De ontwikkeling van het Christendom Toen het Romeinse rijk in 500 v. Chr. gesticht werd, werden de goden van de Olympus vereerd. Toen het Christendom werd gepredikt was dit een illegale godsdienst. Het was verboden om Christus te eren, er stond zelfs de doodstraf op! Later werd het de staatsgodsdienst. Maar hoe is dit zo gekomen?
Het begin Zoals het verhaal vertelt, werd er op een bijzondere nacht in Betlehem een kind geboren, dat de geschiedenis zou veranderen. Of het verhaal klopt weten we niet zeker, maar we weten wel dat hij de wereld veranderd heeft! Deze man was Jezus Christus.
Christus Volgens de gelovigen: Het Christendom begint met de persoon Jezus Christus. Volgens gelovigen is hij de kern en draait alles om hem. Zij geloven dat hun god in de menselijk vorm van Jezus Christus naar de aarde kwam. Daar leefde deze als mens zoals hij dat eigenlijk bedoeld had sinds de schepping. Jezus sprak wijze woorden, genas zieken en zorgde voor de armen. Het hoogtepunt van zijn leven was, dat hij nadat hij gestorven was, nog eens opstond uit de dood. Het christendom is hierop gebaseerd.
Christus Volgens niet-gelovigen: Was Jesus Christus zeker een bijzonder mens, die goede dingen wilde doen en de wereld wilde verbeteren. Hij leefde in de Romeinse tijd onder keizer Augustus en keizer Tiberius.
Het Keerpunt In het jaar 330 erkende Keizer Constantijn de Grote het Christendom in zijn rijk. Voor het eerst hadden de Christenen de vrijheid om hun ware geloof te volgen zonder vervolgd of verstoten te worden.
In 390 werd het Christendom zelfs de staatsgodsdienst onder het gezag van Theodosius. Vanaf nu was het omgekeerd en mochten de Romeinen niet meer in hun goden geloven en aan deze offeren. Het Christendom was de enige toegestane godsdienst. Door deze veranderingen veranderde het volk haar houding tegenover het rijk. En hierdoor ook tegenover het leger en de staat.
vervolgingen In 14 n. Chr. Stierf de Romeinse keizer Octavianus, die zichzelf Augustus liet noemen. Tiberius volgde hem op en vervolgde Christus en vele van zijn volgelingen. Deze vervolgingen waren vreselijk. Vooral onder het beleid van keizer Nero (vanaf 65 n. Chr.) hebben de Christen het vaak zwaar te verduren gehad. Om aan de vervolgingen te ontkomen hielden zij geheime vergaderingen, waarbij zij hun geloof predikten
De Christenen werden afschuwelijk gemarteld en vele apostelen (voortbrengers van het Christendom) stierven een marteldood (zij werden dan ook enorm vereerd, hierdoor ontstonden de heiligen). Er was een straf die kruisigen heette; hierbij moest de veroordeelde zijn eigen kruis dragen, en werd deze daar buiten de stadsmuren zelf aan vastgeknoopt/gespijkerd.
Keizer Constantijn I De Grote Flavius Valerius Constantinus (22 mei 272-337) medekeizer van 306-323 vanaf 308 met Licinius vanaf 324 alleenheerser van het Romeinse Rijk. Maar waarom erkenning van het Christendom? Constanijn versloeg Maxentius op de Brug van Milvius bij Rome In hoc signo vincis in dit teken zul je overwinnen Edict van Milaan de overeenkomst tussen Constantijn en Licinius om de vervolging van Christenen te stoppen
In tegenstelling tot zijn voorgangers liet Constantijn de Christenen in zijn rijk niet vervolgen, sterker nog, hij liet zichzelf zelfs bekeren! Wellicht was zijn grootste daad het stichten van de nieuwe hoofdstad: Constantinopel, strategisch gelegen bij een kruispunt aan wegen, te land, maar ook ter zee. Constantinopel Hij maakte het begin van de christelijke fase van het Romeinse Rijk (wat zich later ontwikkelde tot het Byzantijnse Rijk)
Hoe het verder ging met het Christendom In de middeleeuwen was er veel corruptie. Het Christendom werd vaak beïnvloed door politieke zaken en andersom, dit was een donkere tijd.
Bij de reformatie uitte veel mensen hun ongerustheid over de kerk Bij de reformatie uitte veel mensen hun ongerustheid over de kerk. Verschillende tegenstrijdigheden werden aan de kaak gesteld. Toen is ook de splitsing Rooms-katholiek en Protestants ontstaan. ^ Rooms Katholiek < Protestants
De afgelopen tientallen jaren is hier het aantal kerkgangers afgenomen De afgelopen tientallen jaren is hier het aantal kerkgangers afgenomen. Terwijl dat in de derde wereld juist toeneemt.