Het Perzische koningshuis in de Historiën Dr. Sara Wijma (Rijksuniversiteit Groningen)

 Alleenheerschappij

 Oriëntalisme  Mensen zijn gewoon de wereld in te delen in “bekend” en ”onbekend” = wij-zij denken  Omschrijving van een (fictieve) Ander bepaalt eigen identiteit = othering  Omschrijving van de Oriënt dient legitimatie Westerse identiteit en koloniale macht = oriëntalisme

 Oriëntalisme



 Oriëntalisme in de oudheid ‘[ The Persians of Aeschylus] is not ornamented by oriental colouring but suffused by it, indeed it represents the first unmistakable file in the archive of Orientalism, the discourse by which the European imagination has dominated Asia ever since by conceptualising its inhabitants as defeated, luxurious, emotional, cruel, and always as dangerous.’

 Oriëntalisme in de oudheid “Ik ben Eurymedon. Ik buig voorover”

 Oriëntalisme in Herodotus De Historiën werken als een spiegel, waarin je kan reflecteren op Zelf en Ander  voor Herodotus zelf, die zijn ideeën onder woorden brengt  voor zijn beoogde publiek, die aan het denken wordt gezet over Griek-zijn en de Ander  voor alle latere lezers, die bekend en onbekend tegenkomen

 Oriëntalisme in Herodotus ‘time again, implicitly and explicitly, Herodotus draws a polar contrast between what we might call Greek republican freedom and self- government and Persian oriental despotism [...] to that considerable extent did Herodotus endorse, as almost all Greeks unthinkingly did, a negative stereotype of the barbarian Other ’

  Cambyses als gestoorde alleenheerser in Egypte  Xerxes als wrede tiran  Behandeling lijk Leonidas door Xerxes (onbeschaafd) v. behandeling lijk Mardonius door Pausanias (Grieks)  Xerxes (zweep is despotes ) v. Damaratus ( nomos is despotes ) Oriëntalisme in Herodotus

 De erfenis van Herodotus?

  Perzische koningen, het zijn net mensen  Perzen niet van nature geneigd tot alleenheerschappij  Griekse tirannen  Barbaars Grieks gedrag tegenover grootmoedige Perzen Herodotus als vroege oriëntalist?

 The idea that Herodotus depicted Persians as nothing but craven minions of a despotic ruler, by contrast with Hellenic freedom fighters, makes nonsense of the narrative E. Gruen, Rethinking the Other in Antiquity (2011) 31

 Oriëntalisme als discours het door machtsrelaties bepaalde spreken en denken van een bepaalde groep, waarmee de betreffende groep de werkelijkheid structureert en daarmee (impliciet) vastlegt wat die voor belangrijke waarden en waarheid houdt

 Oriëntalisme/othering als een narratief middel dat de auteur, of de schilder, of de filmmaker, de mogelijkheid geeft om te reflecteren op grote, universele thema’s via een voor elk mens overbekend schema van stereotyperingen die het wij- zij denken karakteriseert Oriëntalisme als narratief middel

  Doel : onderzoeken waarom Grieken en barbaren met elkaar in conflict kwamen  Methode: het onderzoeken en presenteren van talloze, analoge anekdotes op zoek naar algemene patronen  Patroon: te veel voorspoed leidt tot hybris en machtsmisbruik  Middel: oriëntalistische kleuring én problematisering van het Perzische koningshuis Oriëntalisme als narratief middel

 Machtsmisbruik groeit met de voorspoed die iemand ten deel valt, terwijl jaloezie eenieder is aangeboren. Deze twee gebreken zijn de bron van alle kwaad. Dronken van machtswellust zal de mens wandaden bij de vleet plegen en weer andere uit jaloezie. Oriëntalisme als narratief middel