Maak uw gordel vast, want we stijgen op !!! PARIJS VAN BOVENAF Deze luchtopnames geven een heel ander beeld dan wat men ziet tijdens een wandeling. Maak uw gordel vast, want we stijgen op !!! KLIKKEN !

Om te beginnen een weids panorama dat een goede indruk geeft van de groots opgezette projecten voor stadsvernieuwing, onder andere het bouwen van een moderne wijk op de linkeroever van de Seine. De ‘torens’ herbergen kantoren, appartementen en hotels. De wijk is nog in volle expansie, met onder andere een bouwwerf waar het hoogste flatgebouw van Europa zal verrijzen.

De Eiffeltoren, gebouwd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling 1889, werd ontworpen door de ingenieur Gustave Eiffel, die ook het geraamte van het Vrijheidsbeeld in New York heeft ontworpen. Dit beroemdste monument van Frankrijk, dat zoveel schrijvers, zangers en kunstenaars heeft geïnspireerd, was niet onomstreden. In het begin verzetten veel personaliteiten zich tegen dit project, met opmerkingen als : ‘Een nutteloos en monsterachtig ding, waarvan zelfs het pedante Amerika niet zou willen weten.’ Inclusief de televisiemast is de Eiffeltoren 320,75 m hoog. Hij bevat 15.000 metalen onderdelen en 2.500.000 klinknagels. Hij herbergt een eersteklasserestaurant: Jules Verne. Links van de Eiffeltoren ziet u het Champ de Mars.

Le Nôtre, de geniale uitvinder van de ‘Franse tuinen’, een man die ‘bekrompen straten niet kon verdragen’, besliste in 1677 de Tuileries - zijn werk - uit te breiden met een dubbele rij iepen. Zo onstond de beroemde Champs-Élysées. Deze laan loopt uit op de niet minder beroemde rotonde, ook ontworpen door Le Nôtre. In de 18e eeuw werd de Champs Élysées (die naam stamt trouwens uit 1789) verlengd tot aan de Étoile, daarna tot aan de Pont de Neuilly. De wielerwedstrijd ‘Tour de France’ eindigt traditioneel in deze laan, die de renners 10 keer moeten afrijden. Ze klimmen tot aan de rotonde, draaien en keren terug, omringd door een enthousiaste menigte.

De basiliek Sacré-Cœur is een toeristische topattractie, ongetwijfeld door haar ligging in het hartje van de wijk Montmartre en door het uitzicht dat men van daar heeft op Parijs en de omgeving. Bij helder weer kijkt men 50 km ver. Het was ten gevolge van de verpletterende nederlaag in 1870/71 dat de Assemblée Nationale, onder druk van de Franse katholieken, besloot om die basiliek te laten bouwen als teken van hoop. Men organiseerde geldinzamelingen. Iedereen kon een steen, een pilaar of een zuil ’kopen’. Voor het transport van de ‘Savoyarde’, een van de grootste klokken ter wereld (19 ton), had men een enorme wagen nodig die door 20 paar ossen werd voortgetrokken.

De Invalides is het symbool van de perfecte klassieke architectuur De Invalides is het symbool van de perfecte klassieke architectuur. Het ’Hôtel Royal des Invalides’ werd tussen 1871 en 1876 gebouwd in opdracht van koning Lodewijk XIV, die er zijn duizenden gewonde soldaten wilde in onderbrengen. Op 14 juli 1789 bestormde een menigte de gebouwen, schakelde de wachten uit en maakte zich meester van 30.000 geweren die moesten dienen voor de verovering van de Bastille. Dit was het begin van de Franse Revolutie. In 1840 werd hier de as van Napoleon met grote praal bijgezet. Het beroemde mausoleum zou pas 25 jaar later worden afgewerkt. Het voorplein van de Invalides, 500 m lang en 250 m breed, werd in het begin van de 18e eeuw aangelegd. De koepel (een onderdeel van de Église du Dôme) werd in 1937 opnieuw verguld met 350.000 blaadjes goud die zo dun waren dat ze samen slechts 6 kg wogen.

Getrouw aan een gedane belofte besloot koning Lodewijk XIV een nieuwe luxueuze kerk te laten bouwen voor de abdij Sainte-Geneviève, de patroonheilige van Parijs. Ze moest de vorm van een Grieks kruis hebben. Begonnen in 1758 zou de bouw pas vlak voor de revolutie voltooid worden. U kunt wel raden dat de nieuwe bewindhebbers de koning die religieuze roeping niet gunden. De kerk werd een ‘tempel’ waar de ‘grote namen van de Franse vrijheidsstrijd’ moesten worden ontvangen. Nu is dit het Panthéon met zijn beroemd opschrift: ‘Aan de grote mensen, met dank van het vaderland.’ Hier rusten onder andere Voltaire, Jean-Jacques Rousseau, Victor Hugo en Jean Moulin, de held van de weerstand, die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s werd vermoord. Het bouwwerk links is de kerk Saint-Etienne-Du-Mont. Naast de kerk ziet u het lyceum Henri 4 met de door stellingen ingesloten toren van Clovis, het enige overblijfsel van de abdij Sainte-Geneviève.

Panorama van de twee eilanden in de Seine in het hartje van Parijs: op de voorgrond het Île de la Cité, de wieg van de stad. Hier vestigde zich in de 3e eeuw voor Christus de stam der Parisii. Zij stichtten Lutetium dat in de 1e eeuw na Christus een Gallo-Romeins gehucht zou worden. De Notre-Dame kwam er pas later, evenals het justitiepaleis en de Sainte-Chapelle die u ziet op de achtergrond. Saint Louis had opdracht gegeven tot de bouw van de Sainte-Chapelle omdat hij daar de relikwie van de kroon van Christus (die hij had meegebracht van een kruistocht) wilde bewaren. De kapel is een echt juweel, met prachtige glas-in-loodramen.

De Place de la République is een creatie van Haussmann die vanaf 1854 dit grote plein liet aanleggen om de naar zijn goesting te roerige volksbuurten in het oosten van Parijs te neutraliseren. Het parcours tussen dit plein en de Bastille is niettemin een geliefde plek gebleven voor politieke defilés en protestmarsen van mistevreden arbeiders. Rechts ziet u de kazerne Vérines, ook gebouwd ten tijde van Haussmann, die plaats bood aan 2.000 soldaten. Het monument in het midden van het plein stamt uit het jaar 1883.

Om deze vlucht boven Parijs te besluiten, dit cirkelvormig bouwwerk: La Maison de la Radio. Gebouwd in 1963 herbergt het de verschillende diensten van Radio-France. Er zijn ook auditoriums. De kilometerslange gangen maken het tot een doolhof waarin men even goed kan verdwalen als in het Pentagon in Washington. Maar niet alle radiostudio’s zijn hier ondergebracht: er zijn er nog op verschillende plaatsen in de hoofdstad. Misschien heeft men het indertijd te klein gezien…

De teksten en de foto’s komen uit het mooie boek « Au-dessus de Paris » (Teksten van Pierre Salinger - foto’s van Robert Cameron. Een uitgave van Robert Laffont.) Muziek: Ernesto Cortazar Secret Feelings Uit het Frans vertaald door Freddy Storm EINDE