Een pleidooi pro-domo Rien Foulon
De angst voor het cliché Het onderzoek geeft geen beeld van de thuislozen die hulp willen maar die niet kunnen vinden of krijgen, mensen die opvang vragen, maar geweigerd worden omdat het centrum volzet is. Ook problemen zoals intrafamiliaal geweld blijven onderbelicht.
Klare keuzes maken De huidige beleidsmarges van de thuislozenzorg zijn gelimiteerd door externe en interne factoren. Externe factoren: - de bijzonder moeilijke toeleiding naar gepaste en betaalbare huisvesting. - het gebrek aan een inclusief zorgbeleid in dat beleidsdomein ondergraaft ook de effectiviteit en efficiëntie van de hulpverlening. - het gebrek aan werkingsmiddelen van de opvangcentra zelf maakt de dagprijs voor thuislozen hoogst cliëntonvriendelijk. - de zelfbeschikking is soms nog ver te zoeken. Interne factoren: - zijn er niet.
Verbeterprojecten De verruiming van het ‘begeleid wonen’ kreeg onder de vorige Vlaamse regering impulsen van de extra investeringen in zeven pilootregio’s. Er werd met lokale fondsen en met eigen middelen geïnvesteerd in de uitbouw van de dagopvang via de ‘inloopcentra’. Er draait een vormingsprogramma thuislozenzorg van het Steunpunt Algemeen Welzijnswerk dat zeven modules omvat.
Alles kan beter Bij de begeleiding van thuislozen krijgt de huisvestingsproblematiek de nodige aandacht, maar soms blijft daardoor de ontankering van thuislozen onderbelicht. Een ander knelpunt is dat thuislozen dikwijls een heel parcours afleggen binnen de sector en dat dit geen bewust en doelgericht traject op maat van hun empowerment is.
De cliënt slaat de maat Meer en betere begeleiding. Met betere begeleiding mikt men op maatwerk, intenser en met meer respect. Meer cliëntenparticipatie. Het bevorderen van de participatie van de cliënt zou wel een basisvaardigheid en een aandachtspunt moeten zijn van elke hulpverlener.
Verantwoordelijkheid nemen In de subsidie-enveloppe van de overheid steken te weinig middelen om de dagprijs op een voor de cliënten aanvaardbaar peil te brengen.