Woord van Leven Januari 2013

“Overdenk eens goed wat het wil zeggen: ‘Barmhartigheid wil ik, geen offers’.” Matteüs 9,13

Jezus zit aan tafel met enkele tollenaars en zondaars. De Farizeeën vragen Jezus’ leerlingen: “Waarom eet uw meester met tollenaars en zondaars?” Jezus hoort wat ze zeggen en antwoordt: “Overdenk eens goed wat het wil zeggen:

‘Barmhartigheid wil ik, geen offers’.

“Overdenk eens goed wat het wil zeggen: ‘Barmhartigheid wil ik, geen offers’.” Matteüs 9,13

Jezus haalt hier een zin aan uit het Oude Testament, een uitspraak van de profeet Hosea (vgl. Hos 6,6). Hij stemt dus helemaal in met die woorden. Het is de gedragsregel waar Hij zichzelf ook aan houdt. “Barmhartigheid wil ik, geen offers.” Met andere woorden: de liefde is boven alle andere regels en voorschriften verheven.

Dat is christendom. Jezus is gekomen om te openbaren wat God van ons vraagt: de ander liefhebben. En, zoals Jezus laat zien, ligt deze wil van God al besloten in de Schrift, zoals blijkt uit de woorden van de profeet.

Voor een christen is de liefde het programma van zijn leven, de maatstaf voor al zijn doen en laten.

De liefde moet altijd voorrang hebben op alle andere wetten.

Jezus wil de liefde. En barmhartigheid maakt daar deel van uit. Een christen beoefent de barmhartigheid omdat God barmhartig is.

Hij is de barmhartige, de Vader, die iedereen liefheeft, die de zon laat schijnen en de regen laat neerkomen op de goeden en de slechten.

Ook Jezus sluit niemand uit van zijn liefde. Hij is niet bang om met zondaars om te gaan. Op deze manier laat Hij zien hoe de Vader in de hemel is. En als de Vader zo is en ook Jezus zo is, is het ook aan ons barmhartigheid te betonen.

‘Barmhartigheid wil ik, geen offers’

‘Geen offers’. Als de liefde voor onze medemens ontbreekt, is onze eredienst zinloos. Jezus neemt ons gebed, onze deelname aan de viering of de offers die we brengen, niet aan wanneer ze niet voortkomen uit een hart dat in vrede is met iedereen en dat rijk is aan liefde voor allen.

We hoeven maar te denken aan zijn indringende woorden van de Bergrede: “Wanneer je je offergave naar het altaar brengt en je je daar herinnert dat je broeder of zuster je iets verwijt, laat je gave dan bij het altaar achter; ga je eerst met die ander verzoenen en kom daarna je offer brengen (Mt 5,23-24).

De eredienst die God het meest bevalt, is de liefde voor de naaste. Die liefde moet de basis vormen voor de eredienst aan God. Als je je vader een cadeau wilt geven terwijl je ruzie hebt met je broer (of je broer met jou), wat zou jouw vader dan zeggen? “Maak het eerst met hem goed en kom me dan maar brengen wat je me wilt geven.”

mensen die van het evangelie hebben getuigd en ons zijn voorgegaan. Maar dat is ook wat we zelf kunnen ervaren als we ons geloof echt beleven. Wanneer we onze naasten bijstaan, vooral wie in nood verkeert, groeit onze relatie met God. Onze eenheid met Hem wordt sterker. We kunnen dan ervaren dat er tussen de Heer en ons een band bestaat. En dat geeft aan ons leven de grootste vreugde. Maar er is nog iets meer te zeggen over de liefde. Ze is niet alleen de maatstaf voor een christelijke manier van handelen, maar ze is ook de meest directe weg naar God. De liefde brengt ons in gemeenschap met God. Dat is wat we weten uit de ervaring van mystici en heiligen,

‘Barmhartigheid wil ik, geen offers’ Hoe kunnen we dit nieuwe Woord van leven beleven?

Door nooit onderscheid te maken tussen de mensen met wie we in contact zijn. Door niemand uit te sluiten en aan iedereen te geven wat we kunnen.

Door kleine of grote onenigheden te herstellen. Door de zon niet te laten ondergaan over onze toorn (tegenover wie dan ook), zoals de Schrift zegt (vgl. Ef 4,24).

Wanneer we ons op deze manier opstellen voor de naaste, zal alles wat we doen God aangenaam zijn. En alles wat we in liefde opbouwen zal voor de eeuwigheid blijven bestaan. Of we nu werken of uitrusten, spelen of studeren, met onze kinderen optrekken of met onze man of vrouw een wandeling maken, of we nu bidden of onszelf opofferen, de religieuze plichten vervullen die bij onze roeping behoren, alles, werkelijk alles, wordt dan bouwmateriaal voor het rijk der hemelen.

Het paradijs is een huis dat we hier opbouwen en dat we daar zullen bewonen. En we bouwen het op met de liefde.

“Woord van Leven”, uitgegeven door de Focolarebeweging. Tekst van Chiara Lubich,”( ), Tekst geschreven in Grafica Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia, Italia) Per informazioni Questo PPS, in diverse lingue, è pubblicato su (da dove si può scaricare) “Overdenk eens goed wat het wil zeggen: ‘Barmhartigheid wil ik, geen offers’.” Matteüs 9,13