Woord van Leven September 2010

“Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.” Matteüs 18,22

Petrus, die prachtige dingen uit de mond van Jezus had gehoord, stelt de Meester de volgende vraag: “Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?” Jezus antwoordt hem: “Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.”

Waarschijnlijk had Petrus onder de invloed van de prediking van Jezus in al zijn goedheid en edelmoedigheid iets heel uitzonderlijks willen doen, namelijk door wel zevenmaal te willen vergeven.

Maar Jezus antwoordt: “...tot zeventig maal zeven”. Daarmee geeft Hij aan dat vergeving voor Hem onbegrensd is. We moeten altijd vergeven.

“Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.” Matteüs 18,22

Deze woorden herinneren aan het bijbelse Lied van Lamech, een afstammeling van Adam: “Kaïn wordt zevenmaal gewroken, Lamech zevenenzeventig maal” (Genesis 4,24). Zo begint zich de haat onder de mensen te verspreiden, die in de wereld aanzwelt tot een volle stroom.

Tegenover deze verspreiding van het kwaad stelt Jezus een onbeperkte vergeving. Een vergeving zonder voorwaarden, die in staat is om de spiraal van het geweld te doorbreken.

Vergeving is de enige oplossing om paal en perk te stellen aan de negatieve gevolgen van het kwaad. En daarmee opent ze voor de wereld een toekomst die niet uitloopt op zelfvernietiging.

“Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.” Matteüs 18,22

Vergeven. Altijd vergeven. Vergeven betekent niet om geen acht te slaan op de dingen die fout gaan en onrecht niet onder ogen willen zien. Het is geen zwakheid, uit angst voor de macht van wie onrecht heeft begaan.

Vergeving wil ook niet zeggen iets als onbelangrijk afdoen wat heel ernstig is, of goedkeuren wat slecht is. Vergeven is geen onverschilligheid. Vergeven is een daad van de wil, van bewust kiezen, en dus van vrijheid.

Het betekent onze broeder en zuster accepteren voor wat ze zijn, ondanks het kwaad dat ze ons hebben aangedaan, zoals God ons, zondaars, accepteert ondanks onze gebreken. Vergeven betekent dat je niet met een belediging antwoordt op een belediging, maar doet wat Paulus zegt: “Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede” (Rom 12,21).

Vergeving betekent dat je aan degene die jou onrecht aandoet de kans geeft de relatie met jou te herstellen. Het geeft jou en de ander de mogelijkheid om opnieuw te beginnen, om het kwaad niet het laatste woord te geven.

“Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.” Matteüs 18,22

Hoe kunnen we dit Woord in leven omzetten? Petrus had Jezus gevraagd hoe vaak hij zijn broeder moest vergeven.

Jezus doelt in zijn antwoord daarom vooral op de relaties tussen christenen, tussen leden van dezelfde gemeenschap.

Dat is dus een duidelijke richtlijn over hoe we ons moeten gedragen tegenover de andere broers en zusters in het geloof, thuis, op ons werk, op school of in de gemeenschap waarvan we deel uitmaken. We weten dat we vaak geneigd zijn een belediging met een weerwoord te beantwoorden.

We weten ook dat verschillen in karakter of momenten van spanning vaak de oorzaak zijn van irritaties tussen mensen die in hetzelfde huis wonen. Het is daarom goed te bedenken dat alleen een steeds vernieuwde houding van vergevingsgezindheid de vrede en de eenheid onder elkaar in stand kan houden.

We zijn altijd geneigd te denken aan wat er allemaal is gebeurd en aan de gebreken van onze broers en zusters. En we zouden willen dat ze anders waren dan ze zijn… Daarom moeten we de gewoonte aannemen hen steeds ‘met nieuwe ogen’ te zien, de anderen als nieuw te zien, ze altijd meteen en helemaal te accepteren, ook al hebben ze geen spijt.

Je zult zeggen: dát is moeilijk! Zeker. Maar dat is nu het mooie van het christendom. Niet voor niets zijn we navolgers van Christus. Op het kruis heeft Hij aan zijn Vader vergeving gevraagd voor degenen die Hem ter dood brachten. En Hij is verrezen.

Dus goede moed. Als we op deze manier gaan leven, zal dat ook in ons een verrijzenis brengen; we zullen een vrede en een vreugde ervaren die we eerder nog niet kenden.

“Woord van Leven”, uitgegeven door de Focolarebeweging. Tekst van Chiara Lubich,”( ), geschreven in September Grafica Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia, Italia) Per informazioni Questo PPS, in diverse lingue, è pubblicato su LolloPlacido D’Ominawww.focolare.orgwww.santuariosancalogero.org “Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.” Matteüs 18,22