Er zijn 6 gesloten centra in België : Centrum 127 : 80 plaatsen (in de nabijheid van de luchthaven) Centrum 127bis : + of plaatsen (Steenokkerzeel) Centrum voor Illegalen te Brugge : 112 plaatsen Centrum voor Illegalen te Merksplas : 192 plaatsen Centrum voor Illegalen te Vottem : 120 plaatsen Centrum INAD : 30 plaatsen (in de gebouwen van de luchthaven) TOTAAL : ongeveer 650 plaatsen

Hoe leeft men in een gesloten centrum? Het leven in een gesloten centrum kan vergeleken worden met het leven in een gevangenis : - Het fouilleren van personen is mogelijk, - De « wandelingen » zijn gereglementeerd, - De briefuitwisseling wordt gereglementeerd, - De bezoeken zijn gereglementeerd, - Er heerst een disciplinair regime met mogelijkheid tot sancties, -…

Hoe komt men in een gesloten centrum terecht? 1. Sommige vreemdelingen worden aan de grens vastgehouden 2. Sommige asielzoekers worden aangehouden op de burelen van de Dienst Vreemdelingenzaken (North Gate) en worden opgesloten tijdens de verdere procedure. 3. Vreemdelingen zonder wettig verblijfsrecht of uitgeprocedeerde asielzoekers kunnen aangehouden worden tijdens een politiecontrole of een gerichte actie.

Wie wordt vastgehouden in welk centrum? 1. Centrum 127 : asielzoekers aan de grens (ook niet-begeleide minderjarige asielzoekers) 2. Centrum 127bis : asielzoekers die aangehouden worden op de burelen van de DVZ 3. In alle centra (behalve INAD) : vreemdelingen zonder wettig verblijf en uitgeprocedeerde asielzoekers 4. INAD centrum : vreemdelingen zonder de nodige binnenkomstdocumenten ( paspoort en/of visum) en die geen asiel vragen.

Wie beslist tot vasthouding? De Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) Op de luchthaven worden asielzoekers die geen documenten hebben systematisch opgesloten. Binnenland : asielzoekers kunnen worden opgesloten. DVZ doet dit op basis van de nationaliteit en de beschikbare plaatsen in de gesloten centra Na een politiecontrole zijn drie beslissingen mogelijk : 1/ Onmiddellijke uitwijzing 2/ Overbrenging naar een gesloten centrum 3/ Vrijlating DVZ beslist tot vasthouding op basis van een lijst van beschikbare plaatsen die elk gesloten centrum elke dag doorgeeft.

Hoe lang kan men opgesloten worden? In principe is de maximumduur 5 maanden (8 maanden voor openbare orde) In praktijk echter : bij elke mislukte uitwijzingspoging kan de DVZ een nieuwe beslissing tot vasthouding nemen. Hierdoor kan de duur van opsluiting onbeperkt zijn. Wat is het doel van de opsluiting? Het enige doel is de uitwijzing (of terugdrijving). Dit houdt in principe in dat een niet-verwijderbare vreemdeling niet kan opgesloten worden.

Hoe geraakt men uit een gesloten centrum? 1.Uitwijzing 2.Vrijlating door DVZ met een Bevel om het Grondgebied te verlaten 3.Invrijheidsstelling door de rechtbank Hoe wordt de rechtbank gevat? De opgesloten vreemdeling dient dit zelf, via zijn advocaat, te doen

Worden er kinderen opgesloten? JA Het betreft ofwel kinderen met hun ouders of alleenstaande kinderen. In 2002 werden er bijna 600 kinderen vastgehouden in de gesloten centra. De niet-begeleide minderjarigen die met het vliegtuig naar België komen worden opgesloten terwijl de niet-begeleide minderjarige die met een ander transportmiddel België binnenkomen niet worden opgesloten.

Het FAM stelt vast dat: De gesloten centra inefficiënt zijn; - Ze kunnen op geen enkele manier een volwaardig migratiebeleid vervangen. Ze kosten meer dan 25 miljoen euro per jaar en veel personen die vastgehouden worden, kunnen niet uitgewezen worden. De DVZ ziet zich dus gedwongen om een BGV af te geven. De gesloten centra discriminerend zijn; - De asielzoekers die vastgehouden worden of in vrijheid zijn, hebben niet dezelfde rechten. Het is vaak de wijze waarop men in België aankomt die bepalend is voor het feit of men vastgehouden wordt of niet. Asielzoekers die België binnenkomen per vliegtuig worden systematisch vastgehouden.

De gesloten cenra in strijd zijn met principes van internationale Verdragen; -De opsluiting van minderjarigen betekent een flagrante inbreuk op het Kinderrechtenverdrag. Hun opsluiting is niet een laatste toevlucht, zij die op de luchthaven toekomen, worden automatisch opgesloten. Hun opsluiting is niet steeds van korte duur. In 2002 werden bepaalde kinderen 4 maanden vastgehouden. Het opsluiten van kinderen is een psychologische mishandeling. -De opsluiting van asielzoekers laat blijken van een negatief vooroordeel ten aanzien van de uitkomst van hun asielverzoek. Door hen op te sluiten, begint België met het voorbereiden van hun uitwijzing, alvorens hun vrees voor vervolging te onderzoeken. Gedurende deze tijd kunnen ze niet worden uitgewezen en hebben ze derhalve niet hun plaats in een gesloten centrum.

De beslissingen tot detentie zijn arbitrair; -Want deze hangen af van arbitraire criteria zoals het aantal beschikbare plaatsen in gesloten centra en de nationaliteit van de persoon. De beroepsprocedures tegen de opsluiting zijn niet bevredigend; - Het is aan de opgeslotene om een beroep in te dienen bij de rechtbank.Er zijn dus geen garanties dat een rechter het optreden van de Dienst Vreemdelingenzaken controleert. De opgeslotene beschikt niet over efficiënte middelen om klacht in te dienen tegen de omstandigheden van zijn vasthouding; - Een Koninklijk Besluit van augustus 2002 voorziet het in werking treden van een Commissie die individuele klachten behandelt. Deze is vandaag nog steeds niet effectief. Zelfs bij het in werking treden zal deze Commissie niet de mogelijkheid hebben om een schorsing te bevelen van de uitwijzing van een persoon die een klacht heeft ingediend.

Het FAM vraagt dus : Op zo kort mogelijk termijn de afschaffing van de gesloten centra en deze te vervangen door alternatieven voor opsluiting. In afwachting, 5 onmiddelijk te nemen maatregelen; - De opsluiting van kinderen verbieden, - De opsluiting van asielzoekers verbieden, - Een efficiëntere rechterlijke controle op de beslissing tot vasthouding - Het effectief in werking treden van de Commissie die individuele klachten behandelt en de mogelijkheid voor deze Commissie om de schorsing te bevelen van de uitwijzing van de persoon die een klacht heeft ingediend, - Garanties voor een onafhankelijke medische verzorging en efficiënte communicatie tussen de opgeslotene en de sociale diensten buiten het centrum.