Stuurstand Online – het digitale clubblad van de TMC Nr. 3, jaargang 27 Maart 2016 Colofon Redactie Theo Nagel Leo Waterman Peter Smit Jos Schnitzler Hans Joosten Harry Witting Kopij & contact De Stuurstand Is het officiële cluborgaan van de Twentse Modelspoorweg Club (TMC) In dit nummer o.a.: Spoor 1 op 32 Dwarsliggers Jaap is 40…! Niet vergeten…… vanaf 3 maart zijn we ook op donderdag van 10 tot 10 open! Kijk op de lijst in de keuken wie er komen!

BESTUURSTAFeL Hans Evering Bestuurslid De eerste rijavonden van het nieuwe jaar zitten er al weer op. Door het werk aan de baan ontstaan er toch steeds weer wat technische problemen. Dit keer waren het de grote spiralen en station Oldenzaal. Dat onze computers wat ouder worden bleek ook maar weer. De back-up batterij van de computer Hengelo liet het afweten en moest vervangen worden evenals een harde schijf van de computer Enschede. Maar technische problemen zijn er om opgelost te worden. En dat lukt ook! Het oponthoud voor de rijders dat het oplossen van storingen met zich mee brengt leidt dan ook steevast tot een claim voor compensatie met extra rijavonden. Wat mij opvalt is dat de toename van het aantal leden van onze vereniging tot een grote drukte leidt op de maandagavond. De grens van onze mogelijkheden op die avond komt duidelijk in zicht. Het aantal werkplekken is beperkt, hoewel ook hier weer met de nodige creativiteit steeds weer nieuwe oplossingen worden gevonden. Het is een uitdaging voor bestuur en leden om de dynamiek van de maandagavond erin te houden en ervoor te zorgen dat er voldoende faciliteiten beschikbaar blijven om te werken. Zal zeker een agendapunt zijn op onze volgende bestuursvergadering. Denk met ons mee. Goede suggesties zijn altijd welkom.! Leden nieuws Arie Meijeraspirant lid per Jan Duursmaaspirant lid per Wijzigingen worden in de volgende ledenlijst doorgevoerd. Koningsmarkt Ook dit jaar hebben wij weer een kraam op de jaarlijkse rommelmarkt in Enschede – 27 april. Vanaf maandag 11 april kun je de schuur- en zolderopruiming bij de TMC kwijt! Voorwaarde is wel dat het niet kapot is en werkt; geen oude computers etc. De opbrengst vormt een welkome aanvulling in de clubkas!

Jubileum!! Foto’s Geert Klement Op 1 maart j.l. was Jaap Steenkuijl 40 (!) jaar lid van de TMC. Namens het bestuur sprak Hans Evering enkele woorden tot Jaap en kreeg hij een tijdschriftenbon en een mooi boeket overhandigd. Jaap: dank voor je trouwe inzet voor de club en graag nog 40 jaar!

dwarsliggers Tekst en foto’s Leo Waterman In het weekend van 13/14 februari 2016 werden ter hoogte van de Woolderes in Hengelo de dwarsliggers vervangen, zo ontdekte ik toevallig. Alle aanleiding om eens te gaan kijken hoe dat tegenwoordig machinaal gebeurt! De machine haalt de houten liggers weg en portaalkranen die over de platte wagens rijden voeren ze af terwijl dezelfde machine de betonnen exemplaren neerlegt die ook door portaalkranen worden aangevoerd. Zeer indrukwekkend en een ingewikkelde techniek, toch is er ook heel wat Strukton-personeel in en om de machine te zien. Trouwens er staat nu juist in het februarinummer van de Eisenbahn Kurier een artikel over de voor- en nadelen van bielzen van hout, staal, beton en kunststof.

dwarsliggers Tekst en foto’s Leo Waterman

Op bezoek bij….. Tekst en foto’s Leo Waterman Jaap Steenkuijl 40 jaar bij de club! Alle reden om eens met hem en zijn vrouw Lies te gaan praten. En hij bleek heel wat te vertellen te hebben en ook nog over een schitterende baan te beschikken…. Jaap is geboren in Ouderkerk aan de Amstel, hij heeft gewerkt bij IBM in Amsterdam in de tijd van de Hollerith ponskaarten, later bij Goodrich in Enschede. Jaap en Lies kennen elkaar van een klimcursus, ze hebben veel geklommen en met een treinabonnement veel door Zwitserland gereisd. Ze zijn duidelijk natuurliefhebbers en nog altijd lid van het NIVON. Lies volgde daar de schildercursussen, zo te zien met veel plezier en vindt het fijn dat haar man ook een hobby heeft…..! Jaap heeft de belangstelling voor treinen niet van huis uit meegekregen; een buurman van een buurman – oud NS-er- sleepte hem ooit mee naar de club en zo is het begonnen. Jaap werd al gauw penningmeester vanwege zijn boekhoudachtergrond, in het begin waren er slechts 15 leden (!), en na 22 jaar heeft hij die functie overgedragen aan Patrick Heinink. Hij heeft de tijd meegemaakt in de S.M. Joostenstraat, vervolgens de zolder aan de Daalweg – volgens Lies mooier dan Prismare! – en de kelder aan de Boddenkampsingel. Hij trok op met Jan Jonge Poerink en Arnold Severien. Zij werkten bij de IJsselMij en regelden voor de club de bekende telefoonrelais toen er ergens een centrale moest worden vernieuwd. In die tijd had je nog zeker 3 treinenwinkels in Enschede, hij kent ze nog: van Ulsen, Morselt, Fox. Voor zijn zoon kocht hij een Hornby beginsetje maar zoonlief had toch niet de echte belangstelling, in tegenstelling tot de kleinzoon van 7 die, voor de vitrine staande eens vroeg: opa als jij dood bent, mag ik dan de trein hebben…? Een grotere vertrouwensband tussen opa en kleinzoon is toch niet denkbaar?! Later nam hij een tafel met een Fleischmann baantje over. Hij bouwde die uit met spiralen en meerdere niveaus. Later moest het weer worden afgebroken bij de verhuizing naar Hengelo – wie kent dat niet… De huidige baan in het achterhuis is ongelooflijk mooi en met heel veel geduld en zorgvuldigheid verfraaid, dat wil zeggen ‘verouderd’. Daarvoor beschikt hij over een uitgebreid palet aan verfpoeders. Jaap is duidelijk een gevelspecialist, werkt vaker met gipsafdrukken dan kunststof. Maar ook de detailleringen van de werkkuilen en de ‘Bekohlungseinrichtungen’ zijn om van te smullen….en niet vergeten de grote locloods met draaischijf!

Op bezoek bij….. Tekst en foto’s Leo Waterman

Op bezoek bij….. Tekst en foto’s Leo Waterman

Jubileum!! Tekst en foto’s Leo Waterman

Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Op bezoek bij 1:32 in Hoofddorp. We moesten op tijd op stap om een bezoek te brengen aan de club waar TMC donateur Thom Touw lid is; een reis van 2 uur met de auto. Samen met Thom, Herman Haverkate en Jan Keppels naar de omgeving van Schiphol, alwaar de club gevestigd is in een oude loods van 800 m² met alleen spoor1 treinen. Op het platteland van Hoofddorp is langs een drukke weg een geweldige module baan opgebouwd. Een tafel oppervlakte van 650 m², 1540 meter spoorlengte - een compleet ander verhaal dan de H0 treinen waar wij bij de TMC mee rijden! Je kunt de treinen goed volgen want ze zijn best groot; Thom had 3 treinen meegenomen zodat ieder van ons wat te rijden had. Ik mocht met een BR220 lok van DB een Volkswagentrein rijden van vele meters lengte waarop auto`s stonden waar kleine kinderen veilig mee zouden kunnen spelen. Herman en Jan reden ook met een stoomtrein en een dieseltreinstel in het rond en alles werd bestuurd met een GSM of Tablet met daarop een speciaal programma. De baan heeft een lange hoofdbaan en enkele nevenbanen, de hoofdbaan is helemaal dubbelsporig en via een aantal lussen kun je onbeperkt doorrijden. De baan heeft ook meerdere stations, op de nevenbanen zijn een aantal rangeer- en opstelstations in gebruik met 2 draaischijven en er is een haven. Alles bij elkaar zeer indrukwekkend. Op de vraag of wij nog een keer langs mochten komen werd positief geantwoord en ook mochten we wel met meer mensen komen, maar niet te veel, dit in verband met de beperkte parkeerruimte bij de hal. In overleg met Thom wordt er binnenkort nogmaals op een dinsdag naar Hoofddorp afgereisd. Max. 3 auto`s, ca. 12 personen, (8 mensen hebben zich al bij mij gemeld); of deze ook allemaal meegaan, zal aan de datum liggen waarop de reis wordt gepland, vrijwel zeker is wel dat de 3 die op 2 februari mee zijn geweest opnieuw mee willen naar Hoofddorp! Mensen die interesse hebben om mee te gaan kunnen zich bij mij melden en mocht je een spoor1 lok bezitten (digitaal!), kun je aan Thom vragen of het mogelijk is die te laten rijden op deze geweldige baan. Tekst Geert Klement 1:32 in hoofddorp

Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende Tekst en foto’s Geert Klement 1:32 in hoofddorp ← Haven (foto: Jan Keppels)

1:32 in hoofddorp Tekst Geert Klement Het imposante sporenplan (foto: Geert Klement) ‘Vork’ met DB220, zelfgemaakte bovenleiding (foto: Jan Keppels)

Ritselende palmbladeren filteren het zonlicht, kabbelende golven rollen af en aan. Mijn gedachten dwalen af naar wat ooit was. De fantastische tropische jaren, zo'n wezenlijk deel van mijn inmiddels oude leven, komen als vanzelf voorbij. Exotische geuren ontwaken in de herinnering. Haast bestaat niet. Nederland is dan nog echt ver weg. Het leven kent geen zorgen. Warmte, vriendschap en licht vullen de dagen. Ik dwaal verder af. Beelden van mijn jeugd in zuidelijk Nederland worden geprojecteerd. Met vrienden loop ik van school naar huis. We kiezen de weg over de spoorbrug. Als we doorlopen en de verleidingen onderweg verstaan, halen we nog net de stoomtrein naar Duitsland. De machinist verrast ons altijd met een flinke wolk stoom en rook op het moment dat wij uitbundig naar hem zwaaien. Ook nu hebben wij geluk. Wij zijn op tijd. In de verte nadert het zwarte gevaarte met achter zich ettelijke groene rijtuigen. Onze handen gaan omhoog. Hij zwaait terug en baadt ons lachend in een langzaam wegtrekkende mist. Vol bewondering kijken wij nog lang achterom. Pas op het moment, waarop de sluitlichten helemaal verdwenen zijn, gaan we verder. Misschien staan er vandaag beneden op het kleine rangeerterrein nog wat wagons met carbid en lukt het ons om wat te ritselen voor een geintje onder de les. Ver weg hoor ik geluid. De realiteit keert langzaam terug: 'Ga je mee even zwemmen?' Traag verlaat ik het nostalgische paradijs. Toch nog maar even de laatste zonnestraaltjes en het blauwe, zijdezachte water proeven. Morgenvroeg brengen de captain en zijn crew ons hopelijk weer veilig naar een winters Nederland. Daar kan ik af en toe even heerlijk verder genieten van wat was, kijkend naar een modeltreintje dat een spoorbrug nadert waarop vier jongetjes uitbundig staan te zwaaien. Peter’s pensioen Pensionado Peter Bal reist met vrouw en camper het Iberisch schiereiland rond. Af en toe mailt ie ons wat bevindingen – over treinen, niet over lekker weer, lekker eten en bikini’s…! Peter is inmiddels op de terugweg en verwacht in april zijn bruine kop weer op de club te laten zien! Deze keer op de fiets het station van Murcia bezocht. Murcia is de 7de stad van Spanje, maar kan op dit moment vreemd genoeg nog geen electrische locs ontvangen. Dit zal niet lang meer duren, want buiten de stad in de richting van Alicante wordt al hard gewerkt aan uitbreiding en electrificatie van het spoor. Een mooie dieselloc met een flink aantal rijtuigen. Klaar voor vertrek richting Lorca Tekst en foto’s Peter Bal

Leesportefeuille – ook on-line Zoals jullie weten is er een leesportefeuille in omloop binnen de TMC – je kunt je per blad inschrijven (bij Jeroen: ). Maar op onze site staan links naar de meeste hobbybladen, en bij doorklikken kom je op het nieuwste nummer terecht! Sommige sites geven een beknopte inhoud weer – zo ben je in vogelvlucht op de hoogte van alle actuele nieuwtjes! Kijk eens op pagina: Peter’s pensioen De stoptrein naar Lorca wachtend op perron 3b. Tekst en foto’s Peter Bal De stoptrein uit Alicante (nu nog enkelspoor) komt binnen op spoor 3a Leesportefeuille – ook on-line Zoals jullie weten is er een leesportefeuille in omloop binnen de TMC – je kunt je per blad inschrijven (bij Jeroen: ). Maar op onze site staan links naar de meeste hobbybladen, en bij doorklikken kom je op het nieuwste nummer terecht! Sommige sites geven een beknopte inhoud weer – zo ben je in vogelvlucht op de hoogte van alle actuele nieuwtjes! Kijk op:

onze sponsoren