Gaudi Zijn leven

Wie is Gaudi Antoni ? Antoni Gaudí i Cornet was een Spaanse architect. Hij ontwierp rond 1900 een aantal markante gebouwen en andere objecten in Barcelona en daarbuiten.Hij wordt beschouwd als een van de grondleggers van de organische architectuur en als een van de grote genieën van de jugdenstil. Geboren op 25 juni 1852 te barcelona en is gestorven op 10 juni 1926.

Zijn dood Op 7 juni 1926 werd Gaudí tijdens een wandeling aangereden door een tram. Hoewel hij erg bekend was, kenden weinigen hem van gezicht. Taxichauffeurs weigerden het sjofel geklede slachtoffer naar het ziekenhuis te brengen. Drie dagen later overleed hij. Zijn begrafenis op de 12e was een belangrijke gebeurtenis: de rouwstoet was wel een kilometer lang. Hij ligt begraven in de crypte van de Sagrada Familia.

Jeugd en studie ? Antoni Gaudí werd in 1852 in de Catalaanse plaats Reus geboren, vermoedelijk in een niet meer bestaand huis op Carrer de Sant Joan 4. Zijn vader, Francesc Gaudí i Serra, was een kopersmid. Al vanaf zijn kindertijd leed Gaudí aan reuma. Op zijn zeventiende vertrok hij naar Barcelona om er architectuur te studeren. Om in zijn levensonderhoud te voorzien had hij bijbaantjes bij verschillende architecten in de stad. Gaudí was geen bijzonder goede student, maar viel wel op door zijn eigenzinnigheid. Zo tekende hij bijvoorbeeld eens "voor de sfeer" een volstrekt irrelevante lijkwagen op een bouwtekening.

Materialen, constructie en werkwijze ? Gaudí was opvallend praktisch ingesteld. Hij was vaak in de weer met schaalmodellen te maken om bijv de sterkte van een constructie te testen. Zijn bouwtekeningen waren vaak schetsen, dus weinig exact. Pas tijdens de bouw ontwikkelde hij veel van zijn ideeën, vaak na overleg met de arbeiders. Omdat hij over zijn theorieën en principes vrijwel niets op papier zette, werd hij na zijn dood relatief weinig nagevolgd. Het was ook niet makkelijk om Gaudi's werk voort te zetten. Naar onze (huidige) normen, werkte Gaudi met een erg kleine veiligheidsmarge, te klein zelfs. Huidige architecten kunnen zijn indrukwekkende werk dan ook maar moeilijk navolgen. Gaudí's gebouwen maken een extravagante indruk, maar hij gebruikte vooral relatief goedkoop en lokaal beschikbaar materiaal, zoals baksteen. Voor zijn mozaïeken werden vaak scherven gebruikt die afval waren van firma's in keramiek.

Overzicht van ontwerpen Casa Batlló (1904-1906) Casa Milà / La Pedrera(1906-1910) Casa Vicens (1883-1888) Palau Güell (1886-1889) Parc Güell (1900-1914) Sagrada Família (1883-heden) Bellesguard (1900-1909) Casa Calvet (1898-1900) Cripta Colònia Güell (1898-1917) Finca Güell (1884-1887) El Capricho (1883-1885)

Ontwerpen met Foto’s

Casa Batlló Casa Batlló, gelegen aan de Passeig de Gràcia in Barcelona is een schepping van de modernistische architect Antoni Gaudí. Het pand werd door hem verbouwd tussen 1905 en 1907 voor de textielmagnaat Josep Batlló i Casanovas. Net als bij het Casa Milà is hier niets hoekigs, maar alles is golvend en afgerond net als de golven van de zee. De voorgevel is bedekt met mozaïek dat doet denken aan de schubben van een vis. De zuilen op de gelijkvloerse verdieping lijken wel de poten van dinosaurussen te zijn en het golvende mozaïeken dak, de ruggengraat van een enorm monster. De balkons zijn als enorme kaken van zeedieren, die als het ware uit de zee ontspringen. Het centrale thema is dat van de drakendoder Sint-Joris.

Foto van Casa Batlló

Casa Milà/ La Pedrera De Casa Milà is een van de werken van architect Antoni Gaudí, gelegen aan de Passeig de Gràcia in Barcelona. De muren zijn golvend. Het wordt ook La Pedrera genoemd, wat Catalaans is voor De Steengroeve. Oorspronkelijk had het een pejoratieve betekenis, gezien het gebouw aan geen, voor dan geldende, architecturale normen voldeed. Een appartement op de vierde verdieping, de zolder en het golvend dakterras zijn te bezichtigen. De schoorstenen hebben grillige vormen die kenmerkend zijn voor het gebouw. Ook bevind zich in de Casa Milà de eerste parkeergarage. In dit bouwwerk bevindt zich tevens een museum, met wisselende exposities, dat gratis te bezoeken is. In 1984 werd "La Pedrera" uitgeroepen tot werelderfgoed door de UNESCO.

Foto’s van Casa Milà/ La Pedrera

Casa Vicens Casa Vicens in Barcelona was het eerste belangrijke bouwwerk van de architect Antoni Gaudí en behoort tot het Modernisme català, de Catalaanse variant van de Art Nouveau / Jugendstil beweging. In 2005 werd het door UNESCO op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het Casa Vicens ligt aan de Carrer de les Carolines in de buurt Gràcia en werd tussen 1883 en 1888 gebouwd, in opdracht van de tegelfabrikant Manuel Vicens Montaner. Het klein huis is gebouwd in een mengeling van de Mudejar-stijl en de stijl van de Spaanse burgerlijke traditie. De eerste twee verdiepingen van het huis zijn gebouwd in de traditionele Spaanse stijl. Alles erboven toont Arabische invloeden. Het gebouw is bedekt met in geometrische vormen opgestelde keramiek. De tegels werden door Gaudi ontworpen naar het voorbeeld van de Afrikaantjes (tagetas patula) die op het terrein groeiden.

Casa Vicens De indeling van de kamers komt bijna op elke vloer overeen. Het huis stond oorspronkelijk tussen twee andere huizen in, waardoor het leek op een rijtjeshuis. Het werd echter op het achterste stuk van de grond geplaatst, waardoor het het huis groter lijkt. Ook opvallend is dat de gevel weelderig versierd is met kleine erkers die iets uitspringen. De muren zijn gemaakt van okerkleurige natuursteen geplaatst achter eenvoudige baksteen. Fascinerend zijn de keramiektegels die een schaakpatroon vormen. De torens zijn beschilderd met Spaanse taferelen. Ook het meubilair vertoont invloeden uit de Moorse cultuur, vermengd met westerse invloeden. Gaudi liet zich inspireren door de natuur. Er zijn bijvoorbeeld vogel- en kersenmotieven gebruikt. Er zijn echter ook enkele kamers bemeubeld in Jugendstil-stijl. Het smeedijzeren hek, zelf ontworpen door Gaudi, werd gemaakt naar de kleimodellen van de bladen van de dwergpalmen die op het terrein stonden. Het doet denken aan de Jugendstil.

Foto’s van Casa Vicens

Palau Güell Palau Güell is een door Antoni Gaudi ontworpen herenhuis in Barcelona.Het werd gebouwd tussen 1886 en 1889 door de rijke Catalaanse industrieel Eusebio de Güell. Het staat, zoals alle andere werken van Gaudi in Barcelona, op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het huis is geconcentreerd rond een centrale ruimte, waar hoge gasten ontvangen konden worden. In de voorgevel zijn twee grote poorten, waarlangs de paardenkoetsen met de gasten binnen konden rijden.

Foto’s van Palau Güell

Parc Güell Parc Güell is een stadspark in het Spaanse Barcelona in het stadsdeel Gràcia, en heeft een oppervlakte van 17,2 ha. Eusebi Güel, lid van een rijke en adellijke familie uit Barcelona, gaf Antoni Gaudí in 1900 de opdracht voor de aanleg van een soort tuindorp op een braakliggend stuk land in het noordoosten van de stad Barcelona. Gaudí nam deze opdracht met beide handen aan, omdat het hem in staat stelde zijn ideeën over een op de natuur geïnspireerde architectuur vorm te geven. Dit leidde onder meer tot uit het gesteente groeiende pergola's, harmonieus in het landschap geïntegreerde trappen en paden en overal golvende, veelkleurige mozaïekversieringen, waarmee Gaudí de alomtegenwoordigheid van God tot uitdrukking wilde brengen. Oorspronkelijk was het bedoeld als woonwijk. Dit was geen succes: er werden maar twee huizen gebouwd. In het park staat Casa Museu Gaudí een soort Gaudí-museum. Het park is in een periode van 14 jaar gebouwd, en staat sinds 1984 op de UNESCO werelderfgoedlijst.

Foto’s van Parc Güell

Casa Calvet Casa Calvet is een gebouw aan de Carrer de Casp in de wijk Eixample in Barcelona. De architect Antoni Gaudí i Cornet kreeg voor dit gebouw een onderscheiding van de gemeente Barcelona. Alhoewel dit gebouw één van de minst opvallende werken van Gaudi is, zijn er wel duidelijk symbolische ornamenten te zien binnen het gebouw. Oorspronkelijk gebouwd voor de textielfabrikant Andreu Calvet, diende het gebouw als zowel een commercieel pand (in de kelder en op de begane grond) als een woonhuis. Leerlingen van Gaudi zijn het erover eens dat dit gebouw het meest conventionele is van al zijn werken, deels vanwege het feit dat het in de stijl moest zijn van de oude omringende gebouwen, alsmede het feit dat de wijk waarin het gebouwd werd toentertijd zeer luxieus was. De toegepaste symmetrie, balans en herhaling van vormen zijn ongewoon voor Gaudi's werken.

Casa Calvet Enkele moderne elementen zijn de welvingen, dubbele gevelspits, barokke erkers en verscheidene kleine verborgen details. Uitstekende balkons worden afgewisseld met kleinere balkons. De kolommen aan weerszijden van de ingang lijken op klossen of spoelen, wat het werk van de eigenaar symboliseerde. Lluís Permanyer beweert dat de "galerij op de begane grond het meest opmerkelijke aspect is van de voorgevel; een gewaagde afwisseling in het gebruik van verwrongen ijzer en steen, waarin decoratieve historische elementen zijn te onderscheiden, zoals een cypres, olijfboom, cornucopia, en het Catalaanse wapenschild". De drie gebeeldhouwde hoofden bovenin slaan ook terug op de eigenaar: eentje is Sant Pere Màrtir Calvet i Carbonell (de vader van de eigenaar) en de twee anderen zijn beschermheiligen van Vilassar de Mar, Calvet's geboorteplaats.

Foto’s van Casa Calvet

Cripta Colònia Güell Cripta Colònia Güell is het enige resultaat dat Antoni Gaudí heeft kunnen bereiken bij de bouw van een kerk in de door Güell bedachte arbeiderswijk Santa Coloma de Cervelló. Hoe de voltooide kerk eruit zou gaan zien is slechts op enkele vage schetsen te zien. Duidelijke tekeningen ontbreken - zo kenmerkend voor Gaudí's manier van werken. De crypte is grillig geconstrueerd en vormgegeven. Elke zuil en boog is uniek, waardoor de crypte de uitstraling van een grot heeft gekregen. De kerkelijke bestemming komt in het bouwwerk nog het meest tot uitdrukking in de op het Gotische rozet geïnspireerde glas in lood-ramen.  

Foto’s van Cripta Colònia Güell

Finca Güell Finca Güell is een toegangspoort naar een landgoed van Gaudí's mecenas Eusebi Güell. Bij de bouw in 1883 lag dit landgoed buiten Barcelona, inmiddels is het landgoed opgeslokt door de stad. Achter de toegangspoort ligt nu niet meer dan een kleine tuin. Het bouwwerk bestaat uit twee gebouwen (een stallencomplex en een portiershuis), die in een lichte hoek tegenover elkaar liggen, slechts verbonden door een groot smeedijzeren hek. Het bouwwerk is opgetrokken in de mudéjar-stijl, de moorse stijl waardoor Gaudí zich vaker heeft laten inspireren. De toegangspoort ademt ontoegankelijkheid uit: aan de straatzijde bevatten de beide gebouwen amper raampartijen en het smeedijzeren hek is vormgegeven als een vliegende draak. 

Foto’s van Finca Güell

Sagrada Família De Sagrada Família (Heilige Familie), of, voluit, Temple Expiatori de la Sagrada Família, is een kerk in de Spaanse stad Barcelona. Het is een wonderlijk bouwsel in de zogenaamde neocatalaanse stijl en Catalaans modernisme vol grillig gevormde torentjes en ornamentjes, waaraan al tientallen jaren gewerkt wordt, zó lang, dat de voltooide gedeelten al zijn aangetast en gerenoveerd moeten worden. Velen denken dan ook dat het werk nooit voltooid zal worden.

Sagrada Família Oorspronkelijk was op deze plaats aan de bouw van een klassiek neogotische kerk begonnen, maar na een jaar in 1883 werd Gaudí belast met de bouw (de crypte was toen al gebouwd). Hij veranderde de plannen en begon een kerk te bouwen in zijn eigen excentrieke stijl. Het gebouw zit vol christelijke symboliek. Zo moet een centrale grote toren, met groot kruis naar Christus verwijzen en hebben de twaalf apostelen ieder een eigen klokkentoren. Elke façade wil een moment van het leven van Christus vertonen (geboortefaçade, lijdensfaçade). Dit was Gaudí's laatste werk; hij wijdde de laatste jaren van zijn leven uitsluitend hieraan en leefde heel die tijd als een kluizenaar op de werf. Toen hij bij een ongeval onder een tram belandde, stierf hij en werd hij begraven in de crypte van deze kerk.

Sagrada Família De Sagrada Família (een Rooms-Katholieke basiliek) is hét meesterwerk van Gaudí. In deze tempel, die ondertussen het symbool is van de modernistische architectuur in Barcelona, heeft hij al zijn opvattingen over architectuur samengevat. Op 3 november 1883 nam Gaudí de leiding van de bouw over van Francisco de Paula del Villar, een aanhanger van de neogotiek, die tot dusver alleen een deel van de crypte klaar had. Tijdens de bouw stond Gaudí erop dat hij van alles op de hoogte gehouden werd. De ambachtslieden leidde hij zelf op, hij hield alle details in de gaten en bleef zijn ideeën steeds veranderen tot de stijl niet gotisch meer te noemen was.

Hoe kwam men op het idee ? Het idee was afkomstig van een boekhandelaar, Joseph María Bocabella, die in 1866 de Asociación Espiritual de Devotos de San José oprichtte (Geestelijke Vereniging van Liefhebbers van St. Joseph). Dit deed hij om de St. Joseph te beschermen tegen de ontkerstening in die tijd. Bocabella vond een stuk grond van 12.800 vierkante meter in het blok dat door de straten Marina, Provença, Mallorca en Cerdeña werd afgebakend.

Het beginontwerp Del Villar had de crypte nog niet helemaal af maar Gaudí heeft deze volgens de originele ontwerpen afgemaakt. Hierna heeft hij zijn eigen ideeën erop losgelaten. Het ontwerp ging uit van een basilica met een hoofdschip en een driebeukig dwarsschip, zodat het totale grondplan een Latijns kruis zou vormen. De tempel zou drie façades krijgen met elk vier torens, die samen de twaalf apostelen moeten symboliseren. Bovenaan de torens staan woorden als: "Hosanna", "Excelsis" en "Sanctus". Een centrale hoofdtoren, omringd door vier torens, moest Christus tussen de evangelisten voorstellen. Verder kwamen er drie kapellen, een doopkapel, één voor penitenten en een atrium. Ook in het interieur waren zijn ideeën doordacht. Het koor was bezet met zeven kapellen die gegroepeerd waren rond de centrale kapel, deze is gewijd aan de hemelvaart van Maria, en aan de overkant van het hoofdschip zijn aan weerszijden van het hoofdportaal een biecht- en een doopkapel gemaakt. Het schip moest een oerwoud van zuilen worden, omdat Gaudí in tegenstelling tot de bouwmeesters van de gotische kathedralen de drukkrachten van de constructie in het interieur wilde opvangen, zonder een enkele uitwendige steunbeer of luchtboog. Hij wilde de zuilen een nijging geven die correspondeerde met de erop inwerkende krachten, een techniek die hij al vaker succesvol had toegepast . De buitenkant is "bekleed" met een grandioze uitbeelding van de verlossing van de mensheid door Jezus.

Wat zijn de details ? Elke zuil heeft een “thema”. Zo heeft de westfaçade het thema het lijden van Christus en de oostfaçade Christus' geboorte. Als de bouw af is, zal de basiliek de grootste ter wereld zijn. De bovenkanten van de torens zijn waarschijnlijk geïnspireerd door het kubisme en de decoraties zijn waarschijnlijk door de stijl Art Nouveau geïnspireerd. Oorspronkelijk zouden de torens trouwens drie keer zo hoog zijn als nu. Bij het geboortegedeelte is veel decoratiewerk en o.a. drie poorten: "Fe", "Esperanca" en "Caritat" (geloof, hoop en liefde) die de ingang zijn naar de vleugel van het Epistel van de kruisweg. Daarin komen in de vorm van beelden en reliëfs scènes voor uit het leven van Christus en uit de Mysteries van de Rozenkrans .

Hoe werd het gefinancieerd ? De bouw van de "verzoeningskerk" werd in het verleden uitsluitend betaald door donaties. Mede daardoor duurde de bouw extreem lang. Vanaf de jaren tachtig werd de bouw door het heffen van entreegeld versneld. De Sagrada Familia is een veelbezochte toeristische attractie.

Wat is de duur van de bouw ? In 1881 is de opdracht aan Francisco de Paula del Villar gegeven. In 1883 is deze overgedragen aan Gaudí. Hoewel Gaudí de meeste gebouwen die hij ontwierp ook wilde beëindigen, zou hij de voltooiing van de Sagrada Família niet meemaken en daarom heeft hij heel veel gedetailleerde ontwerpen, maquettes en tekeningen gemaakt om het de architecten na hem gemakkelijker te maken. Na Gaudí zijn de volgende architecten bij de bouw betrokken geweest: Francesco Quintana, Puig Boada, en Lluís Gari. De beeldhouwwerken zijn toen verder gemaakt door J. Busquets en de façades door Joseph Subirachs. Anno 2007 is de bouw van de kerk nog steeds niet voltooid. De bouwers hebben medio juli 2006 de verwachting uitgesproken dat eind 2008 de overkapping van de centrale beuk klaar is. Verwacht wordt dat de gehele kerk rond 2025 af zal zijn. De feestelijke inwijding zou dan kunnen plaatsvinden op de honderdste sterfdag van Gaudí: 10 juni 2026.

Foto’s van la sagrada familia

Foto’s van la sagrada familia

Foto’s van la sagrada familia

Bedankt om er naar te kijken en hopelijk heb je er iets uitgeleerd. Het einde! Bedankt om er naar te kijken en hopelijk heb je er iets uitgeleerd.