Kom verder Synagoge en Jodendom Van: Sofie en Dorieke

Inhoud Hoofdstuk naam 1 Wat is een synagoge 2 De sjoel 3 Plaatjes over de synagoge 4 Anne frank 5 Hoe bidden de joden 6 De ark 7 Joodse feesten 8 Hoe veeljoden leven op de wereld 9 Israël

Wat is een Synagoge Joden komen samen in de synagoge die ook wel de sjoel wordt genoemd. Dit komt van het Duitse woord schule af wat school betekent in het Duits. Een synagoge wordt echter niet school genoemd, maar een leerhuis. Dit is voor velen niet alleen een gebedsplaats, maar ook een gedenkplaats. In het midden zie je de grote jodenster. Hierachter bevindt zich de ark met de thorarollen. Met de bouw van de synagoge in Meerssen werd begonnen in 1851. De inwijding van de synagoge was op 17 juli 1853. Ze deed dienst tot 1942, waarna alle joden die in deze synagoge de hoge feestdagen en de wekelijkse shabat vierden, werden afgevoerd naar de vernietigingskampen. Hebreeuwse tekst boven de gedenksteen van de synagoge luidt: "gij zult houden van uw naaste als van uzelf, ik ben de heer" Het vervolgt in het Nederlands: "Om te herinneren aan de vele slachtoffers die werden afgevoerd en vermoord tussen de jaren '40 - '45 in de vernietigingskampen". De namen van de slachtoffers zijn vernoemd op de 12 bronzen platen op de deuren van de hoofdingang van de synagoge. De hoofdconstructie bestaat uit 12 rechthoeken voorstellend 12 stammen van Israël.

De sjoel Wat is een sjoel? Een is het zelfde als een synagoge en het leerhuis. Nu moet je niet denken dat het een bak met ronden stenen. Nee het is gewoon een naam .

Plaatjes over de syngoge Dit is een synagoge.

Anne frank Anne Frank ( haar echte naam is Anneliese Maria Frank ) was een joods meisje, dat op 12 juni 1929 in Duitsland geboren werdt. Ze ha Otto Frank d een oudere zus Margot Frank, zij is geboren op 16 februari 1926. Op 13 maart 1933 zijn er verkiezingen in Duitsland, waarbij de Nazi’s (de aanhangers van Hitler) veel stemmen winnen. Hitler komt aan de macht. Haar ouders zien voor henzelf en de kinderen geen toekomst meer in Duitsland en ze vluchten naar Nederland in 1933. Ze groeit tot haar 11e op in Nederland. Vanaf 1940 moeten alle Nederlanders zich laten registreren en opgeven of hij Jood is of niet. Er komen steeds meer maatregelen tegen de Joden. Op 29 juni staat er in alle Nederlandse kranten dat de Duitse bezetter besloten heeft om de Joden over te brengen naar werkkampen in Duitsland. Margot is een van de eerste die te horen krijgen dat ze naar een werkkamp moet. Anne hoort van haar vader dat ze gaan onderduiken. Achter het bedrijfsgebouw aan de Prinsengracht 263 staat een kleiner huis aangebouwd, dat leeg staat. Het heet het Achterhuis en is het achterste deel van het bedrijf Opekta ( een bedrijf waar suiker voor jam wordt gemaakt ) waar Otto Frank, de vader van Anne directeur is. Op zes juli 1942 verstoppen zij zich in dat huis. Zij zijn niet de enige.             

Vervolg Anne Frank Samen met Hermann van Daan, Petronella van Daan, Peter van Daan. Zo noemt Anne ze in haar dagboek. In het echt heten ze : Hermann van Pels, Auguste van Pels, Peter van Pels. Later komt er nog iemand bij. Dat is Fritz Pfeffer. Anne noemt hem in haar dagboek Albert Dussel. Door de week werken er mensen in zijn bedrijf. Zij mogen niet weten dat zij daar ondergedoken zitten. Vier mensen weten er wel van: Miep Gies, Bep Voskuijl, Meneer Kleiman en Meneer Kugler. Miep Gies zorgde voor het eten door middel van voedselbonnen en de schoolboeken voor Margot, Anne en Peter.

hoe bidden de joden Hoe bidden de joden? Vanaf ongeveer drie jaar worden joden aangemoedigd om God te betrekken in alles wat ze doen. Hiervoor worden korte gebeden opgezegd, zoals de berachot (lofuitingen) die voor elke gelegenheid zijn. Daarnaast zijn er vaste gebeden die orthodoxe joodse mannen elke dag drie keer in het Hebreeuws opzeggen. Ze worden in gedachten of hardop voorgedragen of gezongen. Veel liberale joden hebben deze gebeden ingekort en zeggen ze alleen in de synagoge op vrijdagavond, sabbatochtend en bij speciale gelegenheden. Ze bidden in een mengeling van Hebreeuws en hun eigen taal. Normaal bidden joden zittend of staand, maar sommige gebeden moeten in bed worden opgezegd, zoals het sjemagebed.

De ark De Thora, ook gespeld als Tora(h) (Hebreeuws: תורה) (behalve als 'Thora' ook wel uitgesproken als Nederlands-Asjkenazisch: 'Touro' of 'Tojre' of 'Tejreh') is een Hebreeuws woord dat leer, instructie of wet betekent. In het jodendom gebruikt men dit woord meestal voor de eerste vijf boeken van de Tenach (Hebreeuwse Bijbel), die de grondslag van het joodse geloof vormen en daarmee als de voornaamste heilige boeken van deze monotheïstische godsdienst gelden. Tezamen staan deze vijf Toraboeken ook bekend als: De Vijf boeken van Mozes De Pentateuch Chamisja Choemsjee Torah (Hebreeuws: חמשה חומשי תורה, de 'vijf boeken van de Thora') Choemasj (Hebreeuws: חומש, afgeleid van het Hebreeuwse woord chameesj wat 'vijf' betekent). De vijf boeken van de Thora zijn: Sjemot (Exodus) Beresjiet (Genesis) Wajikra (Leviticus) Bemidbar (Numeri) Dewariem (Deuteronomium)

Joodse feesten Veel joodse feestdagen zijn seizoensgebonden. Ze waren vroeger gebonden aan het leven op het land. Op sommige feesten moesten offergaven van de oogst aan de Here gebracht worden. Het joodse paasfeest, Pesach, moest daarom altijd in het voorjaar gevierd worden, het Wekenfeest, Sjavoeot, vond plaats in de zomer en het Loofhuttenfeest, Soekkot, vierde men in de herfst. Deze drie feesten viert men nog altijd in genoemde jaargetijden. Ze herinneren aan de uittocht van het Joodse volk uit Egypte en worden daarom ook wel de pelgrimsfeesten genoemd. Tijdens Rosj Hasjana (Joods nieuwjaar), Jom Kipoer (Grote Verzoendag), Soekot (Loofhuttenfeest), Sjemini Atseret (Slotfeest), Simchat Tora (Vreugde der Wet), Pesach en Sjavoeot (Wekenfeest) mogen Joden niet werken (zie ook onderaan de pagina voor vrije dagen van scholieren en studenten)

Waar leven de joden land werelddeel aantal joden canada noord Amerika 375.000 Verenigde staten 5,3 miljoen heel europa 1 miljoen Oekraine 400.000 israel 5,1 miljoen rusland 300.000

israel Het Joodse volk leefde gedurende ten minste drieduizend jaar in het Land van Israël, waar het een monotheïstische religie ontwikkelde en meerdere malen zelfbeschikking genoot. De Joden werden door de Romeinen vrijwel geheel uit Palestina verbannen en hebben sindsdien een bewogen bestaan geleid waarin armoede, discriminatie, onderdrukking en uitroeiing, maar ook culturele, economische en individuele bloei voorkwamen. Door de jaren heen was de joodse religie, het jodendom, de voornaamste bindende factor tussen de Joden, maar geen vereiste om tot het Joodse volk te behoren.

van : sofie en dorieke Bedank voor het kijken