Noctem sideribus inlustrem et placido mari quietam, quasi convincendum ad scelus, dii praebuere. De goden gaven een nacht verlicht door sterren en rustig met een kalme zee, als het ware om de misdaad te bewijzen. ad scelus convincendum: gerundivum in de accusativus  om te placido mare quietam: met welke verwachting (zie het moordplan in tekst c) vormt dit een tegenstelling? Citeer het Latijn. quod venti et fluctus deliquerint 19-20

Nec multum erat progressa navis, /duobus e numero familiarium Agrippinam comitantibus/, ex quis Crepereius Gallus haud procul gubernaculis adstabat, Acerronia super pedes cubitantis reclinis paenitentiam filii et reciperatam matris gratiam per gaudium memorabat, En het schip was niet ver gevorderd, terwijl twee van haar aantal vertrouwelingen Agrippina begeleidden, van wie Crepereius Gallus niet ver van het roer erbij stond en Acerronia achterovergeleund over de voeten van de liggende (Agrippina) verheugd sprak over het berouw van haar zoon en de herwonnen invloed van zijn moeder, filii, matris: geef de naamval en de functie genitivus subjectivus

cum /dato signo/ ruere tectum loci multo plumbo grave, pressusque Crepereius et statim exanimatus est. toen op een gegeven teken het dak van de cabine, zwaar door het vele lood, instortte en Crepereius werd bedolven en onmiddellijk gestorven is. Welk onderdeel van het plan treedt nu in werking? Citeer weer uit tekst c. cuius pars t/m soluta (16-17)

Agrippina et Acerronia /eminentibus lecti parietibus ac forte validioribus/, quam ut oneri cederent, protectae sunt. Agrippina en Acerronia zijn beschermd door de zijkanten van het bed die uitstaken en toevallig te sterk waren om onder de last te bezwijken.

Nec dissolutio navigii sequebatur, /turbatis omnibus / et quod plerique ignari etiam conscios impediebant. En er volgde geen in tweeën breken van het schip, omdat allen in verwarring waren en omdat vele oningewijden ook de medeplichtigen hinderden.

Visum [est] dehinc remigibus unum in latus inclinare atque ita navem submergere: sed neque ipsis promptus in rem subitam consensus, et alii contra nitentes dedere facultatem lenioris in mare iactus. De roeiers besloten vervolgens naar één kant over te hellen en zo het schip te doen kapseizen: maar enerzijds was er voor henzelf geen directe overeenstemming voor een plotselinge zaak, anderzijds gaven anderen die een tegenwicht vormden de mogelijkheid tot een geleidelijker val in zee. dissolutio navigii: hoe wil men dit bereiken? de roeiers willen aan 1 kant van het schip gaan staan Waardoor mislukt dit? Geen vlugge actie en anderen vormen een tegenwicht. alii: wie zijn dit? Citeer uit het voorafgaande een passend woord. ignari

Verum Acerronia, imprudentia dum se Agrippinam esse utque subveniretur matri principis clamitat, contis et remis et, quae fors obtulerat, navalibus telis conficitur: Maar Acerronia, terwijl ze uit onverstand telkens roept dat ze Agrippina was en dat men de moeder van de keizer te hulp moest komen, wordt met vaarbomen en roeiriemen en scheepsgerei die het lot had aangeboden, gedood: Waaruit bestond de imprudentia van Acerronia? Dat ze zich uitgaf voor Agrippina: daardoor werd ze doodgeslagen.

Agrippina silens eoque minus adgnita – unum tamen vulnus umero excepit – nando, deinde occursu lenunculorum Lucrinum in lacum vecta, villae suae infertur. Agrippina, zwijgend en des te minder herkend – toch heeft ze één wond aan haar schouder opgelopen – na door te zwemmen en daarna door het tegemoet komen van vissersbootjes het Lucrinusmeer bereikt te hebben, wordt naar haar villa gebracht. silens: wat kun je hieruit opmaken? Agrippina had door dat zij het doelwit van een aanslag was.