Er zijn twee leiders in de Grote Strijd. Een van hen moeten wij volgen. Als wij Jezus volgen, worden wij “strijdmakkers”. Wij vechten samen aan de winnende zijde van de strijd. Als ik Jezus wil volgen, moet ik:

“En nadat zij de schepen aan land gebracht hadden, lieten zij alles achter en volgden Hem.” (Lukas 5:11) Na een nacht van nutteloos vissen, zagen zij de wonderbaarlijke manier van vissen. Petrus voelde zich overvallen door de heiligheid van Jezus, tegenover zijn zondigheid (Lukas 5:8). Hij liet zijn met vis gevulde netten achter en volgde Hem. Indien wij soldaten van het Kruis willen zijn, moeten wij onze eigen zondigheid toegeven, en alles achterwege laten wat ons verhindert om Jezus te dienen. Het werk van Jezus in Kapernaüm is beschreven in Lukas 4: Petrus, Andreas, Jakobus en Johannes woonden daar. Die discipelen hebben Jezus’ voortreffelijke leringen gehoord. (v ). Zij hebben Hem demonen zien uitdrijven (v , 41), Petrus’ schoonmoeder zien genezen (v ) en nog veel meer mensen (v. 40).

“En Hij stelde er twaalf aan om bij Hem te zijn, en om hen uit te zenden om te prediken.” (Markus 3:14) Na een nacht van bidden, bracht Jezus zijn discipelen samen (dat zijn degenen die Zijn leer hadden gehoord en Zijn wonderen hadden gezien) en koos 12 “apostelen” (‘apostel’ betekent “gezonden”). Hij nam hen ter zijde voordat hij ze uitzond om te prediken. Hij leerde ze hoe ze hun missie konden volbrengen. Heden ten dage hebben wij niet Jezus’ fysieke aanwezigheid. Hoe kunnen nu met Hem zijn?

“De mensen verwonderden zich en zeiden: Wat voor Iemand is Dit, dat zelfs de winden en de zee Hem gehoorzaam zijn?” (Mattheüs 8:27)

““En Hij ging zitten, riep de twaalf en zei tegen hen: ‘Als iemand de eerste wil zijn, moet hij de laatste van allen zijn en een dienaar van allen.’” (Markus 9:35) De zonen van Zebedeüs (Jakobus en Johannes) waagden het om officieel naar de functie te solliciteren (Markus 10:35-37). Dat was een belediging voor andere apostelen (Markus 10:41). De apostelen zorgden voor hun toekomst en het altijd vooruit willen komen. Jezus bekommerde zich om het dienen van mensen en het geven van Zijn leven voor hen. De Apostelen maakten zich zorgen om een belangrijke zaak gedurende Jezus’ bediening; wie van hen zou de voornaamste onder hen zijn? Zij moesten een belangrijke les leren; ware grootheid komt van geven. Als je belangrijk wilt zijn, dien dan anderen.

“En zij zeiden tegen elkaar: Was ons hart niet brandend in ons, toen Hij onderweg tot ons sprak en voor ons de Schriften opende?’” (Lukas 24:32) Kleopas en zijn vriend waren duidelijk aangaande belangrijke zaken op de weg naar Emmaüs (Lukas 24:19-24): 1.Jezus, was een profeet en Hij werd gekruisigd. 2.Zij hoopten dat Hij de Messias was. 3.Na drie dagen, vonden de vrouwen Zijn lichaam niet in het graf. 4.De vrouwen vertelden dat zij engelen hadden gezien die hen hadden verteld dat Hij leefde. 5.Sommige discipelen bevestigden dat, maar zij hadden Jezus niet gezien. Jezus toonde hen de Schriften zodat zij konden begrijpen wat zich net had afgespeeld. Toen zij begrepen wat de Bijbel over Jezus vertelde, werd de waarheid krachtig in hun brandende harten. Mijn geloof is het resultaat van een persoonlijke studie van de Schriften, zoals op de weg naar Emmaüs.

“ Christenen moeten zich voorbereiden op het feit, dat spoedig een overweldigende gebeurtenis over de wereld zal losbarsten, en ze moeten zich voorbereiden door ijverig het Woord van God te bestuderen, en te trachten hun leven in overeenstem- ming te brengen met zijn voorschriften. De geweldige beslissingen voor de eeuwigheid eisen van ons meer dan een denkbeeldige godsdienst die bestaat uit woorden en vormendienst, terwijl de waarheid erbuiten wordt gehouden. God doet een oproep voor een opleving en een hervorming. Alleen de woorden van de Bijbel zouden van de kansel gehoord mogen worden.” E.G. White (Profeten en Koningen, hoofdstuk 51 – “Een geestelijke opleving”, blz. 383 / 384)