Meter, daar snap ik nou geen meter van Hoe Napoleon Europa veroverde en passant de Europeanen er iets bij leerde…
Waarom is de meter nou bedacht!? Dat waren de Fransen, wie had dat nou ooit van hun verwacht!? Voor het verhaal geven we de grote keizer de eer, het was een ander, die verzond ook gelijk meer….
Honger, ik honger naar land! En daar ging Napoleon, naar Egypte… “Wat is de afstand naar Caïro!?”; vroeg hij aan een simpele rietwerker. “Keizerlijke hoogheid, naar Caïro is het duim…” “Dank u wel, simpele rietsnijder…” “ duim, hoeveel is dat nu…”
Mijn veroveringslust is onverzadigbaar… En daar ging Napoleon, naar Nederland… “Wat is de afstand naar Amsterdam!?”; vroeg hij aan een eenvoudige varkensboer. “Keizerlijke hoogheid, naar Amsterdam is het 5000 el…” “Dank u wel, eenvoudige varkensboer…” “5.000 el, hoeveel is dat nu…”
Wederom een land veroverd! En daar ging Napoleon, naar Italië… “Wat is de afstand naar Rome!?”; vroeg hij aan een arme tomatenteler. “Keizerlijke hoogheid, naar Rome is het voeten, of u nu rechts om gaat of links om…” “Dank u wel, arme tomatenteler…” “ voeten, hoeveel is dat nu…”
Auterlitz, dat klinkt leuk! En daar ging Napoleon, naar Oostenrijk… “Wat is de afstand naar Wenen!?”; vroeg hij aan een povere kaasmaker. “Keizerlijke hoogheid, naar Wenen is het 1347,3 armlengtes…” “Dank u wel, povere kaasmaker…” “1347,3 voetjes, hoeveel is dat nu…”
Heb ik genoeg kleren bij me!? En daar ging Napoleon, naar Rusland… “Wat is de afstand naar Moskou!?”; vroeg hij aan een boertig kozakje. “Keizerlijke hoogheid, naar Moskou is het 1200 werst, veel te ver. Omsk is een mooie stad en dichterbij” “Dank u wel, boertig kozakje…” “1200 werst, hoeveel is dat nu…”
1200 werst…inschattingsfoutje!! “Dat lijkt mij niets. Die afstand hebben we afgelegd voor de winter toeslaat… Na al die duimen, voeten, ellen en armlengtes zal dit ook wel een korte afstand zijn…” Maar nee, 1200 werst was echt te ver… Schielijk trok hij zich terug en zocht naar een uitweg om dit soort koude en pijnlijke misstanden te voorkomen….
Ergens in de Middellandse Zee.. Napoleon, verslagen en berooid, werd na zijn afstandenfoutje snel op Elba gegooid. Hij peinsde en piekerde en ijsbeerde erbij en plots zei hij: “Wacht, dat ik daar nou nooit aan heb gedacht” Mijn lengte neem ik als eenheid en voer ik overal in, ik noem die naar mijn petemoei, meter en iedere Europeaan gaat hieraan!”
Meter, ja de meter!! Hij ontsnapte van het Eiland Elba, ging terug naar Parijs… Met zijn brilliante plan verzamelde hij de Garde om zich heen, vertelde van de meter en zond ze weer door Europa heen… Maar de Europeanen, hoewel enthousiast over die meter, vonden Napoleon maar zozo en waar hij zocht naar opnieuw de macht, vond hij slechts zijn Waterloo…