. Ontwikkeling zorg voor de jeugd: wanneer zijn wij tevreden? Rutger Hageraats – regiobijeenkomst 6 februari 2015.

Presentatie over: ". Ontwikkeling zorg voor de jeugd: wanneer zijn wij tevreden? Rutger Hageraats – regiobijeenkomst 6 februari 2015."— Transcript van de presentatie:

1 . Ontwikkeling zorg voor de jeugd: wanneer zijn wij tevreden? Rutger Hageraats – regiobijeenkomst 6 februari 2015

2 Het Regionaal Transitie Arrangement - 2013
De continuïteit van zorg voor 2015 garanderen De benodigde infrastructuur in stand houden De frictiekosten beperken Tweejarige raamcontracten met bestaande aanbieders regio Beperkt ruimte voor nieuwe aanbieders

3 Het Regionaal Transitie Arrangement - 2013
Versterken 1e lijn Ambulantisering voortzetten Omvorming en verantwoorde afbouw van residentiële zorg afmaken, verdere besparingen pas mogelijk per 2017 Prioriteit jonge kind

4 Het Regionaal Transitie Arrangement - 2013
Inkoopbudget bepaald op basis historische cijfers en landelijke afspraken Resterend deel inkoopbudget voor 80% verdeeld over de instellingen op basis van historische cijfers Instellingen die specialisten leveren voor de lokale teams moeten dit uit de inkoop financieren en krijgen daarvoor extra budget Instellingen die laten zien dat ze in de bestaande zorg innoveren, aansluiten op onze ideeën over het nieuwe stelsel en zichtbare inspanningen leveren om de kostprijs te reduceren maken kans om extra budget

5 Het Regionaal Transitie Arrangement - 2013
Samen bouwen aan de vernieuwing zorg voor de jeugd op basis algemene doelstellingen van de transitie

6 Hoe kijken wij aan tegen proces verdere ontwikkeling
Eerste slag gemaakt: investeren in de voorkant, voorzichtige stappen in doorzetten ontwikkelingen in gang gezet door SRA, domeinen JOH, JGGZ en VB met elkaar in gesprek Maar nog maar eerste stap bezuinigingen en 2017 volgen Investeringen voorkant gaan pas over paar jaar lonen Andere wegen nodig: liever geen kaasschaaf maar als het kan gekoppeld aan verbetering en innovatie En waar nodig keuzes om bepaalde dingen niet meer of beperkt te doen En doorgaan op scherpere tarieven

7 Hoe kijken wij aan tegen proces verdere ontwikkeling
In 2016 op hoofdlijnen door met huidige partners (raamcontracten) maar misschien wel meer ruimte voor nieuwe initiateven Alleen nieuw indien meerwaarde, uitnodiging aan partners om zelf ook met voorstellen te komen Voor 2017 nieuwe inkoopstrategie: dit jaar ontwikkelen, ook wat we regionaal doen en wat niet, op inhoud input nodig maar is ook politiek-bestuurlijke afweging, primaat politiek bestuur Tegelijk inhoudelijke verkenning vernieuwing inhoudelijk aanbod, werkwijze en organiseren

8 Bereik doelgroepen is wisselend, ook per wijk
Beschikbaarheid aanbod is deel verklaring verschillen in gebruik Voor elk type probleem en apart aanbod Routes zijn verschillend, expertise niet overal tijdig beschikbaar Teveel zorginterventies na elkaar in plaats van 1 x goed Niet westerse allochtonen minder in JeugdGGZ en meer in jeugdbescherming Veel PGB’s in midden- en hogere inkomensgroepen Late (h)erkenning LVB-problematiek, in combi met psychiatrische problematiek: te hoge uitval jongeren Late herkenning hechtings- en opvoedproblematiek Geen grip op intergenerationele overdracht problemen (kindermishandeling) Te veel kinderen in gedwongen kader Kostbare kinderjaren gaan verloren

9 Wat is goede zorg voor de jeugd?
Inhoud: laagdrempelig en licht als het kan, specialistisch als het moet Organisatie: 1e, 2e en 3e lijn werken organisch samen Professionaliteit: generalistisch en specialistisch werken gaan samen

10 Uitgangspunt transformatie: we kunnen niet alles oplossen;
opvoeden en opgroeien is lastig, problemen horen erbij, kun je er goed mee leven of is er specialistische zorg nodig?

11 Veel opvoed- en opgroeiproblemen zijn oplosbaar of
hanteerbaar te maken met bescheiden middelen en gebruik makend van de pedagogische civil society.

12 Veel kennis over risico’s waardoor kinderen
niet gelukkig opgroeien, onvoldoende participeren en zelf geen goede ouder worden. Hechtingsproblemen, trauma’s, loverboy-problematiek, specifieke psychische en gedragsstoornissen.

13 Kostbare kinderjaren gaan verloren, te hoge uitval jongeren
Bij complexe problemen is de inzet van generalisten en het eigen netwerk onvoldoende. Stoornissen en trauma's staan gezond en veilig opgroeien in de weg. Te lang modderen aan de voorkant – het stepped care-concept – is dan schadelijk. Specialistische zorg te laat ingezet. Of de verkeerde zorg. Maar wel altijd werken aan het herstel van het gewone leven (normaliseren). Ook door specialisten. Kostbare kinderjaren gaan verloren, te hoge uitval jongeren

14 Wij krijgen ook meer inzicht in overlap zorgvraag complexe en aanbod
Met name bij complexe problematiek. Overlap VB, (J)GGZ en Opvoeden en opgroeien Wie waar zit is niet altijd vanuit inhoud vraag of probleem bepaald In inhoud en organisatie specifiek aanbod is winst mogelijk

15 Er is kennis en deskundigheid over doelgroepen en patronen
Nodig zijn goede, multidisciplinaire zorgprogramma's. Met een juiste mix van generalistisch en specialistisch aanbod. Het eigen netwerk en het versterken van het pedagogisch klimaat zijn daarin altijd noodzakelijke elementen zijn.

16

17 Van samenwerking naar integratie van zorgvormen
Verbinding met onderwijs en (1e lijns) gezondheidszorg, huisartsen Verbinding met wijknetwerk: welzijn, jongerenwerk, informele organisaties, zelforganisaties, ander soort oplossingen Binnen specialistische domeinen werken aan nieuwe benaderingen van de zorg (signalering, diagnostiek en behandelingen waarin normalisering is geintegreerd) Creëren bekostigingssystematiek met minder perverse prikkels Opheffen paradox generalisme en specialisme: allebei nodig in flexibele combinaties, vloeiend systeem, matched care waar nodig Herdefiniering specialistische zorg in de 2e en 3e lijn Toepassen actuele kennis uit wetenschap En uiteindelijk ook aangepaste institutionele vormen: de instellingen voorbij

18 Enkele denklijnen voor toekomst (1)
Monitoren en evalueren relatie 1e en 2e lijn (wijkteams en aanbod eromheen) Om op termijn tot meest effectieve maar ook efficiente mix danwel afbakening te komen (ook keuzes maken)

19 Enkele denklijnen voor toekomst (2)
Zoeken naar doelgroepen of problematieken waar domeinen moeten gaan integreren Ketenaanpak versterken (zorgprogramma’s) of bundeling aanbod: kinderen/gezinnen met complexe VB- en GGZ-problematiek Kwetsbare jongeren jaar Risicovol ouderschap (intergenerationele overdracht problemen) Ontschotting binnen sociaal domein (schulden, wonen)

20 Enkele denklijnen voor toekomst (3)
Kritisch kijken naar effectiviteit bestaande aanpak of aanbod op basis van onderzoek, wetenschappelijk inzicht of gezond verstand (niet alleen doen we de dingen goed, ook doen we de juiste dingen) Hoe is zinvol is opvoedondersteuning als we weten dat verslavings- en psychiatrische problematiek overheersend is? Hoe effectief zijn bepaalde interventies, gaan we dingen ook niet meer doen? Misschien is een GZ-psycholoog soms een betere generalist dan een generalist

21 Enkele denklijnen voor toekomst (4)
Jeugdbeschermer zijn we allemaal Lukt het ons om de veiligheid van kinderen ook in de reguliere zorg te beschermen of verbeteren Wat heeft de uitvoering daarvoor nodig Durven we los te laten?

22 En hoe helpt de inkoop daarbij?
Integrale ketens of zorgprogramma’s financieren in plaats van instellingen? (Tienermoeders, complexe VB/GGZ-problematiek) Functies benoemen waar we gecombineerd aanbod op financieren (verblijfsvoorzieningen voor combi VB en jeugdzorgplus ook in de regio) Nieuw, aantoonbaar goedkoper aanbod financieren als alternatief voor meervoudig bestaand aanbod (in plaats van alleen nieuw erbij) Efficient organiseren bevorderen zodat tarieven lager worden

23 En wat hebben we daar voor nodig?
Wie durft? Welke inkoopstrategie van gemeenten faciliteert de gewenste ontwikkeling? Hoe krijgen we innovatieve organisatievormen in plaats van grote zorgconglomeraten? En wat zegt dat over onze relatie?

24 Website