“De baard van Sinterklaas” Verhaal: Jan Simoen Illustraties: Alexandra Pillaert

-Sinterklaas, mag ik u iets vragen? -Natuurlijk, Piet. -’t Is misschien een rare vraag… -Dat ben ik van je gewend,Piet. Vraag maar. -Eh…Sinterklaas….die baard…Hebt u die altijd al gehad?

De Sint trekt zijn wenkbrauwen hoog op. -Dat is inderdaad een rare vraag, Piet! -Dat bent u toch van mij gewend, Sinterklaas! -Dat is waar, Piet! Je hebt me al veel rare vragen gesteld! Piet begint te lachen en Sinterklaas ook. -Je hebt me ook gevraagd hoe ik door de schoorsteen kom. -En ik heb u al gevraagd of u uw mijter afzet in bad. -Je hebt me zelfs al eens gevraagd of ik wel eens verliefd ben geweest!

Sinterklaas wordt een beetje dromerig. -Ja, zegt hij peinzend Sinterklaas wordt een beetje dromerig. -Ja, zegt hij peinzend. Dat is waar, dat heb je me allemaal gevraagd. -En? vraagt Piet zachtjes. -Wat, en? -Wel, uw baard? -Wat, mijn baard? -Hebt u die altijd al gehad? Ook toen u nog klein was?

Ineens klinkt de stem van Sinterklaas boos. -Natuurlijk! zegt hij kortaf. Natuurlijk heb ik die baard altijd gehad! Komaan, zeg! Een Sint zonder baard, dat kan toch niet! Maar Zwarte Piet geeft niet op. -Ook toen u klein was? -Ook toen ik klein was! -Want een kleine jongen met een baard, eh…dat zie je toch niet zo vaak? -Sinterklaas heeft altijd een baard gehad, en daarmee uit! roept Sinterklaas. Boos loopt hij de kamer uit.

Piet blijft een beetje beteuterd achter. En ook een beetje boos. -Ja, zeg! moppert hij. Het was toch maar een vraag! Maar dan denkt hij aan iets. Ergens in een kast staat er een schoendoos. In die doos bewaart de Sint al zijn foto’s. En misschien zit daar wel een foto bij van de Sint als kleine jongen. Een kleine jongen met…of zonder baard?

Natuurlijk is de kast op slot. Maar Piet weet waar de sleutel ligt. De Sint verstopt hem altijd bovenop de kast. Met bevende vingers doet Piet de kast open… Daar is de doos! De schoendoos met de foto’s!

Goh, zoveel foto’s! Van de Sint op het dak De Sint op het paard. De Sint op de boot. De Sint in zijn speelgoedfabriek. En natuurlijk heel veel foto’s van de Sint met de kinderen… En, kijk, daar is een foto van de Sint als kleine jongen! Met een kleine staf en een kleine mijter en…

-Piet! Wat doe je daar? Piet schrikt zo hard dat hij de doos laat vallen. De foto’s vliegen in het rond. -O, Sinterklaas! Niets, niets! Ik was helemaal niets aan het doen! Ik had alleen…eh, ik wilde alleen…eh… -Stiekem in mijn foto’s kijken, ja! -Eh… ja, sorry, Sinterklaas…

Dan bukt Sinterklaas zich en pakt een foto. Hij glimlacht. -Deze was je aan het zoeken, hè? En hij toont de foto aan Piet. Piet knikt verlegen. Sinterklaas zucht. -Je had gelijk, zegt hij. Ik heb niet altijd een baard gehad. Toen ik klein was, had ik een kleine mijter en een kleine staf. Maar geen baard. -En wanneer is die baard er gekomen? -O, toen ik groot werd natuurlijk. Ongeveer 4280 jaar geleden. -O. -En u hebt die nooit afgeschoren? -Natuurlijk niet. Wat is Sinterklaas nu zonder baard? Daarom wilde ik ook niet dat je die foto zag, snap je? -Juist, ja…knikt Piet nadenkend. -Maar waarom wil je dat eigenlijk allemaal weten, Piet? Piet kijkt ineens heel droevig. -Hoe komt het dat ik geen baard heb? vraagt hij. Sinterklaas ziet plots een traan blinken in het oog van Piet. -Piet? Wat is er? Je bedoelt toch niet…?Wil jij ook….? -O ja, Sinterklaas! Ik zou zo graag ook een baard hebben! Zóóó graag!

-Wel, Piet, dan gaan we daar voor zorgen -Wel, Piet, dan gaan we daar voor zorgen! Vannacht, als we op stap gaan, heb jij een baard!

Einde