't is heel erg druk maar ze zijn zo gek op elkaar.
ik heb ook wel zoiets, als ik toch nog 'n keer die kant op zou gaan zou 'k 't toch nog 'n keer met familie doen, zodat je oppas hebt voor je kinderen.
nou nee ik wil niks.
't enige wat we toen ontdekten is dus dat die jongste dus 'n allergie heeft ook.
nou is 't ook wel 'n portretje bijdehand, de oudste en de jongste verschijnen echt wat dat betreft 'n wereld van verschil.
want die hoeste zowat de longen uit d'r lijf en dat ging niet over daar in 't zonnetje.
driekamer appartement.
was ook in oktober, begin oktober.
's-morgens om negen uur beginnen.
dus dan hebben we nog 'n, ja we hadden geloof ik nog iets van vier dagen over dat we dan nog met z'n allen 'n beetje konden duiken zodat iedereen 't had gedaan, 't toen kon.
nou had ik wel altijd 'n kort pak aan want 'k ben niet zo heel zwaar.
kom je daar ergens om half negen 's-avonds aan, wij hebben dus altijd echt van die geweldige vliegtijden, toen hadden we al besloten dat we gaan niet met zo'n bus eerst vijfentwintig hotels af en dan uiteindelijk in je eigen hotel komen, we nemen wel 'n taxi.
ik vind kinderen en vliegtuigen, vliegen is makkelijk maar 't is niet, die maatschappijen zijn niet zo kindvriendelijk hoor.
je kon echt heel langzaam aflopend.
en dan heb je 't helemaal niet door want je hebt zo veel te zien.
nou had zij 't nog niet zo door omdat ze nog zo klein was.
die zijn toch wel tot elf uur 's-avonds open of zo dus nou eerst maar 'n beetje melk dat is erg noodzakelijk met kleine kinderen.
vindt 't heel, ja soms heb 'k ook zoiets van, ja in 't begin hadden we echt nog zoiets van oh oh wat hebben we je aangedaan.
afgelopen oktober toen zijn we naar cyprus geweest.
dat 't jaar daarvoor waren we naar bonaire geweest.
wat ik ook wel grappig vind is hoe ze daar dan mee om gaat.
maar ja je hebt 'n kleintje lopen dus je kan nooit echt met z'n zessen onder water gaan.
dus dat zien we dan wel weer.
ze krijgt dan 'n pyjama, doen we dan aan in 't vliegtuig, en zo'n slaapzak want daar slaapt ze altijd in.
van hee he oh ze moet nog effe de puf hebben.
we hebben allebei ons brevet gehaald.
nou hadden we 'n nachtvlucht terug.
maar 't is 'n heel klein toestel dus is heel vol.
toen was dus alleen die oudste 'r nog maar was ze anderhalf.
en dan vind ik 't wel altijd zo'n verrassing als je dan 's- morgens die gordijnen opendoet en dan zie je de zee en blauwe lucht en dan denk je : " hehe we zijn d'r ".
nou ze was nog geen anderhalf, ze was zestien maanden.
maar ja ik zeg altijd van als je al eenmaal onder water bent dan merk je dat ook helemaal niet meer.
boekje d'rbij, drankje, hapje en ja voor ons gewoon de vakantie.
en hij heeft 't in vijf dagen gedaan, net even bij 'n ander bureau.
maar dan eigenlijk niet naar bonaire maar naar aruba want dat is voor kinderen leuker.
waar vooral die oudste heel erg aan moest wennen, ja ze was toen nog niet de oudste want ze was nog maar de enige, is dat die bevolking dus zwart is.
nou voor die oudste moest ik dus betalen dus die kreeg 'n eigen stoel.
dus ja spelen is dan 'n beetje moeilijk.
wat verder, ik kan wel wat vertellen over die twee meiden verder.
en ook 's-middags, als die kinderen naar bed zijn, dan gingen we altijd bij toebeurt op de ligbedden bij 't zwembad.
't is niet op kinderen ingesteld eigenlijk waar wij zaten.
M'n vader die dook altijd gewoon in z'n zwembroek dat is warm genoeg.
ja dus dat is wel lekker.
en ja, in oktober is 't niet zo warm.
en dan de jongste, die vindt alles prachtig.
dat vinden ze dan ook heel normaal, vindt ze helemaal niet gek.
want ze was helemaal van de wereld, vond 't heel erg.
die leg je in de box en dan gaat ze 'n half uur liggen spelen en dan vindt ze 't niet leuk meer en dan zet je 'r in 't stoeltje.
of andere mensen met kleine kinderen dat je om de beurt op elkaars kinderen past.
je kon 't op cyprus ook, maar ja in je eentje en dan met zo'n groep mee dat vind ik ook niet zo gezellig.
ja dat is heel schattig om te zien.
maar d'r zijn mensen die kunnen gewoon in hun zwembroek.
grote kamers, echt zo groot heb ik nog nooit gezien.
nou toen moesten wij ook maar zonodig ons duikbrevet halen.
en d'r zal maar weer iets niet werken of zo.
de jongste was toen drie maanden en de oudste was toen ruim twee.
nou en dan zet zij 'm wel even in elkaar en dat hoort d'r dan gewoon bij.
maar 't appartement had airco dus dat is dan wel weer lekker koel.
maar ja dat doen ze niet op zo'n korte vlucht.
nou ja ze is nu inmiddels zeven maanden.
was echt 't enige kindje op 't hele appartementencomplex.
nee dat is wel weer, ja 't was wel.
nou en dan installeren we dat zo'n beetje en dan lees ik ongeveer vijfentwintig jip en janneke verhaaltjes voor en dan gaat ze toch uiteindelijk slapen.
die oudste die vindt 't ook zo mooi.
was heel vochtige warmte dus je stapt daar uit uit 't vliegtuig en je kreeg daar zo'n knal tegen je kop van de.
maar ik moet zeggen, als ik 't nu weer zou doen vind 'k toch wel weer 'n beetje eng.
ze is heel erg jaloers geweest in 't begin en nog wel bij vlagen.
nou en zo'n driewiel buggy voor de oudste.
't enige wat heel irritant is dat ze continu met die karretjes voorbij komen.
's-morgens naar 't strand.
ja dan is 't ook wel gewoon heel mooi.
wat heb je allemaal bij je zeg :
ja dat is dus wel 'n beetje lastig, maar ja ze kan 'r nog heel makkelijk overheen groeien.
dat is 'n heel lang ding.
ja naar bonaire zijn we geweest met mijn ouders en met m'n broer en schoonzus.
toen waren we bij mijn schoonouders.
't is zulk warm water.
kom je thuis, harstikke koud want de kachel is veertien dagen uit geweest.
ja dat vond ik dan wel weer 'n beetje sneu.
ja verder is 't gewoon, ja ik heb altijd gezegd ik wil nog wel 'n keer terug.
sta je bij de balie mag die wel mee.
toch weer 'n beetje, ja weer zo onder water.
we hadden dan 'n opblaasbadje en d'r was 'n zwembad maar d'r waren ook bijna geen andere kindertjes.
ik kreeg van oh huh dat je niet zo maar even naar boven kan dat moet je echt een beetje gedoceerd doen.
we gaan dus niet 't middagslaapje overslaan en dan later naar bed en dan 's-avonds mee uit eten.
dat is echt zo'n ontzettende goedzak.
en dan ga je nog tot 'n uur of vijf weer door.
we zijn ook wel meteen verpest want bonaire schijnt gewoon echt ook meteen het mooiste onderwater te zijn.
't loopt daar ook heel geleidelijk af dus je ging gewoon heel rustig ga je zo naar 't diepere toe.
hele harde warme wind.
en dat is wel, ja wel apart.
nou ja en bagage ophalen, naar huis toe.
je moet dan altijd 'n beetje met groepjes.
maar ja zij liep daar echt 'n beetje, ja 'r was dan 'n heel klein strandje waar je dan naar toe kon gaan en verder was daar dan niets.
je kon heel lang gewoon lopen.
't was wel warm, zeker dertig graden.
dus om zeven uur kids naar bed en wij lekker op 't terrasje voor 't appartementje.
A de mensen zijn allemaal gek op zo'n klein kindje, zo'n blond kindje.
maar afgelopen weekend hebben we 't wel gemerkt.
ja de oudste die is echt zo verschrikkelijk bijdehand en zo druk en die jongste is echt de goedheid zelve.
maar goed, die oudste die lag dus met haar hoofd op mijn knieen en de benen naar de zijkant.
midden in de nacht.
en ja, dan wat hebben we daar dan gedaan.
echt perfect.
als ze elkaar ook wel 'ns 'n dag niet gezien hebben als die oudste is wezen logeren of zo, dan valt ze d'r om de nek.
't was 'n vrij kleine baai met toezicht, speeltuintje d'rbij en zo hebben wij daar gewoon niks gedaan.
dan moet je dan die kinderen weer wakker maken want ze moeten in die riemen gehezen worden.
toen hadden we ook 'n nachtvlucht terug en dat gaat zo goed.
maar dat kind gaat nooit huilen, die vindt 't echt allemaal wel best.
ja je zag ze daar dus niet.
voor kinderen natuurlijk geweldig.
want dat heb je natuurlijk als je eind oktober terugkomt uit iets met dertig graden.
maar ja, ze zijn erg vriendelijk op cyprus dus meteen van nou daar is de winkel.
Dan liep ze weg en dan kwam ze zo'n personeelslid tegen en dan rende ze heel hard weer terug want dat vond ze echt van wauw wat kom ik nu tegen.
om de beurt want 't is best intensief nog.