Les 11 voor 11 juni 2016

“Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.” (Mattheüs 23:38) God sloot een verbond met Israël bij Sinaï. Jezus, bestrafte de leiders van Israël net voor het maken van het “nieuwe verbond”. Hij veroordeelde hun slechte gedrag opdat zij hun zonden konden belijden en zichzelf voor God konden vernederen. Als zij dat zouden doen zouden zij niet worden uitgeroeid. Vraag uzelf af, kan het dat ik ook op enige van die punten te kort schiet?

“Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.” (Mattheüs 23:38)

God sloot een verbond met Israël bij Sinaï. Jezus, bestrafte de leiders van Israël net voor het maken van het “nieuwe verbond”. Hij veroordeelde hun slechte gedrag opdat zij hun zonden konden belijden en zichzelf voor God konden vernederen. Als zij dat zouden doen zouden zij niet worden uitgeroeid. Vraag uzelf af, kan het dat ik ook op enige van die punten te kort schiet? “Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten.” (Mattheüs 23:38) Jezus, voorspelde hun onboetvaardigheid door verlatenheid en verwoesting van de Tempel aan te kondigen. Toen sommige Grieken hem kort daarna bezochten (Johannes 12:20-26), maakte Hij bekend dat Israël het voorrecht zou verliezen om de verkondiger van zaligheid te zijn omdat zij Hem hadden verworpen.

“In deze tijd scheen het alsof het werk van Christus op wrede wijze te gronde zou gaan. Hij was als overwinnaar tevoorschijn gekomen uit de strijd met de priesters en de Farizeeën, maar het was duidelijk, dat Hij nooit door hen zou worden aangenomen als de Messias. De beslissende scheiding was gekomen. In de ogen van Zijn discipelen was de zaak hopeloos. Maar Christus naderde de voleinding van Zijn werk. De grote gebeurtenis, die niet alleen het Joodse volk aanging, maar de gehele wereld, zou weldra plaatsvinden. Toen Christus het gretige verzoek hoorde: ‘Wij zouden Jezus wel willen zien’, waarin de hongerende kreet van de gehele wereld weerklok, lichtte Zijn gelaat op en Hij zei: ‘De ure is gekomen dat de Zoon des mensen verheerlijkt moet worden’’. In het verzoek van de Grieken zag Hij een belofte van de resultaten van Zijn grote offerande.” E.G. White (De Wens der Eeuwen, hfdst. 68 “In de buitenste voorhof” 2 e alinea)

“Toen Hij op de Olijfberg zat, gingen de discipelen naar Hem toe toen zij alleen waren, en zeiden: ‘Zeg ons, wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken van Uw komst en van de voleinding van de wereld?’” (Matthew 24:3) Jezus gebruikte dezelfde scene voor zowel de verwoesting van Jeruzalem als voor Zijn Wederkomst. Hij beschreef geen een ideale wereld, maar een wereld vol van bedriegers, oorlogen, vervolging, valse broeders, ontbrekende liefde… (Mattheüs 24:1-12). Jezus gaf een glimp van hoop voordat Hij uitleg gaf over meer specifieke tekenen, “Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden” (Mattheüs 24:13). Ook gaf Hij de Kerk een zending, “dit Evangelie van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen” (Mattheüs 24:14).

“Wanneer u dan de gruwel van de verwoesting, waarover gesproken is door de profeet Daniël, zult zien staan op de heilige plaats – laat hij die het leest, daarop letten! – Laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen.” (Mattheüs 24:15-16) In Mattheüs 24:15-22, beschrijft Jezus wat er voor de vernietiging van Jeruzalem zou gebeuren, en hoe de gelovigen zouden kunnen ontkomen. Die gebeurtenissen zullen zich weer voltrekken tijdens de geschiedenis van de Kerk. Toen Christenen zagen “dat Jeruzalem door legers omringd werd”, wisten zij dat de tijd gekomen was om Jeruzalem te verlaten. Lukas 21:20 is de parallelle tekst met Mattheüs 24:15-16, “de gruwel der verwoesting” wordt daar uitgelegd in de context van de vernietiging van Jeruzalem Toen Vespasianus de belegering aankondigde, vluchtten Christenen uit de stad en namen een toevlucht in Pella. Daarom stierven er geen Christenen toen Titus Jeruzalem belegerde en de Tempel in 70 NC tot de grond verwoestte.

“want zoals de bliksem vanuit het oosten komt en zichtbaar is tot in het westen, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.” (Mattheüs 24:27) In Mattheüs 24:23-31, geeft Jezus specifieke tekenen van zijn Wederkomst: Jezus, zal terugkomen om ons mee te nemen naar huis, net zo zeker als toen hij werd geboren, leefde en is opgestaan, “en zo zullen wij voor altijd met de Heer zijn.” (1Thess. 4:17).

“Wees dan waakzaam, want u weet niet op welk moment uw Heere zal komen.” (Mattheüs 24:42) Er zijn twee soorten van dienstknechten in de gelijkenis die Jezus vertelde in Mattheüs 24: De getrouwe dienstknecht doet de wil van zijn meester en zorgt voor anderen. De slechte dienstknecht blijft onachtzaam en denkt dat zijn heer laat zal komen. Hij leidt een chaotisch leven en mishandelt anderen. Niemand weet wanneer Jezus zal terugkeren (Mattheüs 24:36). Jezus, nodigt ons uit om op Hem te wachten. Op Hem wachten betekent om tijdens het leven gereed te zijn, klaar om met Hem mee te gaan indien Hij vandaag zou komen.

“Die slechte knecht die in zijn hart zei, ’Mijn heer stelt Zijn komst uit’, beweert op Christus te wachten.[…] Bang, dat zijn broeders hoger dan hij zouden staan, begint hij hun inspanningen te kleineren en hun motieven te betwisten. Dus kastijdt hij zijn mededienstknechten.[…] Het prille begin van het kwaad was een verwaarlozing van de waakzaamheid en het stille gebed, toen kwam een verwaarlozing van andere religieuze plichten, en daarmee werd de weg geopend voor alle zonden die volgden. […] Niemand is veilig. Het maakt niet uit wat onze ervaring is geweest, ongeacht hoe hoog onze staat, wij moeten voortdurend waken en bidden. We moeten dagelijks onder de controle staan van de Geest van God, of worden we bestuurd door Satan." E.G. White (Testimonies for the Church / Getuigenissen voor de Kerk, deel 5, No. 31, hfdst. 8 – “De dag des Heeren is nabij”, pag )