LEVENSBESCHOUWELIJKE VISIE EN PASTORALE ZORG S INT - REMBERTZIEKENHUIS TORHOUT 24/09/2013
Spirituele Mentale Sociale Lichamelijke Emotionele ziekte pijn omgeving stress allerlei gebeurtenissen ongeloof werk financiële problemen ziekte Allerlei prikkels vriendschap herinneringen toekomstdromen braken troost lotgenoten angst huilen hoop krachtbronnen spanning relatieproblemen sexuele problemen
Het spirituele niveau: raakt aan de kern van ons mens-zijn Op de voorgaande dia kon je een poging zien om het complexe geheel dat de mens vormt wat visueel voor te stellen. De dia wil duidelijk maken dat alles waar we als mens mee geconfronteerd worden ook invloed heeft op ons spiritueel niveau én dat dit spiritueel niveau anderzijds zelf ook invloed uitoefent op onszelf en onze omgeving.
In dit ziekenhuis willen we zorg dragen voor de hele mens Dit betekent dat we ook aandacht moeten hebben voor het spirituele of het levensbeschouwelijke, of hoe je het ook noemt … Die spirituele zorg proberen we samen waar te maken, maar wordt uiteraard uitdrukkelijk van mij als ziekenhuispastor verwacht. Ook aandacht voor wie niet-katholiek is en ondersteuning wenst van iemand van zijn/haar eigen wereldbeschouwelijke of godsdienstige overtuiging (doorverwijzing indien gewenst)
Pastorale zorg: waarvoor kan je op mij een beroep doen ? Als mensen met geloofsvragen worstelen. Wanneer ‘trage’ vragen zich aandienen. Wanneer troost, houvast en hoop ver weg lijken. Als iemand dagelijks of op zondag de communie wenst of eens naar de eucharistieviering wil gaan. Als een patiënt of de familie om een gebed of een ziekenzalving vraagt. Als er een vraag is naar een doop, een bewijs van doop of als er een kindje (voorbarig) overlijdt. …
Als mensen met geloofsvragen worstelen Waarom moest dit mij nu overkomen? Waarom laat God het toe dat ik lijd?. Hoe moet ik nu nog geloven, nu ik alles kwijt ben? Bestaat er wel een leven na de dood? Laat God mij en mijn familie in de steek? Er is wellicht niemand die meer kaarsen gebrand heeft en mensen geholpen heeft als ik, en toch ….
Wanneer ‘trage’ vragen zich aandienen. Trage vragen zijn vragen waar niet meteen een pasklaar antwoord op te vinden is. Hoe moet het nu verder met mij, nu mijn lichaam zo anders geworden is?. Wat zal de toekomst ons brengen? Zal ik het leven aankunnen nu ik mijn partner verloren ben? Heb ik genoeg gedaan voor mijn partner, moeder,...? Zal ik de kinderen niet teveel tot last zijn?
Wanneer troost, houvast en hoop ver weg lijken Zeker niet de bedoeling om valse hoop aan te reiken, wel om te kijken wat voor die concrete persoon een bron van hoop, kracht, troost zou kunnen zijn. Waar heb je tot nog toe troost in gevonden? Waar beleef je deugd aan? Wie heeft er voor jou altijd veel betekend, voor wie beteken jij veel? Als je terugblikt op moeilijke momenten in je leven, wat zorgde er dan voor dat je de moed niet verloor?
Communie als krachtbron Elke vrijdag (of zaterdag) wordt er door vrijwilligers of personeelsleden bevraagd wie de communie wenst Zo’n 30 à 40 mensen vragen nog dagelijks de communie, een heel hoog percentage eigenlijk! 60 à 70 mensen vragen communie op zondag. Veel oudere mensen hebben thuis niet meer de mogelijkheid om naar de kerk te gaan en zijn dan blij dat ze hier de communie kunnen ontvangen. Veel patiënten die nauwelijks nog met hun parochie verbonden zijn, zoeken tijdens hun ziekenhuisopname toch steun in het geloof en in het ontvangen van de communie.
Gebed of ritueel als krachtbron Eigen aan elke godsdienst is de nood aan gebeden en rituelen om Gods nabijheid sterker te ervaren. Ongeveer 4 keer per jaar is er in de kapel (en op de kamers) een gemeenschappelijke ziekenzalving, telkens met een deelname van ongeveer 60 patiënten. Indien iemand voor een operatie staat, of ernstig ziek is, of stervende kunnen we bidden, een ziekenzegen geven of een priester laten komen voor de ziekenzalving (soms nog ‘berechting’ of ‘heilig oliesel’ genoemd). Bel liever te vroeg dan te laat! Mijn aanpak is erg voorzichtig! Voor wie gestorven is kan er ook nog gebeden worden, samen met de familie (door mij of ander personeelslid).
Vraag naar doop, doopakte of als er een kindje (voorbarig) overlijdt. Waar het vroeger gebruikelijk was dat er gedoopt werd in het ziekenhuis, laat het bisdom dit enkel nog toe in het geval van een nooddoop of in uitzonderlijke situaties. Indien er toch een vraag naar een doop is, leg ik de situatie uit aan de ouders en verwijs ik hen door. Voor een eerste communie, vormsel of huwelijk heeft men soms een doopakte nodig. Deze kan bij mij verkregen worden (althans als die persoon hier gedoopt is), In het geval dat een kindje in levensgevaar is, mag iedereen dopen. De meeste ouders vinden het nog belangrijk dat hun kindje gedoopt wordt, dus indien nodig kan het beter gevraagd worden, want als het kindje gestorven is kan het niet meer en dat valt zwaar. Als een kindje overleden is, kan ik de familie zinvolle teksten aanbieden een afscheidsmoment voorzien, of rouwbegeleiding geven.
Andere ‘activiteiten’ van een pastor Samen met andere medewerkers: enkele eucharistievieringen voorbereiden voor patiënten een herdenkingsmoment voorbereiden waarin de overleden medewerkers en familie van medewerkers herdacht worden bvb eens een kerstbezinning inrichten Meehelpen aan: de Dag tegen Kanker, herdenkingsmoment voor overleden palliatieve patiënten, … Lid van palliatief supportteam, ethische commissie, …
Dag van de spirituele zorg Oktober: maand van de spiritualiteit 15 oktober 2013: dag van de spirituele zorg, rond het thema: ‘Kies. De moed om te beslissen.’ Op alle diensten en in de kapel: een weckpot met daarin briefjes waarop een zinvolle gedachte staat, bedoeld voor alle medewerkers, maar ook voor patiënten en hun familie In de inkomhal: een infostand rond spirituele zorg In de kapel: een kunstwerk van Johnny Werbrouck
050/ Aarzel niet om te bellen als je het gevoel hebt dat een patiënt, een familielid of jijzelf een beroep op mij wilt doen. Indien ik niet aanwezig ben in het ziekenhuis, wordt mijn telefoon doorgeschakeld naar zuster Gerda.