Gemeentelijke inkoop decentralisaties 25 december 2018
Hoe kopen gemeenten in het sociaal domein in? Regelgeving geeft veel ruimte: Neigt sterk naar privaatrechtelijke overeenkomst, maar subsidievorm is niet uitgesloten Is een zogenaamde 2B-dienst: slechts achteraf de gunning bekendmaken Gemeenten kunnen last hebben van het eigen inkoopbeleid Vele opdrachtgevermodellen mogelijk: Zeeuws model: bekend van de hulp bij het huishouden Bestuurlijk aanbesteden: bekend van de hulp bij het huishouden Dialoogmodel: vooral samen de afspraken vormgeven Eén-op-één-contract: met één aanbieder alles regelen Afspraak per cliënt: bij beperkt aantal cliënten toepasbaar Subsidie(tender) Beleidsgestuurde contractfinanciering Hoe kopen gemeenten in het sociaal domein in?
Wat zegt de keuze voor een inkoopmodel? Visie op inrichten en organiseren ondersteuning: Wat koopt de gemeente in? Welke doelen worden gesteld? De visie op de relatie met aanbieders: Partners of leveranciers Afwegingen: Wel of geen concurrentieprikkel Wel of geen keuze cliënt voor (vrije) keuze aanbieder -> bezie ook samenhang met PGB Wel of geen nieuwe aanbieder(s) (kansen voor welzijn?) Wel of niet gezamenlijk ontwikkelen Eén of meer dan 1 aanbieder Wat zegt de keuze voor een inkoopmodel?
Kansen voor welzijnsorganisaties Laagdrempelige voorzieningen? Aansluiten op de doelstellingen van gemeenten: Laagdrempelige algemene voorzieningen Brede blik over veel leefdomeinen Sterk lokaal netwerk etc. Signalering en vindplaatsen? Onafhankelijke en brede blik? Kansen voor welzijnsorganisaties
Het tijdspad Transitie Transformatie 2015 2016 2017 Inkoop maatwerk voorziening Ontwikkelen algemene voorzieningen Organiseren toegang Ontwikkelen en versterken informele ondersteuning (in de wijken) Organiseren expertise Informeren cliënt Ontwikkelen resultaatsturing 1 oktober 2014 2015 2016 2017 Het tijdspad
Meer weten? Reitse Keizer Reitse.keizer@significant.nl 06-46710619