Moeders schort
Ons moeder droeg een schort, een bonte voor de week, Een zwarte voor als ‘t zondag was die zo wat deftig leek. De weekse was maar van katoen, ze droeg hem alle dagen dat was zo haren doen.
Ik zie ons moeder met haar schort Met het brood er tegenaan, Ze tikte een kruisje heel devoot, Eer zou ze niet aan het snijden gaan.
Ons moeder hare schort, Daar kroop ik graag onder, vooral als ik verlegen was, of bang van bliksem en donder.
Met ons moeder hare schort Onderaan met de rechtse tip, poetste zij onze oren, veegde stroop weg van onze lip. Hij was altijd bij de hand, wij veegden er onze neus mee, wij waren vaste klant.
Op ons moeder hare schort Daarop werden schoenen gepoetst en koffie fijngemalen, Wat ik u nog niet heb verteld, daar werden piepers in geschild en bonen in gepeld. en werd gebruikt om de eieren vanuit het kippenkok te halen.
Met ons moeder hare schort Werden traantjes weggenomen, miserie werd haar niet gespaard. Geluk werd haar vaak ontnomen!
Maar onder die schort Leefde een gelaten ziel, die alles aan hierboven liet. Ook als er te treuren viel!
ONS WERKLOON WERD NEERGETELD, IEDERE WEEK. UIT MOEDERS SCHORT KWAM ZAKGELD EN EEN PREEK!
Onder ons moeder haren schort Zaten niet de duurste kleren. Maar er klopte een hart van goud waar wij van konden leren.
Moeder had ook nog een zuivere schort ergens aan een nagel hangen, voor als ze soms mijnheer pastoor eens onverwachts moest ontvangen.
Op ons moeder haren schort Werd ons het bidden nog geleerd, nu dragen ze geen schort meer en is het bidden precies verkeerd.
Was het als kind fijn vertoeven Maar nu geloof ik toch dat ik dat Onder moeders schort Was het als kind fijn vertoeven Maar nu geloof ik toch dat ik dat niet meer zou hoeven !
Einde