Doen wat nodig is! Onze zoektocht naar eigentijds verantwoorden Mohamed Acharki, Maartje de Kruijf Dordrecht, 24 januari 2018

Leefwereld en systeemwereld Onze nachtmerrie van de twee ijsschotsen

Enkele confronterende casussen 1. Wachtlijsten in de crisisopvang 2. De bladderende deur 3. Vervoer…..daar zijn wij niet van!

Desondanks… halen we keurig de financiële ratio’s van de extern toezichthouder leven we de Governancecode na hebben we nette tevredenheidscijfers, die voldoen aan onze normen blijven we binnen de begrotingsnormen beoordelen onze belanghebbenden ons best oké op de wettelijke prestatievelden krijgen we elk jaar weer zonder al teveel gedoe een goedkeurende verklaring van de accountant …….

Maar…. Doen we het dan ook echt goed? Doen we wat nodig is? Voegen we maximale waarde toe aan de samenleving? Dat zijn vragen die we ons meer en meer stelden. Start van een beweging Zitten we nog middenin

Want we constateerden … Dat we de kunst van het verschil maken onvoldoende beheersen: gelijkheid & gelijkwaardigheid zijn 2 dingen Dat wij, instituties, niet (meer) de taal van onze doelgroep spreken. Dat we nog weinig denken in duurzame oplossingen en in termen van maatschappelijke kosten en baten Dat vraagstukken (door bv extramuraliseringsbeweging) steeds vaker groter zijn dan datgene wat één organisatie kan oplossen Dat we, als we niet oppassen, het échte contact verliezen met onze huurders. Dat we als gevolg van de toenemende verantwoordingsdruk het risico lopen nog meer naar binnen te keren.

Ons vertrekpunt: sturen op waarde Eerst terug naar ‘waar wij van zijn’, naar het ‘waarom’ van ons doen en laten: samen mét de organisatie! Concreet: Wat is onze opgave als corporatie? Wat verlangt de omgeving? Waarom werk ik bij een corporatie? Wat drijft mij? Hoe kunnen we deze 2 dingen met elkaar verbinden? Wat is dan onze ‘bedoeling’? Waar zijn wij van? Mensen in plaats van vastgoed

Hoe hebben we het aangepakt? Een tussentijds gereconstrueerde aanpak... Geen (verander-)plan of blauwdruk vooraf. Gewoon doen! Ervaringen en verhalen onderweg actief delen. Doorgaan op waar energie zit. Tussentijds evalueren, leren en vastklikken. Wel gezamenlijke waarden / basiscondities: Uitgaan van positief mensbeeld en van talent Uitgaan van wat wél in plaats van wat níet kan Werken vanuit veiligheid en vertrouwen Ruimte om te doen wat nodig is De leefwereld als vertrekpunt. Systemen dienen de leefwereld

Onze sturingsprincipes ‘Vastgeklikt’ in onze sturingsfilosofie (eind 2015) Wij werken van buiten naar binnen Wij zijn binnen in control Wij bepalen de inzet van ons maatschappelijk budget in verbinding met onze omgeving. Wij vinden elke huurder/situatie uniek. Wij werken efficiënt en redeneren daarbij vanuit waarde. Wij werken van onder naar boven. Wij kiezen voor dienend leiderschap (van sturen naar steunen) Wij zorgen voor evenwicht tussen leren, verantwoorden en concluderen. Wij werken dagelijks samen in netwerken.

Over onze beweging: ruimte creëren Authentieke verhalen Extern toezicht Intern toezicht Organisatie Stad: huurders en partners Authentieke verhalen uit de ‘modderige’ leefwereld, die betrokkenen ‘overtuigen’ om (ook) ruimte te maken en te nemen. Ruimte om te doen wat nodig is. Startend bij de eigen organisatie.

Waar lopen we onderweg tegenaan? In de eigen organisatie: Angst voor precedenten Verschuilen achter regels en systemen: hardnekkig Positie-denken versus dienen van mensen Zelforganisatie versus zelfsturing Innovatie en zelforganisatie Functies versus rollen Interne verkokering ….

Waar lopen we onderweg tegenaan? In de stad: De verzorgingsstaat is een gepasseerd station, maar niet het verzorgingsstaat-denken (vermeende rechten) Verkokering in het netwerk (Vermeende?) verschillende belangen tussen organisaties Posities en drijfveren van individuele bestuurders Korte termijn politiek Eigen beweging wordt geremd als anderen niet / onvoldoende meebewegen …

Waar lopen we onderweg tegenaan? Extern toezicht: Doorgeslagen en verstikkende regel- en verantwoordingsdruk Administratieve lasten verdrievoudigd! Wet- en regelgeving en het strikte toezicht daarop staat soms op gespannen voet met wat nodig is ……

Op weg naar één beweging Streven naar congruentie tussen organisatie, stad en toezicht, zodat er één sterke beweging ontstaat, gevoed vanuit de leefwereld: Accentverschuiving van organisatieperspectief naar netwerkperspectief, bijvoorbeeld via Bossche Bond Nieuwe vormen van verantwoording en toezicht Verantwoorden zoals het bedoeld is Systeemwereld én leefwereld (bv. visitatie-experiment) Lokale (horizontale) verantwoording: samen leren Meer aandacht voor keten- en netwerkpresteren Minder stapeling en stapels (papier) in het extern toezicht. Daar waar het kan, ruimte maken om te doen wat nodig is (toezicht op maat).

Zo slaan we een brug tussen leefwereld en systeemwereld …… en behoort onze nachtmerrie hopelijk tot het verleden.

Gesprek Hoe heeft u naar dit verhaal geluisterd? Waar zitten volgens u aanknopingspunten voor een politieke organisatie zoals de gemeenteraad? Waar zitten volgens u onvermijdelijke verschillen die om andere keuzes vragen?