/Gaio Vipstano C. Fonteio consulibus/, diu meditatum scelus non ultra Nero distulit, vetustate imperii /coalita audacia/ et flagrantior in dies amore Poppaeae, quae sibi matrimonium et discidium Octaviae /incolumi Agrippina/ haud sperans Tijdens het consulaat van Gaius Vipstanus en Gaius Fonteius stelde Nero de lang overwogen misdaad niet langer uit, omdat zijn moed groot was geworden door de lange duur van zijn regering en hij met de dag vuriger werd door zijn liefde voor Poppaea, die, terwijl ze voor zichzelf geen huwelijk verwachtte en geen scheiding van Octavia zolang Agrippina ongedeerd was, diu meditatum..distulit: welke 2 oorzaken noemt Tacitus hiervoor? 1. groeiend zelfvertrouwen 2. toenemende verliefdheid op Poppaea

qui iussis alienis obnoxius non modo imperii, crebris criminationibus, aliquando per facetias incusaret principem et pupillum vocaret, qui iussis alienis obnoxius non modo imperii, sed libertatis etiam indigeret: cur enim differri nuptias suas? met talrijke verdachtmakingen, en soms met grapjes de keizer verwijten maakte en hem een moederskindje noemde, die onderworpen aan andermans (van wie?) bevelen niet alleen geen macht had, maar ook geen vrijheid: want waarom werd de bruiloft met haar uitgesteld? incusaret, vocaret: verklaar de coniunctivus in betrekkelijke bijzin, definiërend Waarom heeft Poppaea zo’n hekel aan Agrippina? Agrippina wil niet dat Nero scheidt van zijn vrouw Octavia, dus kan Poppaea Nero niet als wettige echtgenoot krijgen.

Formam scilicet displicere et triumphalis avos; an fecunditatem et verum animum? Haar schoonheid viel natuurlijk niet bij hem in de smaak en haar grootvaders die een triomftocht hadden gekregen; of haar vruchtbaarheid en oprechte liefde? Poppaea geeft hier verschillende redenen waarom Nero met haar moet trouwen. Waarom noemt ze hier special verus animus? Octavia houdt blijkbaar niet van Nero Met welk tekstelement in het vervolg vormt dit een tegenstelling? (nurum) filio infestam

ne uxor saltem iniuriam patrum, Timeri, ne uxor saltem iniuriam patrum, iram populi adversus superbiam avaritiamque matris aperiat; Men vreesde dat zij als zijn vrouw tenminste de krenkingen jegens de senatoren, de woede van het volk jegens de trots en inhaligheid van zijn moeder zou openbaren; Geef naamval en functie van patrum en populi. genitivus objectivus/subjectivus

quod si nurum Agrippina non nisi filio infestam ferre posset, redderetur ipsa Othonis coniugio: maar als Agrippina geen schoondochter kon verdragen, tenzij die vijandig gezind was jegens haar zoon, dan moest zijzelf worden teruggegeven aan het huwelijk met Otho: Waarom zou Agrippina graag een schoondochter willen die filio infestam is? Dan heeft ze in haar schoondochter een bondgenoot tegen Nero.

[se] ituram [esse] quoquo terrarum, ubi audiret potius contumelias imperatoris quam viseret periculis eius immixta. (dan) zou zij waarheen ook ter wereld gaan, waar zij liever de vernederingen van de keizer hoorde dan er ooggetuige van was, terwijl ze meegesleept werd in zijn gevaren. imperatoris: gen. objectivus of subjectivus? objectivus: de keizer is het lijdend voorwerp van de vernederingen. Waar komen de contumeliae en pericula vandaan? van de kant van Agrippina

Haec atque talia lacrimis et arte adulterae penetrantia nemo prohibebat, /cupientibus cunctis/ infringi potentiam matris et /credente nullo/ usque ad caedem eius duratura [esse] filii odia. Deze en dergelijke woorden, die door tranen en trucjes van de verleidster diepe indruk maakten, hield niemand tegen, omdat allen verlangden dat de macht van zijn moeder werd verzwakt en omdat niemand geloofde dat de haatgevoelens van de zoon zich zouden verharden (en leiden) tot haar vermoording. nemo prohibebat: waarom niet? Iedereen wilde dat er een einde werd gemaakt aan de macht van Agrippina en niemand geloofde dat Nero haar echt zou vermoorden.