidsoverdracht van ouder naar kind. Belangrijke elementen:  Maatschappelijke vindplaats: Thuis, kinderopvang, school, maatschappelijk werk, sociale dienst, wijkwerk, sportvereniging en…..

Vervolg obesitasprogramma  Medische contacten: consultatiebureau, huisarts, (thuiszorg), specialist  De gezondheidszorg als diagnosemoment en bepaler van het “recept” op hoofdlijnen.  Ontwikkelen, herontwerpen van effectieve programma’s; zowel groeps als individueel.  Het leveren van maatwerk; vaststellen van meetmomenten dicht bij de wereld van het kind bv. thuis/wijk/regio/school/sport