Mark Manders

Bezoek Oosterlicht 17 november Rondleiding (ouders en ll) Voordragen verhaal Maken kostuums afvalmaterialen Modeshow in de kantine voor ouders

Intervisie - de incidentmethode Een methode met een duidelijke structuur om casussen met een groep te bespreken, op zo’n manier dat er verschillende antwoorden/oplossingen uitrollen. De structuur biedt zekerheid en openheid zodat op een overzichtelijke, veilige en snelle manier een casus kan worden besproken.

1.Iedereen brengt om de beurt kort zijn casus naar voren. De inbrenger zoekt nog naar een oplossing. 2.Met zijn allen wordt één casus gekozen 3.Dit voorval wordt uitgebreider door de inbrenger uitgelegd. Ook bespreekt hij wat hij al heeft bedacht. Waar is hij tot nu toe gebleven en waarom zit er precies een probleem in? 4.De deelnemers stellen om de beurt open en informatieve vragen. De inbrenger mag antwoord geven. De vragen zijn open, waardevrij en zonder oordeel. 5.De deelnemers bespreken wat ze hebben gehoord met elkaar. Ze leggen verbanden in inhoud/ oorzaken/ aanleidingen/ verhoudingen/ omgevingsfactoren. De inbrenger diet niet mee en luisters alleen maar. 6.Adviesronde: iedere deelnemer geeft een advies (op papier.) De inbrenger reageert hier niet op. 7.De inbrenger geeft aan welk advies hij meeneemt.

Huiswerk: Meenemen woordenlijst. Print al je woorden uit en knip ze los van elkaar. DOC1A: Voorbereiden taken bezoek Ooterlicht

‘Bij de les Ruimtelijk gaan we vandaag schedels boetseren, in het midden van het lokaal staat een echt mensenschedel. Tijdens de uitleg sta ik achteraan de groep en kijk niet richting de schedel. De bedoeling is om de schedel goed te bekijken en dit te boetseren. Ik loop naar de docent toe en zeg:“Ik weet niet of ik de hele schedel red om te maken, ik kan namelijk niet goed tegen schedels.” Terwijl ik dit zeg merk ik een emotie vanuit mijn buik naar mijn keel toestromen en krijg ik tranen in mijn stem. De docent zegt: “Poe, ik had geen rekening gehouden dat dit kan. Goed dat je het aangeeft, hier had ik als docent rekening mee moeten houden. Hier gaan we een oplossing voor vinden. Als je in een hoekje van de klas gaat staan, zodat je het schedel niet hoeft te zien, en bij jezelf aan je hoofd voelt hoe alles in elkaar zit, zou dat een oplossing zijn?” Ik antwoord: “Dat is zeker een oplossing, want als ik aan mijn hoofd voel, voel ik meer dan alleen de schedel.” Kern: Student trekt het emotioneel niet om een opdracht te doen.

S: Is het nodig om tegen je eigen emoties in te gaan om een opdracht te maken? S: Hoe onderzoek je je eigen grenzen? S: Hoe breng je je gevoel ter sprake? S: Wat vertel je andere studenten wanneer ze vragen waarom je de opdracht anders aanpakt dan zij? Vragen vanuit student

D: In hoeverre moet je als docent rekening houden met persoonlijke emoties bij het voorbereiden van een les? D: Hoe ga ik om met een student die het emotioneel niet aankan om een opdracht te maken? D: Hoe creëer je een veilige werkomgeving waarin iedereen zich op zijn haar gemak voelt? D: Wat doe je als je ziet dat een student tegen zijn eigen emotie in een opdracht maakt, maar dit niet durft te zeggen? Vragen vanuit docent