Hij kwam in Lauwe aan met de Leieboot. Zijn moeder ging hem daar halen in februari 1940, net vóór de oorlog uitbrak. In de Westhoek komen kinderen met de Leieboot, niet uit de bloemkool.

Hij kreeg de artistieke gevoeligheid mee van zijn vader. Mijn oudste broer Walter zei altijd: 'jij hebt alle talenten gekregen, er bleef niets meer over voor ons'.

Ik heb het klooster verlaten om mijn geloof niet te verliezen De klarinet is zijn gebed

Hier bespeelt Vermandere de dulcimer, een snaarinstrument uit de Appalachen dat met de vingers wordt betokkeld

‘t Is ‘t één en ‘t andere zei Vermandere

Pol Depoorter Muzikanten trawanten

Freddy Desmedt

Toen ik in Gijzegem in het klooster was, een paterskweekschool, zocht ik hout van een omgewaaide boom om in te kerven en te kappen

Vanuit mijn isolement als beeldhouwer groeit ook mijn hunker naar de mensen. Als ik zo dagen lang aan een steen bezig ben dan kom ik 's avonds binnen en pak mijn gitaar.

De Bietenmannen

Geef mi ne keir een hand

Ne mens ga nie dood als ie moe is gesjokt Zijn herte begeeft en zijnen asem stokt Dat sterven dat is al jaren aan de gang Dood gaan dat doe j'heel uw leven lang

Als 't kind in ons sterft dan gaan we dood

Zo erg dat ge er soms heimwee naar krijgt Als de tranen zijn opgedroogd beseft ge hoe diep en hoe schoon verdriet kan zijn

De toekomst, dat is hier en nu. De toekomst dat is: onze instrumenten klaarzetten in de kerk van Bernadette, bij Edith mogen gaan eten met de muzikanten en dan 's avonds laat veilig thuis komen.

dit is geen lied, ‘t is hakketak dit is geen verhaal, ‘t is bric à brac ‘t is al geknipt, ‘t is al gelijmd ‘t is al geplakt, ‘t is al gerijmd ‘t zijn niet de regels, ‘t is het spel niet het scheiden, ‘t is ‘t vaarwel niet van buiten, ‘t is intern niet de voorkant, ‘t is de kern ‘t is niet den auto, ‘t is de reis niet de tafel, ‘t is de spijs niet den oven, ‘t is de koek niet het meubel, ‘t is het boek niet de potten, ‘t is de pap niet het lopen, ‘t is de stap niet de letters, ‘t is ‘t gedicht niet de lampe, ‘t is het licht ‘t is niet den baksteen, ‘t is het huis niet de muren, ‘t is de kluis niet de netten, ‘t is de vis niet het afscheid, ‘t is ‘t gemis niet het werken, ‘t is ‘t geduld niet de straffe, ‘t is de schuld niet de noten, ‘t is het lied niet de rijmen, ‘t is ’t verdriet ‘t is niet ‘t verlangen, ‘t is den drang niet de tonen, ‘t is ‘t gezang niet het schrijven, ‘t is het woord niet het contract, ‘t is het akkoord niet het getokkel, ‘t is de sfeer niet het zingen, ‘t is het zeer niet het koren, ‘t is het brood niet het heimwee, ‘t is de nood ‘t is niet den akker, ‘t is het graan niet het ziek zijn, ‘t is ‘t vergaan niet de bloemen, ‘t is den bloei niet de regen, ‘t is de groei niet de mane, ‘t is de nacht niet de zunne, ’t is de kracht niet de stove, ‘t is het vuur niet de winter, ‘t is den duur ‘t is niet ‘t geroddel, ‘t is de smaad niet den oorlog, ‘t is de haat niet de hoogmoed, ‘t is de schroom niet de plannen, ‘t is den droom niet het reisdoel, ‘t is de weg niet het gelijk, ‘t is ‘t overleg niet de bergen, ‘t is de kloof niet de dogma’s, ‘t is ’t geloof