De Stille Week

In de Goede Week viert de Kerk het heilsmysterie: het werk van de menselijke verlossing en de verheerlijking van God door Christus volbracht door middel van het Paasmysterie. Door te sterven heeft hij de dood overwonnen en is verrezen om ons leven te geven. Oorsprong DE LITURGIE Kerngedachte PAASTRIDUUM LijdenDoodVerrijzenis van JEZUS CHRISTUS

De Goede Week valt altijd op verschillende ogenblikken van het jaar, tussen maart en april, altijd in overeenstemming met het Joodse Paasfeest, dat vastgelegd is op de eerste zondag die volgt op de eerste volle maan van de lente in het noordelijk halfrond.

Na de winter en het kaal worden van de natuur, wordt alles vernieuwd.

zoals Christus die, in het mysterie van de Verrijzenis, zijn leven terugwint in een overwinning op de dood.

De mystiek en de ervaring van het Mysterie van God Het is niet alleen een intellectuele ervaring: alle zintuigen worden aangesproken. MYSTIEKE ERVARING.

De uitdaging bestaat in het overstijgen van de zintuigen om zich in God onder te dompelen. De Goede Week is het feest van de ontmoeting met God.

PALMZONDAG. Palmzondag «van het Lijden van de Heer» is innig verbonden met de koninklijke triomf van Christus en de aankondiging van het Lijden.

Geheel de inzet in de veertigdagentijd voor boete en bekering krijgt op deze zondag zijn hoogtepunt rond het cruciaal moment van het mysterie van Christus en van het christelijk leven: het kruis als gehoorzaamheid aan de Vader en solidariteit met de mensen, het lijden van de Dienaar van de Heer onafscheidelijk verbonden met de overwinning.

De weg die Jezus neemt om te redden is niet de kracht en de rijkdom, maar zwakheid en armoede.

Deze liturgische samenkomst is het voorspel op het Pasen van de Heer... Jezus gaat Jeruzalem binnen om het mysterie van zijn dood en verrijzenis te voltooien... Vragen wij de genade hem te volgen met het kruis om deel te nemen aan zijn Verrijzenis».

HET MYSTERIE VAN HET KRUIS. heeft meer aandacht nodig dan de palmprocessie als hoogtepunt van de liturgie van het Woord die de lezing van het Lijdensverhaal is.

De olijftakken zijn geen middel tegen mogelijk onheil; integendeel, zij zijn het teken van een volk dat zijn Koning verwelkomt en hem herkent als de Heer die redt en bevrijdt.

Maar het koningschap van Christus wordt op een eigenaardige manier op het kruis getoond. Waarom?

Op het kruis sterven alle valse beelden van God die de menselijke geest heeft voortgebracht en die wij, misschien, onbewust verder doorgeven.

«Hij draagt de last van onze zonden»

het is de onmacht van de Liefde! Jezus is niet dood omdat hij vermoord is, maar omdat hij «zichzelf overlevert» uit liefde in soevereine vrijheid.

Alleen het geloof is in staat de almacht van God in de onmacht van een kruis te lezen.

De ware grootheid van de mens bestaat niet in macht, rijkdom en sociaal aanzien, maar in de Liefde die deelt, die solidair is, die mensen nabij is, die dienstbaar is.

De rechtvaardige God onttrekt zich aan onze schema’s van rechtvaardigheid, die onmiddellijk wraak zou eisen op zijn belagers. De verliezer die vergeeft aan de winnaar laat zien dat Liefde haat overwint.

GOD REGEERT VAN OP HET HOUT. In het kruishout heeft de eerste generatie christenen het teken van het koningschap van Christus met wijsheid opgemerkt.

Uit de vernietiging van de Zoon van God ontstaat een nieuwe mensheid. Het mysterie van de dood wordt mysterie van leven en overwinning.

Viering Traditie Geschiedenis Zegening van olijftakken of palmen. Lezing van het Lijdensverhaal van de Heer Uitwisseling van palmtak als vredesteken, Gebruik van de olijftak die gedurende de nachtwake met gewijd water gezegend is om het Paasmaal te zegenen. Er zijn al berichten van palmzegening vanaf de VII° eeuw.

‘Goede’ Maandag De zalving in Bethanië ‘Goede’ Dinsdag’ “Een van u zal Mij verraden" ‘Goede’ Woensdag Judas verkoopt Jezus voor dertig zilverstukken.

HET PAASTRIDUUM. Witte Donderdag Eucharistie“Avondmaal van de Heer" Goede Vrijdag Herdenking van het Lijden van de Heer Stille Zaterdag Paaswake VERRIJZENISZONDAG

De instelling van de Eucharistie als «herdenking van het nieuwe en eeuwige verbond» is het meest duidelijke aspect van de viering vandaag, maar wij zijn uitgenodigd ons over twee aspecten te bezinnen: de instelling van het priesterschap en de dienst van broederlijke liefde. WITTE DONDERDAG.

Het Evangelie van Johannes bericht niet over de instelling van de Eucharistie, maar over het gebaar van Jezus die de voeten van de apostelen wast en zegt: De voetwassing: een gebaar van Liefde. “Zoals ik aan u gedaan heb, doe gij evenzo". “Doet dit tot mijn gedachtenis".

Jezus beveelt te doen zoals hij: gebaren van dienst die zijn Liefde voor ons uitdrukken. Ieder gebaar van Liefde wordt zo "sacrament": teken van Liefde van de Vader in Christus, van de Liefde in Christus van de gelovigen.

EUCHARISTIE: TEKEN VAN LIEFDE. Jezus is het Paaslam die het project van bevrijding tot voltooiing brengt dat in de eerste uittocht begonnen is. Zijn zelfgave in de dood is het begin van een nieuwe en blijvende aanwezigheid.

EUCHARISTIE IS VERBONDENHEID. Bewust deelnemen aan de Eucharistie, herdenken van het Offer van Jezus, houdt in zoveel eerbied te hebben voor het kerkelijk lichaam van Christus als aan zijn eucharistisch lichaam gegeven wordt.

Wie discrimineert, wie anderen veracht, wie de verdeeldheid in de gemeenschap in stand houdt «herkent het lichaam van de Heer niet». Dan is het niet meer het Avondmaal van de Heer, maar een leeg gebaar dat zijn veroordeling tekent.

«Zijn voor ons geofferd lichaam is ons voedsel en geeft ons kracht, zijn bloed voor ons vergoten is de drank die ons van alle schuld bevrijdt»

HET PRIESTERSCHAP: GAVE VOOR DE EENHEID. Binnen de gemeenschap zijn de wederzijdse relaties gewaardeerd als de sleutel van dienstbaarheid en niet van macht, en zij vinden hun volmaakte uitdrukking in het eucharistisch handelen.

Wie «voorgaat» in de gemeenschap, gaat ook voor in de Eucharistie en brengt de gemeenschap bijeen in het gemeenschappelijk gebed, waarin de verschillende activiteiten van het woord en van de broederlijke liefde verenigd worden.

is de Eucharistie die op Witte Donderdagmorgen gevierd wordt (of woensdagavond) waarin alle heilige oliën gewijd worden. DE CHRISMAMIS.

is welriekende olie die in de sacramenten van het Doopsel, het Vormsel en de Priesterwijding gebruikt wordt gebruikt wordt. HET CHRISMA.

wordt gebruikt in het Doopsel: het hoofd van de catechumenen wordt met deze olie gezalfd om de kracht van Christus tegen het kwade te duiden. OLIE VAN DE CATECHUMENEN

wordt gebruikt om het sacrament van de ziekenzalving toe te dienen. OLIE VAN DE ZIEKEN

Op deze dag viert de christelijke gemeenschap geen Eucharistie omdat het feestelijk karakter ervan niet bij dit gebeuren past. GOEDE VRIJDAG.

HERDENKING VAN HET LIJDEN VAN DE HEER. De liturgische actie wordt overheerst door het kruis, manifestatie van de Liefde van God ten top gedreven. Het kruis laat alleen ruimte voor stilte en contemplatie.

De Dienaar van de Heer maakt de zending actueel om het volk van zijn zonden te bevrijden: als vlekkeloos lam, beladen met de misdaden van zijn volk, wordt hij in stilte naar de slachtbank geleid. «Door zijn wonden zijn wij genezen »

De keuzen van God zijn onbegrijpelijk: de almacht weigert zich op te dringen en wordt onmacht. Jezus sterft op het ogenblik waarop in de tempel de schapen worden geofferd die bestemd zijn voor de viering van Pasen.

De gekruisigde Jezus is «het ware Paaslam», het verbond met God.

«Wanneer ik zal zijn omhoog geheven, zal ik allen tot mij trekken» (Joh 12,32) EEN DOOD VOOR HET LEVEN.

Het lijden van Jezus is «glorierijk lijden»: de Vader heeft zijn antwoord gegeven en maakt dat de nederlaag een overwinning wordt. In het vlees van het geslachte Lam «is alles volbracht» en wordt het heil door de Vader gewild actueel.

Het kruis wordt het hart van de wereld. Van hieruit begint het gebed van Christus voor de redding van de wereld. De Kerk, verbonden met zijn Heer, verheft zich tot God in het GROTE SMEEKGEBED.

Door het bloed van het Paaslam wordt God verzoent met de mensheid en treedt zij zelf in levende verbondenheid met God.

het geloof belijdt dat de Rechtvaardige «voor onze zonden gestorven is»: - omwille van onze zonden, maar vooral - ten gunste van ons, voor de vergeving van de zonden. «Laten wij opkijken naar Hem die zij doorboord hebben»

De aanbidding van het kruis is het betekenisvolle antwoord op deze geweldige gave. Zo wordt de profetie waar: «Zij richten hun blik op hem die zij doorstoken hebben».

De eucharistische verbondenheid maakt ons tot deelnemers aan de glorierijke dood van Christus. De mensheid is opgenomen in het verbond bezegeld in het bloed van het Lam.

STILLE ZATERDAG. Is de dag van stilte. de stilte is offer, maar een stilte die de andere ziet. In de stilte treedt God in mij binnen, intiemer dan ik zelf.

Alleen wanneer men vrij is, is men in staat in stilte te blijven en de waarheid wordt dan vanzelfsprekend.

Paaswake. is «de moeder van elke wake» In deze nacht is de Heer «voorbijgekomen» om zijn volk uit onderdrukkende slavernij te bevrijden.

In deze nacht is Christus «overgegaan» naar het leven door de dood te overwinnen.

«Herleven wij het Pasen van de Heer» De liturgie is geen toneel, maar levende aanwezigheid, in de tekens, van het heilsgebeuren.

Voor de Kerk die viert is het altijd Pasen, maar de paaswake vertegenwoordigt ons zichtbaar in de herinnering van het gebeuren.

LITURGIE VAN HET LICHT. In de wereld van de duisternis is het licht van de Verrezen Christus ontstoken, waarin God op definitieve wijze het heilsproject verwezenlijkt heeft.

LITURGIE VAN HET WOORD. De 7 lezingen van het Oude Testament zijn een samenvatting van de heilsgeschiedenis. Deze reeks gebeurtenissen wordt gelezen als werkelijkheid die «vandaag» actueel is.

DOOPSELLITURGIE. Het volk door God tot vrijheid geroepen moet door een water gaan dat vernielt en nieuw leven geeft.

In het water van het Doopsel wordt de wereld van de zonde ondergedompeld en ontstaat de nieuwe schepping.

Zoals Israël in de Rode Zee, is ook Jezus overgegaan van de dood en er als overwinnaar uit getreden.

EUCHARISTIEVIERING. Het volk is opnieuw geboren en opgenomen in de paasgemeenschap. Door aan het lichaam en bloed van Christus deel te nemen, biedt de Kerk zichzelf als offer aan om steeds meer in het Pasen van Christus te groeien.

In de structuren en de symbolen van de viering is het mogelijk het paradigma van het christelijk bestaan dat uit het Paasgebeuren ontstaan is te lezen. EEN LICHT DAT NOOIT MEER UITDOOFT.

Licht De christen is geroepen om drager van het Licht te zijn.

De christen is geroepen om te volharden in het luisteren naar Christus. Woord

De christen is geroepen om onder leiding van de Geest de eigen roeping van het doopsel te beleven. Water

De christen is geroepen om in de gave van zichzelf het gevierde gebeuren te verkondigen en ervan te getuigen. Samen.

Sta op, mens! Ga weg uit uw graf! Ga weg uit uw egoïsme! Treed binnen in open veld, verkondig en getuig van het Evangelie! CHRISTUS is VERREZEN! HIJ IS WAARLIJK VERREZEN! PASEN VAN DE VERRIJZENIS.