Betrouwbare woorden – Spreuken 22, 23 & 24 “Het is om je de waarheid te leren, waarachtige woorden…” Spr 22 : 21 “Verwerf de waarheid en verkwansel haar niet, laat je onderrichten, verwerf inzicht en wijsheid.” Spr 23 : 23

« Zelfs als ons hart ons aanklaagt : God is groter dan ons hart » 1 Joh 3 :20

Heb je zelf al ervaren of gezien bij anderen Heb je zelf al ervaren of gezien bij anderen dat een gave of talent slecht of niet gebruikt werd, een aangeboren kwaliteit verspild, een uitgelezen kans niet gegrepen ? Hoe kwam dat ? Heb jij de neiging om schuldgevoelens te hebben wanneer iets mis loopt, of zie je dat eerder als een kans om te groeien door er lessen uit te trekken voor de toekomst ? Wat vind je van deze uitspraak van Y. Louyot « Iedere keer wanneer de mens zich vergist, zegt God : nog een kladje… het meesterwerk is weer een stapje dichterbij ! »

Leer een kind van jongs af aan de juiste weg, en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is. (22:6) OPVOEDING

“Aarzel niet om je kin-deren te straffen “Aarzel niet om je kin-deren te straffen. Ze zullen niet meteen ster-ven als je ze slaat. Als je hen straft, worden ze betere mensen. ”. 23 : 13 Kinderen doen snel domme dingen. Je moet ze straffen, dan leren ze van hun fouten. (BGT 22:15)

“ Vaders, maak uw kinderen niet verbitterd, maar vorm en vermaan hen bij het opvoeden zoals de Heer dat wil. (Ef 6:4)

De vader van een wijze is vol blijdschap, wie een rechtvaardige verwekt, is vol vreugde over hem. Mogen je vader en je moeder zich verblijden, zij die je gebaard heeft zich verheugen. (Spr. 23:24,25)

Is het belangrijk om een kind goede. gewoonten aan te leren. Concrete Is het belangrijk om een kind goede gewoonten aan te leren ? Concrete voorbeelden ? Is er een garantie dat die goede gewoonten een leven lang meegaan ? Hoe denk jij over de ‘straffen’ waarvan Salomo spreekt (de grondtekst heeft het over stokslagen) ? Hoe kun je een kind ‘verbitterd maken’ ? Hoe kunnen we een goed evenwicht vinden tussen ‘corrigeren, straffen’ en ‘opvoeden’ ? Is dit makkelijk in een wereld waar alles toegelaten lijkt ? Welke vreugde hebben je kinderen je al verschaft ? Vertel ? En welk verdriet heb je al gehad bij bepaalde keuzes die je kinderen maakten ? Hoe kun je een opvoeding en een discipline aanbieden die ‘geïnspireerd zijn’ door de Heer ?

« Een arme en een rijke hebben dit gemeen : de Heer heeft hen beiden gemaakt. » (22 :2)

« Een rijke heeft macht over armen, wie leent, is de slaaf van wie uitleent. » (22 :7)

« Een goedhartig mens wordt gezegend, hij deelt zijn voedsel met de armen. » (22 :9)

“ Beroof een arme niet, hij is al arm genoeg “ Beroof een arme niet, hij is al arm genoeg. Vertrap een verschoppeling niet als hij terechtstaat in de poort. Want de HEER verdedigt hun rechten, wie hen bedreigen, jaagt hij de dood in.” (22:22,23)

Ben je het eens met de uitspraak dat Ben je het eens met de uitspraak dat God zowel de rijke als de arme heeft geschapen ? Hoe moeten we deze bewering verstaan ? Heb je zelf al de afhankelijkheid ervaren wanneer je geld van iemand leent ? Betekent dit dat je nooit een lening moet aangaan ? En wat te denken van de grote schulden die overconsumptie met zich meebrengt ? Het probleem van de rijke landen die arme landen uitbuiten is niet nieuw. Hoe denk jij erover ? Hoe kunnen we vermijden om hieraan medeplichtig te zijn ? Wat kunnen we doen op ons eigen persoonlijke niveau ?

Ga niet om met dronkenlappen, blijf bij gulzigaards vandaan Ga niet om met dronkenlappen, blijf bij gulzigaards vandaan. Want wie slempt en brast, wordt arm, wie altijd zijn roes ligt uit te slapen, gaat ten slotte in lompen gehuld (23:20,21)

Laat je niet verleiden door de glans van wijn, wanneer hij fonkelt in de beker. Hij glijdt zo makkelijk over de tong, maar later bijt hij als een slang, spuit hij gif als een adder. ( 23 : 31)

“Mijn zoon, eet honing, dat is goed voor je, zoete honing streelt de tong.” (24:13)

Wanneer er in onze kerk over voeding gesproken wordt, is het meestel om vegetarisme te promoten, of om het onderscheid te benadrukken tussen rein en onrein. Is matigheid bij het eten niet minstens even belangrijk ? Is overdaad een gevaar, ofwel door de hoeveelheid voedsel, ofwel door zo geobsedeerd bezig te zijn met ‘gezond eten’ dat men zich isoleert van anderen of op hen neerkijkt ? Jezus hechtte groot belang aan gezamenlijke maaltij-den. Meer dan eens zien we hem ‘maaltijd houden. » Wat denk je : dacht hij hierbij vooral aan de relatie met mensen of aan gezondheidsleer ? Hoe kun je het evenwicht bewaren tussen adventistische principes inzake voedsel enerzijds en openheid naar anderen toe, gastvrijheid ongeacht verschillen van mening en van levenshouding  anderzijds? Deel concrete ervaringen met elkaar.

« Wie onheil zaait, zal onheil oogsten, de stok waarmee hij slaat, “Le vent du nord engendre la pluie ; la langue qui parle en cachette, un visage furieux.” (25.23) “Les paroles du médisant sont comme des friandises, elles descendent jusqu’au fin fond du corps.” (18:8) Faute de bois, le feu s’éteint ; quand il n’y a pas de médisant, la dispute se calme. (26:20) « Wie onheil zaait, zal onheil oogsten, de stok waarmee hij slaat, zal hem te gronde richten. » (22 :8)

Bevrijd hen die ter dood veroordeeld zijn, doe alles om hun leven te redden. Zeg niet: ‘Ik wist het niet,’ want hij die de harten doorgrondt, het innerlijk doorziet, weet of je de waarheid spreekt. Hij vergeldt elk mens naar zijn daden. (24 :11-12) « Leg over eenander geen vals getuigenis af, waarom zou je liegen ? » (24 :28)

Ik liep over het veld van een luiaard, door de wijngaard van een dwaas Ik liep over het veld van een luiaard, door de wijngaard van een dwaas. Alles was overwoekerd door onkruid, zijn hele terrein was met distels bedekt, de muur lag in puin. Ik zag het, en nam het ter harte, ik nam het in mij op, en trok er lering uit. Nog even dan? Nog even slapen, nog een beetje rusten, een ogenblik nog blijven liggen? Armoede overvalt je als een struikrover, als een bandiet slaat gebrek je neer. (24:30-34) “Een luiaard zegt: ‘Buiten loopt een leeuw, die zal me verscheuren.’ (22:13)

Al in de hof van Eden weigerde Adam Al in de hof van Eden weigerde Adam zijn verantwoordelijkheid te erkennen. Ken je nog andere voorbeelden van mensen in de bijbel die hun misstappen probeerden te recht- vaardigen ? Hoe deden ze dat ? Zijn wij altijd in de mogelijkheid om te reageren op het onrecht in de wereld ? Moeten we de armen laten zakken en het opgeven ? Wat kunnen we doen in onze eigen omgeving om een beetje gerechtigheid te brengen, Welke excuses schuif jij naar voor om je leven niet echt aan te pakken ? En wat zijn de gevolgen hiervan voor jezelf en je omgeving ?