Je neemt nooit afscheid van wat echt telt. Respect the deceased in the present and future as much as you did in the past. Celtic Woman : Goodnight my Angel

TEUNIS JOHANNES EN ERICA HERMINA CATHARINA SCHIMMEL 42 DE HEER IS MIJN HERDER HIER RUST TEUNIS JOHANNES VAN VLAANDEREN 22-1-1911 19-6-1991 EN ERICA HERMINA CATHARINA SCHIMMEL 6-2-1915 28-2-2003

TEUNIS JOHANNES VAN VLAANDEREN Op zaterdag, 9 november 2013, ontmoette ik de zoon van Teunis Johannes van Vlaanderen en zijn vrouw. De ontmoeting en eerste kennismaking vonden plaats eerst op de begraafplaats, waar zoon Theo van Vlaanderen uitgebreid vertelde over de families van Vlaanderen en Schimmel. Daarna zijn ze bij me thuis op bezoek geweest en kreeg ik een aantal foto’s te zien, die Theo had mee gebracht. Prachtig en zeer verhelderend. ERICA HERMINA CATHARINA SCHIMMEL Teunis werkte bij defensie en was onderhoudsmonteur. TEUNIS JOHANNES VAN VLAANDEREN

Opa (van Theo v.Vlaanderen) Hendrik Schimmel, echtgenoot van Trijntje pellen, die ook op de NH begraafplaats werd begraven. En 10 jaar éérder werd geboren dan zijn grafmonument aan geeft. En dus overleed op 69-jarige leeftijd. Oma (van Theo v.Vlaanderen) Trijntje Schimmel-Pellen , 3e van L., die ook op de NH begraafplaats werd begraven. Dochter Erica Hermina Catharina Schimmel rechts.

Erica Hermina Catharina Schimmel, dochter van Trijntje. Teunis Johannes van Vlaanderen Oma Trijntje Schimmel-Pellen

ERICA HERMINA CATHARINA SCHIMMEL TEUNIS JOHANNES VAN VLAANDEREN Trouwen te Dreumel op 23 november 1940

Vóór de Nederlands Hervormde kerk ERICA HERMINA CATHARINA SCHIMMEL & TEUNIS JOHANNES VAN VLAANDEREN Vóór de Nederlands Hervormde kerk in Dreumel

Ik was en ben heel erg blij met deze prachtige toevoegingen aan mijn Time To Say Goodbye presentatie. Hele mooie foto’s die voor altijd bewaard moeten blijven voor talloze nageslachten. Toch werden de overige foto’s enigszins overschaduwd door een speciale overzichtsfoto, waarop de grafmonumenten te zien zijn zoals ze wàren ... En nu, en al vanaf tenminste 2008, toen ik daar ‘voor het eerst’ kwam, niet meer zo zijn. Deze foto had Theo van Vlaanderen ook bij zich. Ik ben, in 2013, dus 29 jaar later, naar de begraafplaats geweest en heb een zo identiek mogelijke foto geprobeerd te maken. Let op !! Aangezien bekend is in welk jaar begonnen werd met de bouw van het huis links-boven op deze foto, weten we dat deze foto in 1984 werd genomen.

Aan de hand van deze informatie van Tremele kon worden op gemaakt dat met de bouw van dit huis in 1984 werd begonnen en dat de overzichtsfoto van Theo van Vlaanderen dus ook in dat jaar werd gemaakt.

Uiteraard dat het huis nog gebouwd moest worden Uiteraard dat het huis nog gebouwd moest worden. En daarmee aan die zijde de begraafplaats zou begrenzen. Maar ook de achterzijde van het oorspronkelijke grafmonument van Leendert Tap zien we op deze foto. In 1932 vermoord door drie moordenaars. Toen zijn vouw overleed (1996) werd deze steen vervangen voor de huidige. Al eerder te zien in deze presentatie. Rond het graf van Willem Marinus den Haak staat nu een struikjes-heg. Deze kopsteen met namen werd verdraaid. S S S Theo van Vlaanderen vertelde dat de kettingen en het beton rond de grafmonumenten van de Schimmel-familie op den duur zo te lijden hadden, dat besloten werd deze te verwijderen en de natuur en het gras hun gangen te laten gaan. Dit zijn de drie Schimmel graven. Er vielen nog een paar andere opmerkelijke zaken erg op.

De verdraaide kopsteen met de namen. Het huis is –al lang- klaar en begrenst aan die zijde de begraafplaats. Naast Leendert Tap en zijn vrouw werden Teunis Johannes van Vlaanderen en Erica Hermina Catharina Schimmel begraven. Nogmaals de achterzijde van het grafmonument van Leendert Tap. Maar dit is nu de huidige grafsteen. De verdraaide kopsteen met de namen. Het heggetje bij Willem Marius den Haak. En de drie graven van de familie Schimmel (-Pellen) waar de natuur en het gras de overhand mochten krijgen. Wat een aangename en prettige ontmoeting met 2 nabestaanden die graag een bijdrage wilden leveren aan mijn wens om telkens en zoveel mogelijk uit de duisternis het daglicht in te slepen. Omdat ik het allemaal zeer de moeite waard vind, maar ook en juist voor die nabestaanden over 20, 30, (1)80? Jaar. Het is zo mooi om, terwijl we heden leven, het verleden niet te lang te vergeten. Zouden ze toen niet gedaan hebben, wat ze toen gedaan hebben, dan waren we er vandaag niet.