Wat Nu vzw H. De keersmaekerlaan 53, B-1780 Wemmel Tel + Fax: 02.460.39.24 E-mail:watnu@hechtingsstoornis.org http://www.hechtingsstoornis.org

Beknopte beschrijving van bodemloosheid, hechtingsstoornis. Onderstaande opsomming van kenmerken is bedoeld als leidraad voor ouders en hulpverleners. Meerdere van onderstaande gedragskenmerken komen veel voor bij bodemloze, hechtingsgestoorde kinderen. Elk kind is anders, elke gezinssituatie verschillend, maar Telkens betreft het een ernstig te nemen handicap. Sommige van deze elementen werden overgenomen uit het boek "Bodemloos Bestaan" van Geertje van Egmond, andere vloeien voort uit gemeenschappelijke ervaringen van ouders. © Wat Nu? vzw

1. Er is geen echte bodem in het bestaan. Het is net een bodemloze put! Je stopt er oneindig veel liefde, aandacht en zorg in, maar er komt zelden iets terug. Het kind heeft in de allereerste levensfase nooit het fundament in zijn bestaan kunnen leggen van de liefhebbende volwassene aan wie het al dan niet was toevertrouwd. © Wat Nu? vzw

2. Het syndroom komt veelal voor bij adoptiekinderen die op (soms) oudere leeftijd werden geadopteerd, waarvan de voorgeschiedenis onvoldoende gekend is. Het komt evenzeer voor bij biologisch eigen kinderen, pleegkinderen en stiefkinderen die om één of andere reden het basisvertrouwen met ouder(s) hebben (moeten) gemist (missen). © Wat Nu? vzw

3. Er is weinig of geen ‘ik’; daarnaast geen vertrouwen in volwassenen, met als gevolg een diepgewortelde angst om (h)echte relaties aan te gaan. Er is een sterke neiging tot het leggen van oppervlakkige wisselende contacten. Hierdoor is de problematiek voor anderen slecht invoelbaar. Die anderen, inclusief hulpverleners, zien niets of weinig. © Wat Nu? vzw

4. De intieme emotionele banden in het gezin worden als bedreigend ervaren. Oppervlakkige aandacht van talloze onbekenden wordt meer op prijs gesteld dan de persoonlijk gerichte aandacht van enkele vertrouwde personen. Het verschil tussen vriend en vreemde wordt niet echt gevoeld. Er is tussen de verzorgende ouder(s) en het kind een permanente machtstrijd gaande die niet waarneembaar is door derden. Emoties kunnen daarbij aan- en uitgeschakeld worden, Als bij bevel. © Wat Nu? vzw

5. Het vroegste ervaren van 'pijn' of 'niet gewenst' zijn is onvoorstelbaar vernietigend. Dit ontbereken van basis- vertrouwen in de allereerste levensfase uit zich vaak in vernietigingsgrang die zich richt tegen zichzelf of de naaste verwanten (ouders). Andere uitingen van die agressie kunnen zijn: wreedheid jegens dieren, vernielen, liegen, slapeloosheid, provocerend seksueel gedrag en weglopen. Meestal ziet men een onverzadigbare honger naar aandacht. Negatieve aandacht levert daarbij dikwijls meer resultaat op dan positieve. © Wat Nu? vzw

6. ,Het kind heeft nauwelijks remmen of drempels. Het heeft weinig of geen schuldgevoel. De gewetensontwikkeling is niet tot stand gekomen. © Wat Nu? vzw

7. Het kind vertoont overlevingsgedrag en schijnaanpassing. Het is geniaal in het observeren, taxeren en manipuleren van de mensen om zich heen. Er is een sterke tendens de ouders en andere gezinsleden tegen elkaar uit te spelen Evenzo met kennissen, vrienden, familie, leerkrachten… © Wat Nu? vzw

8. Er is nooit echt bevrediging. Het kind voelt zich steeds te kort gedaan. © Wat Nu? vzw

9. Het kind heeft relatief weinig gevoel voor ruimte en tijd. Er ontstaan vaak leerproblemen ondanks een meestal normale begaafdheid. © Wat Nu? vzw

10. Bij adoptiekinderen kenmerkt de beginfase zich meestal door onbegrijpelijk goed aangepast gedrag, zonder heimwee, zowel thuis als op school. Naarmate de tijd verstrijkt is het gedrag naar de verzorgende ouder(s) steeds afwijzender. Naar anderen toe blijft het begingedrag echter gehandhaafd, soms ook tegenover de ouder die niet onmiddellijk de dagelijkse zorg over het kind heeft. © Wat Nu? vzw

11. Deze kinderen, als ze wat ouder zijn, beschouwen hun eigen gedrag niet als een gevolg van beslissingen of keuzes die ze zelf gemaakt hebben maar als gebeurtenissen die hen gewoon, toevallig, overkomen. Deze overtuiging, gecombineerd met hun zelfbeeld als slachtoffer laat hen zichzelf ervaren als slachtoffer van hun eigen gedrag. Dit steunt hun houding van "niet verantwoordelijkheid". © Wat Nu? vzw

Het is niet ondenkbaar dat een kind met de kalenderleeftijd van 5 jaar, de motorische vaardigheid van een 3-jarige vertoont, naast de emotionele ontwikkeling van een peuter, de cognitieve van een 2-jarige en een sociale zelfredzaamheid die men pas op 8-9 jaar verwacht. Ouders, hulpverleners en leerkrachten krijgen dan de moeilijke opgave om uit te zoeken op welke leeftijd zij het kind moeten aanspreken en wat het op welk terrein op elk moment aankan. © Wat Nu? vzw

Wat Nu vzw H. De keersmaekerlaan 53, B-1780 Wemmel Tel + Fax: 02.460.39.24 E-mail:watnu@hechtingsstoornis.org URL:http://www.hechtingsstoornis.org

Klik hier over terug te gaan.