Topic 1: Strategisch Pessimisme. Nabijheid verhoogt verlangen… NuLater Fysieke Nabijheid Temporele Nabijheid Sociale Nabijheid.

Presentatie over: "Topic 1: Strategisch Pessimisme. Nabijheid verhoogt verlangen… NuLater Fysieke Nabijheid Temporele Nabijheid Sociale Nabijheid."— Transcript van de presentatie:

1 Topic 1: Strategisch Pessimisme

2 Nabijheid verhoogt verlangen… NuLater Fysieke Nabijheid Temporele Nabijheid Sociale Nabijheid

3 Referentiepuntmodel Hoch en Loewenstein JCR 1991  Dunne lijn: Basistoestand  Dikke lijn: Wens is opgewekt door nabijheid  Wens  Mentale aanpassing aan het bezit  Mensen zijn verliesavers  Mentaal bezit verhoogt verlangen

4 Vraag: Is het referentiepuntmodel ook geldig aan de andere zijde van de grafiek?  Een groot deel van de pijn reeds verwerkt bij het effectief ontvangen van de boete MAAR ook een deel van de hoop verdwijnt  Toch: Altijd het ergste verwachten, zou mensen dan het gelukkigst moeten maken Loont ‘Strategisch Pessimisme’ ?

5 Topic 2: Verkeersveiligheid bij kinderen

6 Problematiek Veel jonge verkeersslachtoffers –18500 jonge verkeersdoden in 27 EU landen gedurende afgelopen 10 jaar (ETSC, 2009) –België gerankt op schamele 17 de plaats (ETSC, 2009) Nochtans veel aandacht voor preventie –Bewustmakingscampagnes, zone 30 + infrastructurele maatregelen, fluovestje + fietshelm, etc. –Verkeersonderwijs in scholen, “het grote basisschoolspel”, etc.

7

8 Voorkomen beter dan genezen (Steenberghen, 2010) Door beperkte autonomie leren jonge kinderen niet hoe zich op een veilige manier te verplaatsen Vroege deelname van kinderen aan het verkeer => ontwikkeling tot vaardige verkeersdeelnemers Noodzaak verkeersinfrastructuur ter ondersteuning van autonoom én veilig gedrag “Zelfverklarende” en “vergevingsgezinde” infrastructuur

9 Het eigen kunnen Label ter bevordering van milieuvriendelijk gedrag (Cornelissen et al., 2007) Uitoefenen van zelfcontrole ondersteunt latere zelfcontrole in gelijkaardig domein (Dewitte et al., 2009) Visuele aandacht ter ondersteuning van gedrag bij kinderen (Schrevens, 2010)