wat overigens niet zo eenvoudig is, omdat 't in die zin toch wel echt 'n nationaal park is waarbij de commerciele voorzieningen tot een minimum beperkt zijn.
met mijn vrouw samen zijn wij van San Fransisco naar Jackson Hole gevlogen.
die mensen hadden 'n huis in de oudste wijk van Rayleigh.
maar daar zouden we toch moeite hebben gehad om ons 'n week lang goed te amuseren dus.
Yellowstone en Grand Titon national park.
dus ik was me nog helemaal aan 't installeren om mooie nieuwe foto's te maken, met mooie boompjes op de voorgrond en zo, en toen was 't alweer over.
en 't eindpunt van die wandeling, althans van dat deel van die wandeling, dat was 'n plateau waar je dan uitkeek over dat meer en heel de omgeving, en dat vond ik wel fraai.
Grand Titon is zo genoemd door franse ontdekkers, die zagen daar de borsten van 'n vrouw in.
dus dan ga je d'r ook maar even langs de kant staan, en soms is 't beest al weer weg, en soms komt ie zelfs nog dichterbij.
't is 't enige vliegveld in 'n national park, maar dat vliegveld was d'r volgens mij eerder dan 't park, wat daar daarna formeel geinstalleerd is als zuidelijke buur van 't allereerste park wat in Amerika geinstalleerd is, dat was Yellowstone.
de grootste is natuurlijk Old Faithful, dat is de bekendste.
heel chic maar toch primitief.
dat is 'n soort verbastering van tits of teats of zo.
was 'n leuk autootje om 'n beetje mee rond te toeren.
en je hebt dan die Old Faithful en nog 'n paar andere, die min of meer 'n vast schema hebben.
't voordeel is dat die iedere anderhalf uur zo'n beetje spuit, dus dan weet je tenminste zeker dat je 'n grote werkende geiser ziet.
't was ook 'n heel mooi huis, heel comfortabel.
je hebt ook spuiters die op onregelmatige momenten, soms als je d'r toevallig langs loopt, soms helemaal niet, 'n stukje spuiten.
alhoewel 't klimaat in San Fransisco zelf niet zo geweldig is.
dat was heel leuk.
en daar kwam 't water ook steeds dichterbij, maar d'r waren ook periodes dat 't zand weer aanslibte, dus 't kan ook weer breder worden.
we hadden 'n auto, hebben we gehuurd op 't vliegveld.
prachtig groot bed, hele mooie badkamer, maar als je de deur open deed had je toch 't gevoel dat je in 't bos stond en dat je weinig last had van je buren.
dus je begint maar met 'n route te lopen.
daar zijn we uiteraard ook geweest.
en je voelt je meteen midden in de bergen.
maar 't was heel mooi om daar te zijn.
we hebben wel voor ons eigen ontbijt gezorgd.
en toen uiteindelijk weer terug.
die hebben alleen 'n wat moeilijker pad gevonden.
maar ik vond 't leuk.
dat kan bijna nergens meer, ook niet in die parken.
we hadden 'n zogenaamde log cabin, dat is 'n hotelvoorziening, maar dan in de vorm van houten huisjes die een beetje in de natuur stonden.
ja we hebben daar eerst 't ene park bezocht, 't andere park bezocht, we hebben wandelingen gemaakt, day- hikes gemaakt, ja op alle mogelijke manieren dat gebied verkend.
kun je mooie foto's maken.
we hadden bijvoorbeeld de ervaring dat als je daar 'n wandeling maakt, meestal uitgezet, want je bent natuurlijk niet voldoende bekend in het gebied om echt te gaan exploreren.
we hadden 'n compact car besteld maar dat werd 'n fourwheel jeepachtig ding.
ik was er geweldig door geimponeerd, ik vond 't ongelofelijk mooi.
'n half uur later ben je zelf 'n eindje hoger geklommen, en ben je plotseling op gelijke hoogte met die mensen.
je hebt d'r 'n aantal pieken die daar op 'n hele fraaie manier in 't landschap staan.
je komt af en toe in één keer 'n bocht om en dan staat daar 'n hoop volk met verrekijkers, of op 'n andere manier, en dan weet je : daar is wat te zien.
zie je daar omhoog klauteren.
we hadden eigenlijk drie, nogal sterk van elkaar verschillende, gebeurtenissen, hè.
we zijn overigens in die week, aan 't eind van die week hebben we dus besloten om nog naar, dat hadden we eigenlijk al van te voren geregeld natuurlijk, naar vrienden te gaan, voordat we weer naar huis terugvlogen.
en die mensen maakten zich ook wel ernstig zorgen over hun eigen zomerhuis, want dat was 't vijftiende in de rij.
je kunt dus heel dicht bij de bergtop komen, met de auto d'r naartoe rijden, bij wijze van spreken, en dan 't laatste stukje wandelen.
en nummer een was, volgens kaarten die daar verkocht werden, lag aan de kust, maar had 'n strook strand van dertig veertig meter om zich heen.
dus je bent daar toch wel 'n halve dag mee bezig.
en wij zaten dus in dat hutje, zonder verdere voorzieningen.
't hele gebied daaromheen is ook heel mooi, want ze hebben houten platforms geinstalleerd zodat je overal kunt lopen zonder de boel al te zeer te beschadigen.
dat hebben wij dus niet gedaan, want dat was 'n wandeling van tien mijl of zo, dat leek ons 'n beetje teveel van 't goeie.
we hebben daar heel veel dieren in 't wild gezien, moose, en deer, en coyotes, en kleiner wild, en dat loopt daar tamelijk ongeremd rond.
maar die vrienden die woonden in Rayleigh, North Carolina dus ons verblijf in Amerika was zeer divers.
heel dominant, maar toch ook heel toegankelijk.
de natuur in Amerika is op heel veel plekken prachtig, maar dit sloeg toch wel weer alles, zowel Yellowstone met z'n geisers en z'n vele dieren.
typisch Amerikaans :
maar gelukkig hadden die mensen ook nog 'n zomerhuis aan 't strand, aan de kust.
maar 't lijkt me toch 'n angstig idee om zo'n bezit te hebben wat zo afhankelijk is van de natuur.
en je kon dan ook, nadat je die inspiratie opgedaan had, besluiten of je dus 'n vervolgwandeling wilde gaan maken in 'n canyon tussen twee bergen in.
't is natuurlijk niet meer 't echte natuurdelven, zonder enige ander persoon.
maar je kunt dus echt heel snel, heel hoog, komen.
maar die geisers zijn daar in allerlei gedaantes, je hebt moddergeisers die alleen maar zo'n beetje bubbelen en enorm stinken, je hebt 'n soort vijvers met hele mooie heldere waterpartijen, waar allemaal kristalachtige structuren omheen staan.
ik vond 't geweldig mooi, mooi uitzicht, mooie meren, ja alle kanten fantastisch.
kleuren zijn fantastisch.
't was 't tiende of 't vijftiende huis in 'n rij.
diezelfde kust die dus vaak door allerlei natuurgeweld aangetast wordt, en hun zomerhuis lag dus ook op 'n landengte.
dat valt wel mee, in 't begin is 't druk, en na 'n half uur is 't helemaal niet meer druk, maar dan zie je op 'n gegeven moment in de verte, zie je mensen met touwen en allerlei andere equipment.
wij kwamen aanrijden en toen spoot ie net.
en de mooiste wandeling was op 'n helling van 'n berg die aan 'n meer lag.
ik geloof ook echt wel dat dat de grootste is.
verblijf in San Fransisco aan de westkust in 'n zonnig Californie.
we hebben daar 'n weekje doorgebracht, heel leuk.
ja d'r zijn verschillende gebieden.
en hebben we d'r ook voor gekozen om 'n stuk omhoog te gaan, en daar dan vanuit 'n uitzichtspunt de volgende uitbarsting te zien.
dat noemden ze 't Inspiration Point dus daar kon je 'n beetje onderuit zakken en over de omgeving heen kijken, en je daardoor laten inspireren.
Rayleigh is 'n interessante plaats.
wat ook heel goed is, maar wat soms wel 's-beetje probleem geeft, omdat heel veel mensen kamperen daar, en hebben hun eigen kostje bij zich.
't huis was meer als honderd jaar oud, dat is voor Amerikaanse begrippen heel oud.
je kunt wat koffie, wat thee, en wat koffiemelk en zo verzamelen, en iedere morgen wordt er ook voor het koffiezetapparaat verse koffie aangerukt.
dus dat leidt tot, ja, 'n zeer comfortabel verblijf daar.
en dan is 't heerlijk om daarna weer in je log cabin terug te komen, en daar weer te genieten van alle comfort, en dan weer te besluiten of je 'n chic diner in 't hotel zelf zult gaan consumeren, of toch maar weer naar 'n andere plek in de omgeving zult gaan.
ja die mooie tocht.
dus, vanuit de auto hebben we 'm in de lucht zien spuiten, maar toen waren we d'r niet dicht genoeg bij.
en Grand Titon is ook heel leuk, omdat dat 'n heel bijzonder gebied is, in de zin van bergen die daar uit 'n vlak gebied plotseling heel steil oprijzen.
en dat was ook heel mooi, en ik heb 'r ook mooie foto's van gemaakt, maar ik had verwacht dat 't veel langer zou duren.
dus wij zijn weer op 'n iets eenvoudigere manier afgedaald en langs dat meer verdergelopen naar 'n volgend meer.
en dan denk, potverdorie, dat is toch wel knap wat ze daar doen.
en omdat we dus 'n anderhalf uur de tijd hadden, zijn we uitgebreid rond gaan lopen.
daarna 't verblijf in Midden Amerika in de parken, en toen nog 'n week aan de oostkust van Amerika in Rayleigh North Carolina.
dat schijnt de benaming te zijn van die bergen.
dat is op z'n Amerikaans natuurlijk.
ik denk dat ik maar iets zal vertellen over mijn vakantie, in aansluiting op 'n congres wat ik in San Fransisco dit jaar gevolgd heb.
dat is 'n klein plaatsje in de buurt van 'n national park ;
was ook heel indrukwekkend.
nou we hebben daar van genoten.
inmiddels stond dat huis dus met z'n pootjes in 't water en werd flink bedreigd door de normale zee al, laat staan als d'r storm was.