SABBAT: EEN DAG VAN VRIJHEID Les 3 voor 20 juli 2019 SABBAT: EEN DAG VAN VRIJHEID

Een van de geboden van "de wet van vrijheid" (Jakobus 2:12) is het houden van de Sabbat. De Sabbat bevrijd ons van werk, eenzaamheid, stress ... Het verleent ons een vrije relatie te hebben met onze Schepper en Bevrijder. Het leert ons ook om op God te vertrouwen, om gelijkheid te beoefenen en om voor de zieken en de behoeftigen te zorgen. Hoe moeten we de Sabbat houden? Waarom zouden we de Sabbat moeten houden? Wie zou de Sabbat moeten houden? Wat is rechtmatig om op de Sabbat te doen? Houdt het land de Sabbat?

HOE ZOUDEN WE DE SABBAT MOETEN HOUDEN? "En op de zesde dag moet het zó zijn dat zij bereiden wat zij binnenbrengen, en dat zal het dubbele zijn van wat zij dagelijks verzamelen." (Exodus 16:5) De Israëlieten hielden de Sabbat niet terwijl ze als slaven in Egypte leefden. God wilde hen op een praktische manier herinneren aan de Sabbat (Exodus 16): Hij voorzag door "brood uit de hemel" te sturen (vers 4). Hij moedigde hen aan om op Hem te vertrouwen door alleen hun dagelijkse portie te verzamelen (vers 4). Hij deed elke week een wonder om hen te leren de zevende dag te houden. Ze hoefden op de Sabbat niet te werken voor hun noden (vers 6, 23). Het manna die de ongehoorzamen oppotten was bedorven door maden. Het dubbele deel van het manna dat geen maden kreeg, leerde hen om met God van de Sabbat te genieten.

WAAROM MOETEN WE DE SABBAT HOUDEN? "Want uw Maker is uw Man, HEERE van de legermachten is Zijn Naam, en uw Verlosser is de Heilige van Israël, de God van heel de aarde zal Hij genoemd worden." (Jesaja 54:5) Exodus 20:8-11 moedigt ons aan om de scheppende kracht van God te gedenken en op de Sabbat te rusten zoals Hij deed (Genesis 2:2) Deuteronomium 5:15-15 moedigt ons aan om de verlossende kracht van God te gedenken. Hij bevrijdde Israël en Hij bevrijdt ook ons van de zonde De Sabbat is een moment waarop we de waanzin van ons leven kunnen onderbreken en samenkomen om geestelijk te groeien met onze Schepper en Verlosser. God heeft de Sabbat ingesteld als een onderscheidend kenmerk van degenen die Hem willen aanbidden op de manier zoals Hij aanbeden wil worden (Ezechiël 20:12).

WIE MOETEN DE SABBAT HOUDEN? "maar de zevende dag is de Sabbat van de HEERE, uw God. Dan zult u geen enkel werk doen, u, noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienaar, noch uw dienares, noch uw rund, noch uw ezel, noch enig vee van u, noch uw vreemdeling, die binnen uw poorten is, opdat uw dienaar en uw dienares rusten zoals u." (Deuteronomium 5:14) Het voordeel van sabbatsrust geldt voor iedereen. Ongeacht leeftijd, geslacht of sociale status. Zelfs dieren moeten op de Sabbat rusten. We zouden degenen, die bij ons thuis verblijven, moeten uitnodigen om ook van de Sabbat te genieten. Door de Sabbat te houden, wordt elke sociale barrière weggenomen, waardoor iedereen gelijk is. Dit is een herinnering aan Verlossing (Galaten 3:28). De Sabbat moedigt ons aan om niet langer aan onszelf te denken, en om te beginnen om anderen te geven, vooral degenen die in nood zijn.

WAT IS WETTIG TE DOEN OP DE SABBAT? “Jezus nu zei tegen hen: ‘Ik vraag u: wat is geoorloofd op de Sabbat: goed te doen of kwaad te doen, een mens te behouden of om te laten komen?'” (Lukas 6:9) De man met een verdorde hand (Mattheüs 12:9) De door demonen bezeten man (Markus 1:21-28) Het antwoord op de vraag van Jezus is duidelijk: "Het is wettig om goed te doen op de Sabbat" (Mattheüs 12:12). De Farizeeën hadden de Sabbat over- laden met regels die zo strikt waren dat ze een zieke persoon niet op de Sabbat konden genezen (Lukas 13:14). Het voorbeeld van Jezus is duidelijk; het helpen van de gebroken harten en het doen van werken van genade en welwillendheid op de Sabbat is wettig. Er zijn zeven voorbeelden van genezing op de Sabbat die in de evangeliën zijn opgetekend. De schoonmoeder van Petrus (Lukas 4:38-39) De kreupele vrouw (Lukas 13:10-17) De man met waterzucht (Lukas 14:1-6) De verlamde man in Bethesda (Johannes 5:1-18) De man die blind geboren is (Johannes 9)

"Er moet aandacht zijn voor de noodzakelijke dingen van het leven, voor de zieken moet gezorgd worden, de noden van de behoeftigen moeten worden gelenigd. God wil niet dat zijn schepselen een uur pijn lijden dat op de Sabbat of een andere dag kan worden verlicht. Het werk van de Hemel houdt nooit op, en wij zouden nooit moeten rusten van goed doen. De wet verbiedt ons om ons eigen werk te doen op de rustdag van de Heer. De arbeid voor het levensonderhoud moet ophouden; geen arbeid voor werelds plezier of winst is op die dag gerecht- vaardigd. Maar de Sabbat moet niet worden doorgebracht met nutteloze inactiviteit. ... [God] vermaant ons om onze dagelijkse bezigheden opzij te zetten en die heilige uren te wijden aan gezonde rust, aanbidding en heilige daden." Ellen G. White (The Story of Jesus, hoofdstuk 11 – Het houden van de Sabbat –, pag. 74)

HOUDT HET LAND DE SABBAT? “Spreek tot de Israëlieten, en zeg tegen hen: ‘Wanneer u gekomen bent in het land dat Ik u geven zal, dan moet het land rust krijgen, een sabbat voor de HEERE.'” (Leviticus 25:2) Het land werd braak gelaten, zonder te zaaien of te oogsten, elke zevende jaar — het sabbatsjaar — en in het jubeljaar één week in elke zeven. (Leviticus 25) Het volk van Israël moest erop vertrouwen dat God haar op een speciale manier zou zegenen gedurende het zesde jaar zoals Hij dat deed met het manna (vers 21). Tijdens deze sabbat van het land werden ze geroepen om te delen met mensen in nood. Ze konden voortbrengselen van de velden niet oogsten of opslaan. De Sabbat moedigt ons aan om te stoppen met het zorgmaken over onszelf, en om 'eerst het koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid te zoeken' (Mattheüs 6:33)

Ellen G. White (Testimonies for the Church [Getuigenissen voor de Kerk], deel 2, hoofdstuk 71, pag. 582) "God is barmhartig. Zijn eisen zijn redelijk, in overeen- stemming met de goedheid en welwillendheid van Zijn karakter. Het doel van de Sabbat was dat de hele mensheid er baat bij kon hebben. De mens is niet gemaakt om in de Sabbat te passen; want de sabbat was na de schepping van de mens gemaakt om aan zijn behoeften te voldoen. Nadat God de wereld in zes dagen had gemaakt, rustte Hij en heiligde en zegende Hij de dag waarop Hij rustte van al Zijn werk dat Hij had geschapen en gemaakt. Hij zette die speciale dag apart voor de mens om van zijn arbeid te rusten, opdat hij, terwijl hij naar de aarde beneden en de hemelen daarboven zou kijken, zou kunnen reflecteren over het feit dat God dit alles in zes dagen maakte en op de zevende dag rustte; en dat wanneer hij de tastbare bewijzen zou aanschouwen van Gods oneindige wijsheid, zijn hart gevuld zou kunnen zijn met liefde en eerbied voor zijn Maker."