Interdisciplinair seminarie ‘Zin en onzin van het gebruik van kinderrechtenindicatoren’ Introductie.

Presentatie over: "Interdisciplinair seminarie ‘Zin en onzin van het gebruik van kinderrechtenindicatoren’ Introductie."— Transcript van de presentatie:

1 Interdisciplinair seminarie ‘Zin en onzin van het gebruik van kinderrechtenindicatoren’ Introductie

2 Overzicht I.Introductie: ‘indicatoren’ als jaarthema van KeKi II.Reflecties uit beleid, praktijk en onderzoek III.Debat

3 Achtergrond Thematische werking van KeKi: - jaarthema’s, vb. 2011: ‘armoede’ - meerjarenthema ‘kinderrechten en jeugd’ Jaarthema 2012: ‘kinderrechtenindicatoren’ - bredere context: implementatie & monitoring - nadruk op kritische reflectie - KeKi ontwikkelt zelf geen indicatoren Indicatoren als jaarthema

4 Analyse Literatuurstudie: binnen- en buitenlandse literatuur Tweeledige structuur: 1. Wat zijn kinderrechtenindicatoren? 2. Kritische reflecties m.b.t. indicatoren Aandacht voor Vlaamse context ‘Kritisch’ = ook potentieel belichten!

5 Wat zijn kinderrechtenindicatoren? Definitie? - structuur-, proces- en uitkomstindicatoren - kinderrechten- vs. welzijnsindicatoren - indicatoren vs. data “ een kinderrechtenindicator vormt een concrete aanduiding, op basis van bepaalde data, van de mate waarin een welomschreven recht van kinderen gerealiseerd wordt, vertrekkende vanuit een duidelijk afgebakend normatief kader”

6 Kritische reflecties Fundamentele kritieken: -rol van ‘expert’ -depolitisering van keuzes -tokenisme Methodologische uitdagingen: -beperkingen van cijfers -minderheid aan kwalitatief onderzoek -participatie -internationale vergelijkbaarheid

7 Wat leert deze analyse? Meer vragen dan antwoorden Bewust zijn van relativiteit van indicatoren Belang van keuzes Debat

8 Discussiepunten (1) Wat men precies verstaat onder het ‘monitoren’ van een kinderrechtenbeleid, houdt op zich al een keuze in: Vertrekt men vanuit een minimalistische of een maximalistische visie op kinderrechten? Wil men de inspanningen van de staat opvolgen (structuur & proces)? Of wil men ook de daadwerkelijke gevolgen voor kinderen en jongeren nagaan (uitkomst)?

9 Discussiepunten (2) Participatie: jongeren worden betrokken bij het uitwerken/meten/interpreteren van indicatoren: Wat zijn hierbij de mogelijkheden?

10 Discussiepunten (3) Lokale specificiteit versus internationale/interregionale vergelijkbaarheid: Hoe het evenwicht bewaren?

11 Discussiepunten (4) Empirische data ≠ onweerlegbare ‘waarheid’ =voeding voor het maatschappelijke debat: Hoe kan het bewustzijn hierrond – indien dat nodig mocht zijn – versterkt worden?

12 Discussiepunten (5) Wat met de publieke opinie? In het licht van de groeiende invloed van de media : Kunnen en moeten kinderrechtenindicatoren gebruikt worden om via de media de publieke opinie te informeren? Hoe kan dit gebeuren?