NIEUWE RASSEN Door Gea Stoop Maart 2007

INHOUD Inleiding Geschiedenis Kennismaking Rassentypering Keurlijsten

Even een stukje geschiedenis

De rassen die dit jaar aan de standaard van postuur worden toegevoegd zijn: Llarget Espagnola London Fancy Razza Capitolina Bayernpfeil Columbus fancy Port. Arlequim Stafford canary Vectis

llarget espagnola Port.Arlequim Columbus Razza Capitolina Stafford Vectis London fancy

Postuurkanaries onderscheiden zich van zang en kleurkanaries door een aantal verschillende UITERLIJKE KENMERKEN. Dus ook deze groep nieuwe rassen onderscheidt zich van elkaar en de reeds bestaande rassen, maar verwijzen ook enigszins naar de bekende groep postuurkanaries.

De Llarguet is niet exact te achterhalen, het moet ergens in de jaren 1940-1950 geweest zijn dat dit ras is ontstaan in de Spaanse provincie Castellón (niet ver van Valencia). De ontdekker, Luis Bellver Llorens bracht een aantal van deze vogels uit de streek Valencia bij elkaar. Tijdens een bezoek - in 1993 aan de Spaanse ontdekker van de onyx - zag men daar deze vogel. Eind 1990 ontstonden een aantal nieuwe rassen die veelal een creatie zijn door kruisingen met diverse rassen.

De lange inheemse vogels werden gekruist om deze eigenschappen te accentueren. Daarna is men de vogel vervolgens gaan kruisen met een ander Spaans ras, de fino Sevillano (ook gebruikt voor de ontwikkeling van de Giboso Español), met als gevolg nog langere poten en een nog slanker lichaam. De Fino Sevillano thans genoemd llarget (spreek djarget) was toen een nagenoeg uitgestorven ras uit Valentia.

Llarget Espagnola of ook wel Larguillo of ook wel Camulot, wil alleen maar zeggen respectievelijk, Langwerpige, zeer lang, lange benen. Zij behoort tot de groep van ringvogels. Ruime kleur verscheidenheid in lipochroom als melanine in intensief en schimmel. 17 cm. Erkend in Spanje tijdens het nationaal kampioenschap te Valencia in 1997 De erkenning, door de COM toegelaten, werd pas definitief in het jaar 2003 tijdens het wereldkampioenschap te Amiens in Frankrijk.  

London Fancy behoort tot de groep van getekende rassen en tot deze groep behoren: Lizard Spangled back/ geparelde…….. Vectis Mozaïek

Spangled back/ geparelde……. is inmiddels uitgestorven Spangled back/ geparelde……..is inmiddels uitgestorven. Was nauw verwant aan de Lizard en de London fancy. Voor wat bekend, was de Spangled back eigenlijk een slechte London Fancy. De afbeelding van deze vogels werd voor het eerst gepuliceerd in 1791 door graaf Button. De geschiedenis van deze vogels is gelijk aan die van de lizard.

De London Fancy, ook wel genoemd london bred of Fancy bird . De eerste beschrijvingen van dit ras zijn terug te vinden in de Historie Naturalle des oiseaux door graaf Button. De meest populaire periode van deze vogel was van 1800 tot 1830. De intensieve vogels werden jonquile en de schimmels mealy’s genoemd. Na deze periode ging het snel bergafwaarts met deze vogel.

Sinds enkele jaren is het ‘gelukt’ de London Fancy opnieuw tot ontwikkeling te brengen. Deze keer was het een Nederlander Dhr. P.J. Renders. De Nederlandse London fancy is gekweekt vanuit een lizard en is over het algemeen licht geel van kleur. Zijn vleugels zijn donker van kleur, bijna zwart, evenals de staart en de staart is niet lang. Bonte pootjes. De Engelse London fancy wordt gezien als een gemelaniseerde vogel met een gele kopbevedering.

Hij heeft een ronde kop, korte snavel en een stevige nek Hij heeft een ronde kop, korte snavel en een stevige nek. De grootte is +/_ 12.5 -13.5cm. De rest is dus gepigmenteerd waarvan een deel niet zichtbaar is, donsbevedering. Pas na de rui, wordt het hele patroon zichtbaar. De vleugels zijn donker, met een bruine omzoming, donkere pootjes. Compact en ronde vormen. Lijkt wel wat op de Fife fancy. Keurtechnische worden 2 lichte vleugelpennen toegestaan.

Ongeveer 33% van de vogel blijft geel. Martin Weijling schreef in zijn boek uit 1960 5de druk. Men meende de paring van de london f. veilig te kunnen stellen door onderlingen paringen. De verkregen vogels waren echter tamelijk zwak en bleven zwak, omdat men er geen krachtige factor in kruiste.

La Razza Capitalino is voor het eerst tentoongesteld in Faenza, Bologna in 1995. De vogel werd vooral gekweekt door kwekers rond Rome, hierdoor is zij vermoedelijk vernoemd naar een van de zeven bergen rond Rome – Capitolinus. De Capitolina wordt beschouwd als een houding vogel en is gemakkelijk te beschrijven als een “mini”Yorkshire.

Bayernpfeil Bayernpfeil of Bayerischer Pfeilkanarie behoort tot de gladbevederde vormkanaries en kent zijn bakermat in Oberbayern waar hij sinds 1987 wordt gekweekt. De Bayernpfeil behoort tot de groep van ringvogels, lang en slank.Het type lange en slanke kanaries moesten volgens de Engelse door een trouwring kunnen. De ringmaat - voor de poot - is momenteel gehouden op 3 mm. Alle kleuren, al dan niet bont, zijn toegelaten met uitzondering van rood.

Het lichaam moet cilindervormig en vrij smal zijn als een platgedrukte spoel. In het midden (overgang van borst naar buik) moet de dwarse doorsnede het grootst zijn en geleidelijk afnemen zowel naar de kop als naar de staart toe. De vrij lange vleugels moeten goed aansluitend en haast onzichtbaar overgaan in de staart. De werkhouding bedraagt 50 tot 60 graden waarbij de kop, hals, lichaam en staart perfect in elkaars verlengde liggen en zo de vogel een uitermate gestrekte houding laten aannemen. Kop en hals; de ietwat kleine en afgeplatte kop gaat zonder duidelijk zichtbare nekinval over in de rug. De hals is vrij lang

Columbus fancy is een gekuifde postuurkanarie uit Amerika, 1920 Memphis, Tennessee. Pas in 1933 opgenomen standaard. Ontwikkeld uit een border x gekuifde harzer x kleine norwich. 15 cm Vernoemd naar Columbus ontdekker of de plaats Christopher Columbus, Ohio. Helder van kleur en egaal, licht lipochroom, met donker gepigmenteerde vleugel- en staartpennen. Rood niet toegestaan. In Nederland vanaf 1995

PORTUGESE ARLEQUIM

PORTUGESE ARLEQUIM De huidige Portugese Arlequim is het resultaat van een veredelingsproces d.m.v selectie van de oorspronkelijke bonte kanaries. De oorspronkelijke wilde kanarie, een inheemse soort uit de Portugese eilandengroepen Madeira en Azoren, werd sinds de vijftiende eeuw in grote aantallen naar het Portugese vasteland gebracht. De Portugese Arlequim werd voor het eerst voorgesteld in 1997 op een regionale tentoonstelling van de Associação dos Avicultores de Portugal (Vereniging van Portugese Vogelkwekers) in Lissabon.

Niet zo lang geleden zijn er enkele exemplaren verschenen met de roodfactor en met een kuif, wat de kwekers van deze populaire bonte kanaries ertoe heeft gebracht de kuif vast te leggen en op die manier de basis te leggen voor het fenotype van een nieuwe postuurkanarie.

Deze selectieve kweek, die vooral vanaf het begin van de jaren tachtig op initiatief van prof. Armando Moreno en een beperkte groep kwekers werd toegepast, maakte van deze kanarie een langere, slankere vogel met een smallere kop, maar de oorspronkelijke bontgekleurde driehoornige kuif met rode mozaïekfactor werd behouden. De Portugese Arlequim zoals aanvankelijk geïdealiseerd zou als hoofdkenmerk moeten hebben het gelijktijdig voorkomen en afwisselen van 6 kleuren – rood/oranje, wit, grijs, bruin, zwart en brons.

Het lichaam moet lang en slank zijn, maar niet te gestileerd Het lichaam moet lang en slank zijn, maar niet te gestileerd. Het lichaam van de vogels met mozaïekcategorie (zoals de schimmels) hebben inderdaad de neiging meer rondingen te vertonen. In 1998 heeft de Clube do Canário Arlequim Português (Portugese Arlequim Kanarieclub) de goedkeuring van het ras aangevraagd door een uitgebreid en gedetailleerd technisch dossier over de Portugese Arlequim voor te leggen.

Bij deze waardering en beoordeling buiten mededinging dienden er minstens 2 groepen vogels (met kuif en zonder kuif), 7 enkelingen met kuif en 7 zonder kuif aanwezig te zijn. Arlequim gekuifd Arlequim gladkop

De vogels met een symmetrisch patroon worden bijzonder gewaardeerd. een kuif met driehoornige vorm, De vogels met een symmetrisch patroon worden bijzonder gewaardeerd. Arlequim Gladkop lang en smal

Als standaard (model van perfectie) zal de vogel proportioneel bontgekleurd moeten zijn (50% van het lichaam zal bedekt moeten zijn met bevedering met melanine en 50% zonder melanine) en zal een deel van zijn lichaam zichtbaar lipochroom rood zijn. De distributie van het melanine verloopt evenredig. De lipochroomzones kunnen zich in verhouding verlengen.

Merkwaardig is dat de meeste rassen anatomisch gezien niet veel verschillen, en een groot deel van de lengte is te danken aan de omvang van de hals en de lengte van de staart. De houding moet recht en fier zijn, en de lijn rug-staart moet een hoek van 55º vormen met de zitstok.

DE STAFFORD CANARY Is een Engelse reactie op de Duitse kuif. Voor het eerst op een TT in 1989. Lijkt op een kleurkanarie en mag alleen in het rood gebracht worden. Ze komen voor in intensief en schimmel en mozaiek en als zodanig beoordeeld. De kuif komt overeen met de Gloster. Gladkop komt niet voor.

Lichaam is iets voller - dan de kleurkanarie - mooi afgeronde borst en goed gevulde rug. Staart kort en compact. Bevedering vol en goed glad aangesloten. Pootjes middelmatig lang, houding 45 gr. Lengte 13 cm.

Vectis is een Lizardkanarie met een kuif. Rond 1979 las dhr. Howard Hawes, wonende op het eiland Wight, in een artikel van de hand van G.B.R. Walker dat het in theorie genetisch mogelijk moest zijn om gekuifde Lizards te kweken. De naam Vectis is de Romeinse naam voor het eiland Wight. Aan de basis ligt een volledig groen gepigmenteerde Gloster Coronaman. Na ongeveer 13 generaties was de verwatering van de Glosterbloedlijn zo sterk dat de eerste gekuifde vogels ontstonden met Lizardtekening.

Nog enkele jaren later was de Lizardtekening terug, volledig op punt Nog enkele jaren later was de Lizardtekening terug, volledig op punt. Het bleef echter bij dromen want alleen de niet gekuifde exemplaren vertoonden de volle, de gebroken of non-cap. De gekuifde broers en zusters hadden slechts in het beste geval enkele kleine plekjes. Bij het koppelen van kuif x kuif zou er meer kans bestaan dat de kuiven veel lichter zijn dan normaal. Het lijkt er echter op dat de Gold Cap kuif en de Silver Cap kuif nog niet voor de onmiddellijke toekomst is.

We bespraken 8 nieuwe postuurrassen. Met de keurlijsten. Gebruikte literatuur. Martin Weijling H.K. van de Wal. Internet. BEDANKT VOOR UW AANDACHT En tot de volgende keer!