Hfdst. 26 Het Proces-Verbaal Blz. 279-285

Het proces-verbaal Een proces-verbaal is een uitgebreid schriftelijk verslag, opgemaakt door een bevoegd ambtenaar, van een bepaalde gebeurtenis. De gebeurtenis die beschreven wordt heeft vaak te maken met een strafbaar feit, maar dit hoeft niet. Doel: De OvJ heeft een pv nodig om te beslissen of hij de verdachte zal vervolgen. Het pv bevat belangrijke informatie voor de rechter over de verdachte, het strafbare feit en de opsporingshandelingen.

Soorten proces-verbaal Pv van bevindingen: dit is een pv waarin de o.a. de handelingen die hij gedaan heeft in het opsporingsonderzoek vermeldt. Pv van aangifte: art. 163 Sv vermeldt dat de aangifte schriftelijk of mondeling kan gebeuren. Het zegt ook dat de o.a. verplicht is de aangifte op te nemen. Dit wordt in een pv van aangifte gedaan. Pv van verhoor: Dit kan worden opgemaakt in verband met het verhoor van een getuige, verdachte of aangever. Aanvullend pv: Dit pv bevat aanvullende informatie die antwoord geeft op vragen die de OvJ nog had of onduidelijkheden uit een eerder pv.

Wettig bewijsmiddel Art. 339 Sv zegt dat het pv opgemaakt door een bevoegd ambtenaar een wettig bewijsmiddel is. Dit mag dus in de rechtzaak worden gebruikt. Art. 344 lid 1 zegt dat 1 pv voldoende is om een verdachte te veroordelen. De feiten die een o.a. heeft vastgelegd in een pv gelden als onomstotelijk bewijs. Eisen aan pv: Is opgemaakt in de wettelijk voorgeschreven vorm Is opgesteld door een bevoegd o.a. Bevat feiten en omstandigheden die de o.a. zelf heeft waargenomen of ondervonden

Discretionaire bevoegdheid Dit is de ruimte die de politie heeft om al dan niet een pv op te maken. De o.a. is dus niet verplicht om van iedere overtreding een pv op te maken. Hij heeft, binnen bepaalde grenzen, de vrijheid om zelf te beslissen welke zaken hij laat lopen en van welke hij werk maakt. Uiteraard moet hij zich houden aan het verbaliseringsbeleid en de richtlijnen van het OM. Maakt een o.a. geen pv op, dan noem je dat een politiesepot.

Wettelijke voorschriften art. 152 en 153 Sv Wil een pv als wettig bewijsmiddel dienen, dan moeten ze voldoen aan de eisen genoemd in art. 152 en 153 Sv: Ten spoedigste: het opmaken en inzenden moet snel gebeuren, zodat de kans op een juiste weergave van de feiten het grootst is en de verdachte recht heeft op een redelijke termijn waarin zijn zaak behandeld wordt. Op ambtseed/-belofte: dit geeft aan dat de o.a. het pv naar waarheid en niets dan de waarheid heeft opgemaakt. Persoonlijk: de o.a. moet volledig achter de inhoud van zijn pv staan. Gedagtekend en ondertekend: zo kan gekeken worden of het pv ten spoedigste is opgemaakt en de o.a. garant staat voor de inhoud. Zoveel mogelijk de redenen van wetenschap bevatten: Hoe is de o.a. aan de informatie gekomen? Wat heeft hij gehoord, gezien, geproefd, gevoeld of geroken? Wat voor onderzoek heeft hij gedaan en welke informatie heeft hij van een ander?

Inhoud van het pv Art. 344 lid1 sub 2 staat een belangrijk voorschrift voor de inhoud van het pv. Er moet in vermeldt staan: Feiten: er moeten feiten in het pv staan. Dit zijn vaststaande gegevens. Bijv. Ik zag dat de verdachte een steen door de ruit gooide. Omstandigheden: deze geven nadere bijzonderheden over het vastgestelde feit. Bijv. Ik hoorde de man, terwijl hij de vrouw sloeg roepen: “Ik zal je leren met een andere man naar bed te gaan”. Zelf waargenomen of ondervonden: De o.a. moet de feiten en omstandigheden zelf zintuigelijk hebben waargenomen of ondervonden (is iets beleven, ervaren, meemaken). Bijv. Ik rook een alcoholgeur in de adem van de man.

Inzending pv De o.a. die zelf geen hOvJ is, moet het opgemaakte pv en eventuele inbeslaggenomen goederen ter beschikking stellen van de hOvJ. Deze zal er zorg voor dragen dat hij het weer ter beschikking stelt van de OvJ.