Vanuit de storm…
"Ook al bespotten mij mijn vrienden, nochtans richt zich mijn oog schreiend op God, opdat Hij de mens recht doe tegenover God, en recht doe tussen de mens en zijn naaste." (16:20). “Laat de Ontzagwekkende antwoord geven!” (31:35).
Heb jij al ‘Gods stilzwijgen’ ervaren, terwijl je eigenlijk nood had aan antwoorden, een contact, een gesprek? Deel dit met elkaar… Wat is het voordeel / het nadeel van zo’n stilte?
de machtige en verheven God van de schepping “En de HEER antwoordde Job vanuit een storm. Hij zei: ‘Wie is het die mijn besluit bedekt onder woorden vol onverstand? Sta op, Job, wapen je; ik zal je ondervragen, zeg mij wat je weet.” 38:1-3 EL – ELOAH : de machtige en verheven God van de schepping JHWH: de Verbondsgod die ‘bij de mens wil zijn’
Wat roept het beeld van ‘de storm’ in je op. Zegt dit iets over God Wat roept het beeld van ‘de storm’ in je op? Zegt dit iets over God? Zegt dit iets over de innerlijke toestand van Job? ‘Hoor’ jij God het best in een storm… of in stilte? Hoe kan dit er concreet uitzien? Welk godsbeeld overheerst bij jou: de hoog verheven en machtige God of de Verbondsgod die er wil zijn voor de mens? Sluiten beide noties elkaar uit, of vullen ze elkaar aan?
Waar was je? Wat weet je? Wat kun je? Vertel het mij !
Is er wel een rechtlijnig, eenduidig antwoord? "Het kromme kan niet recht zijn en het ontbreken-de kan niet worden geteld." - Pred 1:15
‘lernen’ : vraag – wedervraag om zelf tot een oplossing te komen
Waarom reageert God zo laat. Zou het kunnen Waarom reageert God zo laat? Zou het kunnen dat Job tijd nodig had om zich (weer) open te kunnen stellen en ontvankelijk te worden, i.p.v. te briesen als een gekwetst dier of in zijn schulp te kruipen als een slak? Wat kunnen wij daar concreet uit leren naar elkaar toe? Probeer eens plaatsen te vinden in de Bijbel waar God en later ook Jezus vooral vragen stellen. Wat willen ze bereiken met die vragen? Wat kunnen wij hieruit leren? Heb je zelf al situaties meegemaakt waar ‘blijven argumenteren’ niets uithaalt, of zelfs negatieve resultaten oplevert? En hoe reageer je op de stelling dat ‘een rationeel antwoord daarom nog geen antwoord is voor iemands emoties’?
“Toen antwoordde de HEER Job vanuit een storm: ‘Sta op, Job, wapen je; ik zal je ondervragen, zeg mij wat je weet. Wil je mijn recht loochenen, "wil je mij schuldig verklaren en zelf vrijuit gaan?” (NBG: “Wilt gij zelfs mijn recht teniet doen, Mij in het ongelijk stellen om zelf gelijk te hebben?”) 40:6-8 / NBG 40:1-3
Wil de Almachtige Job de mond snoeren? (El) Shaddaï : genoeg, voldoende
tegen elkaar uit te spelen ! Stop met God met alles te verbinden! Stop met God en de mens tegen elkaar uit te spelen ! Stop met God met alles te verbinden! “Wil je Mij in het ongelijk stellen om zelf gelijk te hebben?
Niet zoeken naar de zin van het lijden, wel naar levenszin ook in lijden… « God, geef me… kracht om te aanvaarden wat niet kan veranderd worden, 2. moed om te veranderen wat veranderd kan worden, 3. wijsheid om het onderscheid te kunnen maken tussen beide. »
God – Schepper… een God van LEVEN !
Hef je hoofd (weer) op, kijk omhoog, kijk om je heen…
Wat denk je zelf: waarom al die verwijzingen naar de schepping in Gods reactie? Bespreek de verschillende mogelijkheden die hierboven worden aangegeven. Sluiten ze elkaar uit? Heb je zelf nog andere denkpistes? Deel dit met elkaar… Denk samen ook na over het godsbeeld dat voortvloeit uit elk van die denkpistes en hoe dit godsbeeld iemands denken en (geloofs)beleving kan beïnvloeden.
‘NACHAM’ = berouw tonen = troost vinden Eerder had ik slechts over u gehoord, maar nu heb ik u met eigen ogen aanschouwd. Daarom herroep ik mijn woorden en buig ik mij, zoals ik hier zit in het stof en het vuil.” – Job 42:1-6
‘Berouw’… of ‘troost’… Wat denk jij ‘Berouw’… of ‘troost’… Wat denk jij? Maakt het een verschil in het verhaal van Job? Maakt het een verschil voor ons denken en onze beleving? Hoe versta jij “Ik had van u gehoord, maar nu heeft mijn oog u gezien…" Heb je zelf al een soortgelijke ervaring opgedaan? Vertel…