Opvoedstijlen en interculturele communicatie schpa@hr.nl

Opzet module Toets Shl

Het traditionele gezin…

vier hoofdveranderingen: de overgang van een agrarische naar een stedelijk-industriële samenleving, massascholing, lagere sterfte- en geboorteaantallen, de opkomst van publieke interesse in kinderen. 

Door de opkomende industrialisatie was de werkplek niet langer thuis Door de opkomende industrialisatie was de werkplek niet langer thuis. Hierdoor veranderde het rolpatroon: er was minder controle en meer ruimte voor autonomie. Door scholing werden de kosten per kind groter, wat betekende dat ouders minder kinderen kregen en het individuele kind meer aandacht kreeg. Tenslotte veranderde het kindbeeld: kinderen werden gezien als waardevol en van nature goed met behoefte aan scholing

Verschillen in opvoedpraktijken Tussen verscheidene gemeenschappen bestaan er verschillen in opvoedpraktijken. Als eerste worden verschillen tussen de agrarische en de moderne opvoeding vergeleken. Volgens Stearns (2006) hebben ouders in het moderne model minder controle over kinderen, maar de band tussen hen is hechter. Harde directe discipline is volgens Stearns (2006) vervangen door indirecte discipline. Moderne ouders richten zich op de gedragsontwikkeling van hun kind in plaats van op fysieke behoeftes (LeVine, 1974; LeVine, 1980). De nadruk is verschoven van gehoorzaamheid naar onafhankelijkheid (LeVine, Klein & Owen, 1967). Moderne kinderen worden gezien als economische lasten en niet meer als investeringen 

Vier opvoedstijlen Er bestaan vier opvoedstijlen: De vier opvoedstijlen worden gekenmerkt door de mate van controle en betrokkenheid Opvoedstijlen op basis van controle en betrokkenheid   Betrokkenheid hoog laag Controle democratisch (autoritatief) autoritair toegeeflijk (permissief) verwaarlozend

Opvoedingsstijlen In de literatuur wordt gesproken over 4 verschillende opvoedingsstijlen: 1) Autoritaire opvoedingsstijl: ouders eisen veel van hun kind en controleren het sterk. Deze stijl is meer gericht op machtsuitoefening dan op gevoel en emotie, ouders hechten aan gehoorzaamheid. Bijv. Je doet wat ik zeg want ik ben de oudste en dus de baas. 2) Toegeeflijke opvoedingsstijl: wordt ook wel verwennende stijl genoemd. Is juist niet eisend, kinderen mogen veel. Gehoorzaamheid is niet zo belangrijk, gevoel wel. Is sterk kindgericht. Een warme opvoedstijl maar het bereidt een kind niet altijd voor op weerbaarheid en zelfstandigheid. Bijv. het is echt bedtijd voor je kind maar hij/zij wil nog spelen en niet slapen en jij gaat hier weer mee akkoord, net als de voorgaande avonden. Je vindt het zo vervelend om streng te zijn en je kind is de hele dag zo lief geweest. 3) Structurerende opvoedingsstijl: ouders zijn sterk op hun kind gericht en reageren op hun behoeften. Er is veel tweerichtingsverkeer (dus overleg) maar ouders hebben uiteindelijk het heft in handen. Ouders hebben de eindverantwoordelijkheid. Bijv. Bij bedtijd als het kind nog wil spelen, leg je uit waarom dat nu niet meer kan maar dat je snapt dat je kind het wil want spelen is leuk. Maar je geeft niet toe, je kind gaat naar bed. 4) Laissez-faire opvoedingsstijl: tamelijk onverschillige manier van opvoeden. Ouders zijn weinig betrokken bij hun kind en stellen hun eigen belang boven dat van hun kind. Deze opvoedingsstijl heeft verwaarlozende elementen. Bijv. “Als jij wilt spelen dan ga je toch spelen. Als je maar stil doet en ik geen last van je heb”.

Beschrijf je eigen gezinssituatie Welke stijl en waaruit blijkt dat? Stijl big 6 Rotterdam Surinamers, Antillianen en Arubanen, Kaapverdianen, Turken, Marokkanen, autochtoon

Rol een ouder gezinnen Emotioneel, financieel, sociaal https://www.youtube.com/watch?v=yRqUTA6AegA

interculturele sensitiviteit als een dynamisch proces dat verloopt van: 1) ontkenning via 2) weerstand en 3) minimaliseren; 4) tot aanvaarding en 5) aanpassing; en uiteindelijk 6) tot wederzijdse integratie. De eerste drie fasen noemen we etnocentrisch. Dat betekent dat je jouw eigen cultuur beschouwt als middelpunt van de werkelijkheid (het kan niet want….). Je kijkt als het ware naar de wereld door de eigen culturele bril. De laatste drie zijn etnorelatief. Dat betekent dat je jouw eigen cultuur binnen de context van andere culturen kunt plaatsen (het kan wel als….)

Interculturele communicatie is onmisbaar voor het ontplooien van interculturele sensitiviteit. Je bent intercultureel sensitief als je in staat bent om naar een andere cultuur te kijken, niet alleen vanuit je eigen referentiekader, maar ook vanuit het referentiekader van de ander. Een referentiekader is het geheel van gewoonten, regels en normen waarnaar jij je richt. Met een cultureel sensitieve houding kun je je met respect in de ander verplaatsen, niet alleen in gedachten maar ook daadwerkelijk in gedrag.

Een cultureel sensitieve houding houdt de volgende zaken in: Je staat open voor gevoelens en behoeften van anderen. Je realiseert je dat bepaald gedrag bepaalde reacties en gevoelens bij mensen kan oproepen en houdt hier bewust rekening mee. In eerste instantie ben je sterk op het belang van anderen gericht. Je bent proactief, innovatief en straalt vertrouwen uit, je bent in staat anderen openlijk te waarderen en je bent in staat te reflecteren op je eigen gedrag en dat van anderen. Je bent erop gericht op anderen in hun waarde laten. Je toont begrip en respect voor afwijkende visies, omgangsvormen, principes en gewoonten, ook wanneer er sprake is van weerstand.

Interculturele sensitiviteit is nodig als het gaat om het ondersteunen bij bijzondere persoonlijke omstandigheden waarin de ander verkeert. Je begrijpt dat iets pijnlijk kan zijn voor een ander en reageert daarop met passend gedrag.

onderzoek Multicultureel opvoeden tot op zekere hoogte goed Nederlandse ouders willen hun kinderen laten opgroeien in een multiculturele omgeving omdat ze denken dat het goed voor ze is, maar er is wel wat terughoudendheid als die andere cultuur te dichtbij komt. Zo vindt 43 procent van de ouders het niet prettig als hun dochter met een allochtoon vriendje thuiskomt. Dit blijkt uit een onderzoek van het tijdschrift J/M onder 588 autochtone ouders. Meer tolerantie? Opvallend genoeg vinden minder ouders het erg dat hun zoon met een allochtoon vriendinnetje thuiskomt (38 procent vindt dit erg), dan wanneer hun dochter dit doet met een allochtoon vriendje. Anne Elsinga, onderzoeksredacteur van J/M zegt in de Volkskrant: 'Toch is er dus een meerderheid van ouders die een allochtone partner wel zou accepteren.' Er zijn geen cijfers bekend van hoe ouders er vroeger over dachten, maar Elzinga vermoedt dat de tolerantie voor een schoonzoon of -dochter van een andere afkomst de afgelopen jaren is gegroeid. Nederland scoort met deze cijfers vergelijkbaar als andere landen. Gescheiden wereld Spelen of uitgaan met kinderen van een andere afkomst vindt het overgrote deel geen probleem. 77 Procent van de ouders onderschrijft dat Nederland meer heeft aan kinderen die geleerd hebben om te gaan met meerdere culturen dan aan kinderen die met één cultuur zijn opgegroeid. Toch blijven de werelden nog vaak gescheiden. Gevraagd naar de vrienden van hun kind, zegt 51 procent dar daar geen allochtonen bij zijn. 81 Procent vindt daarnaast dat een witte buurt het meest ideaal is voor een kind om op te groeien. Opvallend is ook dat hoger opgeleide ouders makkelijker omgaan met multicultureel opvoeden, alleen hebben ze er in de praktijk minder mee te maken dan lager opgeleide ouders. http://www.jmouders.nl/Themas/Opvoeding/Opvoeden/Multicultureel-opvoeden-Ouders-willen-wel-maar-weten-niet-hoe.htm

huiswerk Opdracht 1 Opdracht 1. Eigen Opvoedstijl http://mens-en-samenleving.infonu.nl/ouder-en-gezin/26237-test-wat-voor-ouder-ben-je-welke-opvoedingsstijl-heb-je.html   4.1 Opdracht 1. Eigen Opvoedstijl Opdracht: Beschrijf de eigen culturele achtergrond aan de hand van 15 thema‟s. Zie bijlage 2  Procesopdracht 1. 1.6.4 en 1.6.5