Door Rosalie Blok

Op 4 mei 2013 heb ik besloten om naar de dodenherdenking te gaan in een dorp in de provincie Zeeland. Dit wordt jaarlijks georganiseerd door de gemeente, seniorenraad en de jongerenraad. Ik heb zelf in die jongerenraad gezeten dus ik was er al enigszins bekend mee. Onderzoeksvraag: Waarom is het belangrijk dat de dodenherdenking blijft bestaan en waarom is het belangrijk dat de jongeren er bij betrokken zijn? Ik heb de onderzoeksvraag zo samengesteld, omdat ik dit een interessante vraag vind en heel graag antwoord wil geven op deze vraag.

Ik zal beginnen met hoe de avond er uit zag. Om uur was iedereen aanwezig en kreeg iedereen een kopje thee/koffie. Vervolgens werd iedereen in de zaal verwacht. In de zaal stond een heel orkest klaar en deed de wethouder een openingswoordje. Er waren dit jaar kinderen die een gedicht of een verhaal voordroegen en tussen elk verhaal of gedicht speelde het orkest een lied. Om maakte iedereen zich klaar om met de boeketten naar buiten te gaan, waar een monument staat voor alle slachtoffers die gevallen zijn tijdens de oorlog. Ook hier deden verschillende mensen weer een praatje en waren we om uur natuurlijk twee minuten stil. Na de stilte en de bloemstuk legging, zijn we weer naar binnen gegaan. In de zaal kwamen weer verschillende mensen aan het woord die iets vertelde over de oorlog, ook een vrouw die het als vier jarig kind had meegemaakt. Dit was een heel heftig verhaal, ze was nog zo klein maar toch heeft ze alles goed meegekregen. De vorige jaren op de dodenherdenking werd er een oorlogsfilm afgespeeld. Dit jaar werd het programma voor het eerst zo ingevuld.

Tijdens deze avond zijn er vooral ouderen die of zelf de oorlog hebben meegemaakt, dierbaren hebben verloren in de oorlog of willen stil staan bij die vreselijke tijd. Ook zijn er wat kinderen aanwezig en jongeren. Wat mij opviel was dat het iedereen nog steeds raakt wat er in die tijd gebeurde. De mensen die aanwezig waren deze avond vinden het belangrijk om stil te staan bij de oorlog en bij de vele slachtoffers die gevallen zijn. Het is belangrijk om te beseffen dat die tijd vreselijk is en dat vrijheid o zo belangrijk is.

Ik ben al vele jaren naar de dodenherdenking geweest. Veel vrienden van mij vragen dan: waarom ga je daar heen? Heb je niks beters te doen? Ik vind dat ik mezelf daar als jongere moet laten zien, laten zien dat ook wij er nog steeds bij stil staan. Wij zullen nooit weten hoe het was voor de mensen die de oorlog mee hebben gemaakt, maar ik vind dat het heel belangrijk is om respect te laten zien en te laten zien dat we er vandaag de dag nog steeds bij stilstaan.

Ik denk dat het heel belangrijk is dat in de toekomst op 4 mei altijd de dodenherdenking blijft en georganiseerd wordt. Het is ook mooi om te zien dat in Heinkenszand deze dag wordt georganiseerd door zowel de gemeente, seniorenraad en de jongerenraad. Het is goed dat de verschillende generaties hier aan meewerken. Het is belangrijk om deze dodenherdenking te blijven organiseren omdat vrijheid niet altijd zo vanzelfsprekend was, en dat we die vrijheid moeten blijven behouden. En daar samen voor moeten zorgen. Ook vind ik dat we altijd het respect moeten blijven hebben voor alle slachtoffers en nabestaanden. Ik hoop echt dat in de toekomst de nieuwe generaties de taak op zich neemt om deze herdenkingen te blijven organiseren en te blijven herdenken. De jongeren zijn de toekomst, dus het komt op ons aan om te zorgen dat 4 mei een dag blijft om te herdenken.