Woord van Leven Februari 2010

“Ik ben de deur: wanneer iemand door Mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.” Johannes 10,9.

Jezus presenteert zichzelf hier als degene die de beloften van God vervult. Hij is het die de verwachtingen verwezenlijkt van een volk waarvan de geschiedenis helemaal in het teken staat van het verbond met zijn God, een verbond dat nooit werd herroepen.

Het beeld van de deur doet denken aan een ander beeld dat Jezus heeft gebruikt: “Ik ben de weg… Niemand kan bij de Vader komen dan door Mij”. Hij is dus werkelijk een weg, een deur die toegang geeft tot de Vader, tot God zelf.

“Ik ben de deur: wanneer iemand door Mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.” Johannes 10,9.

Er zijn meer zinnen in het evangelie met dezelfde strekking als deze tekst van Johannes, maar we hebben nu gekozen voor deze passage van de ‘nauwe poort’. Een deur dus, waar we niet zonder moeite doorheen kunnen om het leven binnen te gaan.

Waarom deze keuze? Omdat dit beeld van de ‘nauwe poort’ ons misschien wel het dichtst bij de waarheid brengt die Jezus over zichzelf zegt. Bovendien kan het ons in het leven van alledag heel concreet helpen.

Waartoe geeft Jezus toegang. Hij opent de deur naar de Drieeenheid Waartoe geeft Jezus toegang? Hij opent de deur naar de Drieeenheid. Op het moment dat Hij aan het kruis hangt en het lijkt alsof de hemel zich voor Hem sluit, wordt Hij voor ieder van ons de deur naar de Vader in de hemel.

In zijn verlatenheid op het kruis is Jezus de poort die de ontmoeting tussen God en de mensheid mogelijk maakt. Jezus ‘verdwijnt’ helemaal en verenigt daardoor de kinderen met de Vader. Hij is die leegte, die opening waardoor de mens opnieuw verbonden wordt met God en God met de mens. Hij is dus tegelijk de nauwe poort en de deur die wijd open staat. En dat kunnen ook wij in ons leven ervaren.

“Ik ben de deur: wanneer iemand door Mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen,en hij zal weidegrond vinden.” Johannes 10,9.

Voor ons is Jezus in zijn verlatenheid de toegang geworden tot de Vader. Zijn deel heeft Hij gedaan. Nu is het ook aan ieder van ons om zijn of haar kleine deel doen. En dat bestaat erin om die deur op te zoeken en daar doorheen te gaan. Maar hoe doe je dat?

Wanneer we worden overvallen door een teleurstelling of een onverwachte tegenslag, wanneer we lijden onder een trauma of getroffen worden door een ziekte: in al deze gevallen kunnen we denken aan het lijden van Jezus. Hij verenigt al deze beproevingen – en nog duizend andere – in zich.

Hij is aanwezig in alles wat met lijden te maken heeft Hij is aanwezig in alles wat met lijden te maken heeft. Elk lijden dat ons raakt, draagt zijn naam. Probeer Jezus dus te herkennen in alle momenten van angst, in de problemen van het leven, in elke duisternis, in de persoonlijke tragedies van onszelf en van anderen, in het lijden van de mensen om ons heen. In al deze dingen vinden we Hem, omdat Hij ze op zich heeft genomen.

We hoeven Hem alleen maar met geloof te zeggen: “U, Heer, bent mijn enig goed”. Het is voldoende om dan door te gaan met liefhebben en ‘zijn’ lijden te verlichten in arme en ongelukkige mensen. Dan gaan we door die deur en vinden we aan de andere kant zijn ‘weidegrond’, een vreugde die we nog nooit eerder hebben ervaren, een nieuwe volheid van leven.

“Ik ben de deur: wanneer iemand door Mij binnenkomt zal hij gered worden; hij zal in en uit lopen, en hij zal weidegrond vinden.” Johannes 10,9. “Woord van Leven”, uitgegeven door de Focolarebeweging. Tekst van Chiara Lubich, Maart 1999. Grafica di Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia - Italia)